Τι το ήθελε ο Αλέκος, να ρωτήσει το Βασίλη για το αν ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά;

Τσακ, ανακοινωσάρα η ΝΟΔΕ Ημαθίας. Ανοίγουν, λέει, τα γραφεία της. Αρχηγόπουλο ο Παναγιώτης, από τους λίγους που έχουν βάλει το χέρι βαθιά στην τσέπη.

Να έρθουμε ρε φίλε, αλλά ενάμιση μέτρο απόσταση, απολυμαντικά και μάσκες; Δεν λέει. Πάμε στο ΣΥΡΙΖΑ για καφέ, που, όπως είπε και ο Λάζαρος, έχει κάνει 632 πορείες, από το Φλεβάρη και μετά. Να ευχηθούμε να τις....666ίσει!

Στο ΠΑΣΟΚ δεν λέει, γιατί δεν έμεινε κανείς. Άτιμη κοινωνία, που άλλους τους ανεβάσαμε ψηλά και άλλους τους ρίξαμε στου Αλέκση τα χέρια. Που δεν ήταν χέρια, αλλά μαχαίρια.

Πού είναι κάτι 48%, που φέρναμε με την ΑΛΛΑΓΗ του Ανδρέα. Ας όψεται αυτός ο αφορισμένος ο Γιωργάκης, που μας έριξε στην πηγάδα του Μελιγαλά.

Και να ήταν μόνο αυτό. Έχεις και τον Κούλη, που είπε ότι θέλει ενωμένα νοσοκομεία, τσακ, βγήκαν Άγγελος και Φρόσω και είπαν ότι θα κλείσουν το Νοσοκομείο της Νάουσας.

Πού είναι ρε οι εποχάρες επί Γεννηματά, που είχαμε καμιά τριανταριά ορθοπαιδικούς, 62 παθολόγους και 1013 νοσοκόμες στη Νάουσα;

Και να οι κηπουροί, οι θερμαστές, οι χειριστές δίσκων και μάλιστα ιπταμένων. Μόνο στα Νοσοκομεία του ΕΣΥ δούλευε η μισή Ελλάδα. Και όλοι «πράσινοι», έτσι;

Ζητούσαμε τότε πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων μέχρι τετάρτης γενιάς και όποιος είχε παππού, που πολέμησε με τον Αρχιστράτηγο Κωνσταντίνο, τον Πρίγκιπα ή προπάππου, που ήταν αντίπαλος του Κολοκοτρώνη και του Καραϊσκάκη, τον στέλναμε απευθείας Έβρο, για να βάζει ρύζια και πατάτες.

Και αφού ανένηπτε πολιτικά προς τον τρίτο και μακρύτερο δρόμο του σοσιαλισμού, έγραφε γραπτά τη φράση «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά» και ερχόταν μετάθεση, κατά Ημαθία, μεριά.

Και θερμαστής και αγρότης ο πονηρός ψηφοφόρος. Πού μας παράτησε πια και πήγε στο ΣΥΡΙΖΑ.

Για αυτό ρε και ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά και το ΣΥΡΙΖΑ βαρά!