Πολλά γράφτηκαν και ακούστηκαν τις τελευταίες μέρες για τους εργαζόμενους στις πλατφόρμες, με αφορμή τις αντεργατικές μεθοδεύσεις της «e-food». Μάλιστα, από διαφορετικές πλευρές έγινε προσπάθεια να ξεπλυθεί η βάρβαρη πολιτική της ΕΕ στις εργασιακές σχέσεις και να εμφανιστεί η απαράδεκτη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη χώρα μας δήθεν ως «εξαίρεση» και ως «απόκλιση» από τον ευρωπαϊκό «παράδεισο». Στο πλαίσιο αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ ρίχνει την ευθύνη στη ΝΔ, ενώ η ΝΔ ανταπαντά ότι όσα συμβαίνουν δεν είναι καινούργια, τα ίδια έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για το γνωστό πινγκ - πονγκ στις πλάτες των εργαζομένων, όταν και οι δύο με την πολιτική τους αρνούνται την αναγνώριση και νομοθετική κατοχύρωση των θέσεων εργασίας στις πλατφόρμες, ως σχέση μισθωτής εργασίας. Την αντεργατική αυτή θέση και τα δύο κόμματα την επιβεβαίωσαν για άλλη μια φορά, ψηφίζοντας τη σχετική Έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με την οποία καμουφλάρεται, αναπαράγεται και στηρίζεται η εργασιακή ζούγκλα που κυριαρχεί σε αυτές τις πλατφόρμες. Συγκεκριμένα, η Έκθεση αναγνωρίζει πως η εργασία σε πλατφόρμες «μπορεί να περιλαμβάνει τόσο τους μισθωτούς όσο και τους πραγματικά αυτοαπασχολούμενους», επομένως δίνει το «ελεύθερο» στην εργοδοσία να μετατρέπει συμβάσεις και να ξεφορτώνεται εργαζόμενους με δικαιώματα.
Εκθειάζοντας αυτήν τη μορφή απασχόλησης, το Ευρωκοινοβούλιο σημειώνει πως «η εργασία σε πλατφόρμα μπορεί να δημιουργήσει απασχόληση, να αυξήσει τις επιλογές, να προσφέρει πρόσθετο εισόδημα και να μειώσει τους φραγμούς όσον αφορά στην είσοδο στην αγορά εργασίας (...) μπορεί να διευκολύνει την ευελιξία και τη βελτιστοποίηση των πόρων...».
Όσο για το λεγόμενο «μαχητό τεκμήριο μιας σχέσης εργασίας», αυτό όπως σημειώνει η Έκθεση «δεν πρέπει να οδηγεί στον αυτόματο χαρακτηρισμό όλων των εργαζομένων σε πλατφόρμες ως εργαζομένων»! Όλα τα παραπάνω έγιναν νόμος, με το πρόσφατο αντεργατικό έκτρωμα της ΝΔ, γι' αυτό και σπάει τα κοντέρ η υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ, που από τη μία κατακεραυνώνει το Αρθρο 69 και από την άλλη στήριξε την έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου. Το σύνθημα «είμαστε εργάτες και όχι συνεργάτες», που βροντοφωνάζουν οι διανομείς, δίνει απάντηση τόσο στην ΕΕ όσο και σε όλες τις κυβερνήσεις που κατοχυρώνουν με νόμους τη δουλειά και τη ζωή - λάστιχο.
Εμείς χρειάζεται να κρατήσουμε δύο πράγματα. Το πρώτο ότι ο αγώνας των εργαζομένων στην «e-food» ήταν νικηφόρος. Οι συμβάσεις του2 μετατράπηκαν σε αορίστου χρόνου. Δείγμα ότι τίποτα δεν χαρίζεται αλλά όλα κατακτιούνται με τον αγώνα των εργαζομένων. Το δεύτερο ότι από τη στιγμή που υπάρχει το θεσμικό πλαίσιο κανείς εργαζόμενος δεν θα πρέπει να αισθάνεται ασφαλής. Άρα ο αγώνας όλων θα πρέπει να στρέφεται συνολικά στο σύστημα που «γεννά» τις εργασιακές αυτές σχέσεις γαλέρας!
