Είπα να αγιάσω συντρόφια, αλλά να που ο Θεοφιλογιαννάκος έρχεται κάθε βράδυ στον ύπνο μου και μου λέει να γράψω 1000 φορές σε κόλλα αναφοράς, με bic, το

«ζήτω η εθνοσωτήριος επανάστασις της 21ης Απριλίου».

Και γιατί παρακαλώ να ασχολείται το συμβούλιο της Βέροιας με τους μπας κλας Συνταγματαρχαίους, που βρωμούσε το σπίτι τους από ιδρωτίλα και αρβυλίλα;

Γιατί να ασχολούμαστε με τον Παπέα, που γεννήθηκε στα κατσάβραχα της Αχαϊας και μέχρι να πάει στην Ευελπίδων δεν είχε φορέσει παπούτσια, αλλά γουρονοτσάρουχα;

Α, όλα κι όλα. Να ασχοληθούμε με τη Βασιλική Οικογένεια, τους Πρίγκιπες Παύλο και Νικόλαο, ναι, πάει κι έρχεται.

Διότι στη Βέροια έχουμε και τον ειδικό περί της βασιλικής οικογενείας, το Χρήστο Ζαμπούνη, που φέρνει πού και πού το Νικόλαο για ρεβανί στην «Εληά».

Άλλο ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος, με τα γαλλικά του, τα πιάνα του, τα ιστιοπλοϊκά του, τα κολέγια του, και άλλο ο κάτω από το αυλάκι Παπέας, που είδε θάλασσα στα 18 του. Και έκανε μπάνιο κάθε μέρα στη σχολή. Μέχρι τότε τον έλουζε η μάνα του κάθε Πάσχα και Χριστούγεννα, ενώ μπάνιο έκανε στη σκάφη παραμονή δεκαπενταύγουστου.

Τι να συγκρίνουμε ρε;. Την καλλονή Άννα Μαρία με τη μανδάμ Δέσποινα, που την παντρεύτηκε ο Γιώργης, αφού χώρισε με δικό του νόμο, που ίσχυσε μόνο για εκείνον, για μια ώρα;

Όχι ρε, χουνταίοι. Εμείς είμαστε ακραιφνείς βασιλικοί, Αναντάμ, παπαντάμ.

Από τότε που ο παππούς του Κωνσταντίνου, ο Στρατηλάτης, πολέμησε, για να απελευθερώσει τη Μακεδονία, από Τούρκους και Βουλγάρους.

Εξάλλου έχουμε και μια πολιτιστική διαφορά, διατί να το κρύψωμεν άλλωστε.

Δεν χορεύουμε τσάμικα και τα «ωρέ Γιώργη Παπαδόπουλε», ούτε σαβουρντίζουμε κατσίκια και αρνιά αμάσητα, με τυρί τουλουμωτό και καρβέλια, μαζί με γλυκά κρασιά.

Θα μας δείτε στα σαλόνια, με τα βαλς μας, με το πρώτο πιάτο, το δεύτερο και το τρίτο, με τα φου γκρα, τις βινεγκρέτ μας, τα σαβαγιάρ μας, τα φιλέτα μας, τις σφυρίδες μας.

Εσείς το μόνο γλυκό που φάγατε, ήταν η ζάχαρη, που έριξε ο Παπαδόπουλος στα ρεζερβουάρ των «καναδέζων» στον Έβρο.

Για αυτό σας παρακαλώ, από εδώ και πέρα κύριε εκδότα, μη μας τσουβαλιάζετε όλους με τον όρο «βασιλοχουντικοί».

Εμείς είμεθα τζέντλεμεν, με λεπτά αισθήματα, γεμάτα αβρότητα. Και δεν χορεύουμε δημοτικά. Το πολύ πολύ καμιά γιάγκα να ρίξουμε για την Αλεξία, την πρωτότοκη του Κωνσταντίνου και της Άννας Μαρίας.

Το οικονομικό θαύμα λοιπόν έγινε επί βασιλείας Κωνσταντίνου. Και θα συνεχιστεί με τον Παύλο, το Νικόλαο και τα άλλα βασιλόπουλα, ζωή να έχουν, να τρώνε από αυτά που έμειναν, όταν τους έδιωξε ο πονήρκας ο Παπέας από την Ελλάδα.