Το σύνθημα πια είναι ένα. Στην πίστα αδερφές μου, στην πίστα!

Ρε ποιος κορωνοϊός, μετάλλαξη δέλτα και γάμα και τα άλλα γράμματα.

Καλοκαίρι, πιπίνια στους πάγκους των μπιτς μπαρς, βότκες, ουίσκια, σαμπάνιες, πούρα.

Ευρώπη αδερφές μου, που λέει και ο Ηλίας ο Ψινάκης, Ευρώπη. Βέβαια, όσο να είναι, μας λείπουν οι Γερμανίδες τουρίστριες, που ερχόταν τα καλοκαίρι στο μοναχό και ξεχαρμάνιαζαν τα απανταχού της χώρας μπακούρια.

Μας λείπουν οι Αγγλιδούλες, που επιδίδονταν σε ιδιαίτερους διαγωνισμούς στον Κάβο της Κέρκυρας, στα Λαγανά της Ζακύνθου.

Επτάνησα ρε, μη λέτε τίποτε. Έχουν παράδοση οι άνθρωποι στα τρομπόνια, τα κλαρινέτα, συνοδεία κρουστών και άλλων οργάνων. Ήχος και φως οι Αγγλίδες, αδέρφια.

Τουρισμός χωρίς Γερμανίδες και Αγγλίδες δεν γίνεται.

Αν και ημείς προτιμάμε τις Τσέχες. Έχουν το κάτι άλλο, ρε παιδί μου. Μια εσάνς ομορφιάς που δεν τη βρίσκεις στο σαβούρωμα με μπίρες και σναπς της φροϊλάιν  Μπριγκίτε και της μις Ελίζαμπεθ. Μις να την κάνει ο Τζόνσον βέβαια, αλλά τέλος πάντων.

Τσεχία, Σλοβακία, Σλοβενία, γυναίκες πολιτισμένες, ρε. Για σπίτι. Να στο κλείσουν δηλαδή. Όχι να στο ανοίξουν. Άντε ρε και να είσαι Μύκονο μετά της συμβίας και να χορεύουν δυο τσέχικα κορμιά, πάνω, κάτω.

Δεν είναι που θα ψάχνεις οφθαλμίατρο βραδιάτικα. Αλλά και χειρουργό, για να σου ράψει το κεφάλι, μετά από την παντοφλιά του έτερου σου ήμισυ. Και αυτά τα κινέζικα ρε ξέρεις τι ζημιά κάνουν;

Τίγκα στο πλαστικό. Διότι άλλο είναι να πας από παντόφλα Hermes, που φορούσε η Βίκυ Τσοχατζοπούλου, δερμάτινη πολυτελείας και άλλο από την πλαστικούρα της δικιάς σου, που την αγόρασε για Λουμπουτέν από το μαύρο στην παραλία της Ψαρούς.

Όπως και να το κάνουμε, άφραγκοι μπορεί να είμεθα, αλλά τα γούστα, γούστα.