Ακόμη δεν έγινε το συντριβάνι στο Ρολόι και άρχισαν οι κριτικές.

Λύση υπάρχει και μάλιστα σοσιαλιστική. Να γίνουν τα παλιά δικαστήρια το «Σπίτι του λαού», να μπει και το μνημείο της «πρώτη φοράς Αριστεράς», με δύο ανδριάντες, άντε και προτομές δεχόμαστε, του Καρανίκα και του Πολάκη.

Να μπει και ένα ρολόι, που θα το πάρει ο δήμαρχος κοψοχρονιά από καμιά πόλη της σοβιετίας, με τους ωροδείκτες να είναι ένα σφυρί και ένα δρεπάνι. Αλλά στην πιο light έκδοση. Να είναι και στα πλαίσια του εκσυγχρονισμού του σοσιαλισμού. Π.χ ένα κομπρεσέρ μπαταρίας και ένα σφυρί με διπλά αμορτισέρ, καγιάμπα παρακαλώ.

Και στο κέντρο της πλατείας να υπάρχει μια συνεχής πορεία, σε κύκλο, των αντιφρονούντων, που θα λένε συνεχώς, μέχρι να ανανήψουν, το «η πλατεία ανήκει στους σκύλους της». 

Α, όλα κι όλα, είμαστε και φιλόζωοι, διατί να το κρύψωμεν άλλωστε. Στο δε σιντριβάνι να μπουν πέστροφες, στη μια μεριά, ενώ στην άλλη, που θα προσθέσουμε θαλασσινό νερό, να ρίξουμε μπαρμπούνια, σφυρίδες και λιθρίνια.

Και άμα θελήσει η Μενεγάκη να κάνει κανά live του χρόνου από τη Βέροια στο Mega, εύκολο είναι να πετάξουμε και καμιά ντουζίνα λούτσους.

Καλύτερα βέβαια θα ήταν να επιστρέψει ο Καψώχας και η Παναγοπούλου και να κάνουμε ζωντανά από τη Βέροια για την ΕΡΤ. Απλά στο κέντρο της πλατείας θα μπορούσε να μπει ένας βωμός, που θα είχε αναμμένα καμιά 666 καρβουνάκια, να πέσει φουλ λιβάνι, για να λιβανίσουμε τα καλά του σοσιαλισμού του Αλέκση, που η άτιμη κοινωνία τον έβγαλε από πρωθυπουργό.

Καλές οι θεωρίες και τα όνειρα, συντρόφισσες και σύντροφοι, ειδικά αν έχεις φράγκα στην τσέπη. Αν είσαι όμως στεγνός, τότε τα πράγματα είναι δύσκολα. Γιατί, ως γνωστό, νηστικό αρκούδι, όχι μόνο δεν χορεύει, αλλά δεν έχει και οράματα. 

Εκτός και αν μασήσει στο δάσος κανά μπάφο, που φύτεψε ο Γιωργάκης ο Παπανδρέου.

Μέχρι τότε, λεφτά υπάρχουν, αλλά για,....σας!