Ο Άγιος Ευφρόσυνος ήταν  ένας πολύ πιστός και ευσεβής χριστιανός, ο οποίος στερούσε τον εαυτό του από πολλά αγαθά  για να κάνει ελεημοσύνες και να βοηθά ανθρώπους που βρίσκονταν σε δύσκολη κατάσταση.

Γράμματα δεν έμαθε, αλλά κοντά στους ευσεβείς γονείς του, έμαθε να μαγειρεύει πολύ καλά και να ασκεί το επάγγελμα του μάγειρα,  γεγονός που του έδινε την ευκαιρία να απολαμβάνει τα καλύτερα φαγητά. Ο Ευφρόσυνος είχε την δύναμη να αντιστέκεται στις γαστρονομικές απολαύσεις κάνοντας νηστείες και τρώγοντας μόνο λιτά φαγητά.

Πολύ σύντομα αισθάνθηκε την ανάγκη να εγκαταλείψει  την παλιά του ζωή  που του παρείχε πολλές ανέσεις και  να ακολουθήσει τον μοναχισμό. Κλείστηκε σε ένα μοναστήρι, όπου  είχε σαν κύριο  διακόνημά του να μαγειρεύει για όλους τους μοναχούς που βρίσκονταν εκεί.

Τα φαγητά όμως που πρόσφερε ο Ευφρόσυνος στους μοναχούς δεν είχαν την νοστιμάδα που είχαν τα φαγητά που έκανε παλαιότερα, στα μαγειρεία όπου εργάζονταν. Στα παράπονα των μοναχών για την ποιότητα των φαγητών του,  απαντούσε  με πραότητα ότι..

«Η καλή μαγειρική δεν είναι τόσο καλός βοηθός  για την βασιλεία των ουρανών. Την πολλή ευφροσύνη που ζητούν  τα σώματα θα την χάσουν κατ΄ ανάγκη οι ψυχές. Και εγώ δεν έχω εδώ προορισμό να σας κολάσω». Το υπόλοιπο της ζωής του το πέρασε  σεμνά και ταπεινά  σε ένα ερημητήριο, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή υμνώντας τον Κύριο.

Η μνήμη του τιμάται στις 11 Σεπτεμβρίου. Θεωρείται ο προστάτης Άγιος των μαγείρων.