Τηλεφωνική συνέντευξη στο ΡΑΔΙΟ ΑΙΧΜΗ-102,8 και στην εκπομπή «Λόγια σταράτα» με το δημοσιογράφο Αλέκο Χατζηκώστα έδωσε η Μαρία Μερτζάνη, ειδικός σε μαθησιακές δυσκολίες και σχολική ψυχολογία, τη Δευτέρα 4/10.
Απαντώντας στην ερώτηση για το πώς άλλαξε η σχέση γονέων – παιδιών κατά την περίοδο της καραντίνας, υπογράμμισε : «Καταρχήν ήλθαν σε επαφή παιδιά και γονείς, που δεν είχαν μέχρι τώρα αξιοποιήσει τόσο χρόνο μαζί. Αυτό από τη μια μεριά ήταν δύσκολο για τα παιδιά, γιατί τους έλειπαν και άλλα πράγματα όπως το σχολείο, οι φίλοι τους, η άσκηση που είναι πολύ σημαντική, από την άλλη ο καλός χρόνος με τους γονείς είναι πάρα πολύ σημαντικός, γιατί αυτός χτίζει τη σχέση μεταξύ τους και κατ΄ επέκταση αυτό βοηθά τα παιδιά να δημιουργούν τις σχέσεις με τους υπόλοιπους ανθρώπους της ζωής τους από τη μικρή ηλικία μέχρι το μέλλον. Πολλά από τα παιδιά μπορεί να ηρέμησαν, γιατί πέρασαν πολύ χρόνο και ποιοτικό με τους γονείς. Μέσα στην τρέλα της καθημερινότητας δεν περνούν πολύ χρόνο μαζί και έτσι χάνονται πολλά σημαντικά κομμάτια, που μπορούν να χτίσουν πολύ σημαντικά κεφάλαια στις ζωές των παιδιών. Επίσης οι γονείς έχουν καταλάβει καλύτερα τι έχουν τα παιδιά τους, ποιος είναι ο χαρακτήρας τους τι θέλουν να πουν».
Τι θέλουν τα παιδιά από τους γονείς τους σήμερα : «Τα παιδιά θέλουν κυρίως προσοχή, την οποία, αν δεν την πάρουν μ’ ένα θετικό τρόπο, δυστυχώς μαθαίνουν να τη ζητούν με τους πλέον αρνητικότερους τρόπους. Δηλαδή αν ένα παιδί το βλέπουμε σε μικρή ηλικία να γκρινιάζει ή να ορμά να χτυπήσει, πολλές φορές ο λόγος είναι γιατί δεν παίρνει την προσοχή που του χρειάζεται. Τα παιδιά χρειάζονται χρόνο όχι απαραίτητα ποσοτικό αλλά και ποιοτικό. Δηλαδή να καθίσει ένας ενήλικας μαζί τους και να ασχοληθεί πραγματικά, να τα’ ακούσει, να συμμετάσχει σε μία κουβέντα, έστω και αν αυτό κρατά μισή ώρα την ημέρα. Επίσης τα παιδιά στο σπίτι χρειάζονται συμμετοχή. Να νοιώθουν ότι είναι μέλη της οικογένειας, ακόμη και να συμμετέχουν σε αγγαρείες π.χ να στρώσω το τραπέζι, να μαζέψω κάποια πράγματα. Αυτό κάνει καλό στα παιδιά, γιατί και συμμετέχουν και νοιώθουν υπεύθυνα και αποκτούν μία ουσιαστική συμμετοχή μέσα στην οικογένεια».
Σε σχέση με τις σημερινές συνθήκες διαπαιδαγώγησης των παιδιών (π.χ έλλειψη αλάνας, περισσότερο μορφωμένοι γονείς κ.α) και του τρόπου συμπεριφοράς των γονέων σημείωσε: «Είναι ωραίο που οι άνθρωποι έχουν μορφωθεί περισσότερο, το δύσκολο είναι ότι δεν ξεμαθαίνουμε εύκολα και δεν μας είναι εύκολα να βάλουμε τα παιδιά μέσα σ’αυτό. Να τα κάνουμε δηλαδή εξίσου ανεξάρτητα. Νομίζουμε ότι επειδή ξέρουμε, έχουμε καλύτερη αντίληψη του τι θα γίνει με το παιδί. Αντίθετα όμως, τη μόρφωσή μας θα έπρεπε να τη χρησιμοποιούμε, για ν’ ακούμε το παιδί, τι θέλει να κάνει, τι θέλει να μας πει, τι χρειάζεται από εμάς και εμείς να είμαστε δίπλα τους, για να τον βοηθούμε παράλληλα, να είμαστε όμως ένα βήμα πίσω, για να τον βοηθούμε. Χρειάζεται να τον αφήνουμε μόνο του ν’ ασχοληθεί με πράγματα. Εάν μπαίνουμε στη διαδικασία να του τα λύσουμε όλα, δεν το αφήνουμε να ανεξαρτητοποιηθεί».
Σε σχέση με το ρόλο του σχολείου τόνισε: «Ο ρόλος του σχολείου είναι να εκπαιδεύσει τα παιδιά τόσο σε γνώσεις και πληροφορίες, όσο και σε δεξιότητες ζωής. Η εποχής μας δίνει άπειρη γνώση και πληροφορία. Το πώς όμως θα είμαι σωστός άνθρωπος, το πώς θα έχω ενσυναίσθηση, πώς θα μιλήσω στον απέναντί μου, θέλει πολύ δουλειά και εκπαίδευση και από την οικογένεια και από το σχολείο. Δεν μαθαίνουν όλα τα παιδιά με τον ίδιο τρόπο. Το σχολείο θα πρέπει να καταλάβει το πώς κάθε παιδί μαθαίνει ξεχωριστά».
Και τελειώνοντας, υπογράμμισε : «Όλη αυτή η συζήτηση για πολλούς μπορεί να φαντάζει ότι καλά να το λες, αλλά πώς το κάνεις. Η αλήθεια είναι ότι η ζωή μας είναι μία απόφαση. Αν πιστέψουμε ότι θέλουμε να το κάνουμε, γίνεται. Αν το έχει κάνεις ένας, μπορούν να το κάνουν κι’ άλλοι. Ας μη φοβόμαστε και ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί, γιατί βλέπουμε πολλά «τέρατα» να συμβαίνουν γύρω μας δυστυχώς, γιατί η καραντίνα έφερε κι’ αυτά. Να κάνουμε ο καθένας γιατ ον εαυτό του και για τους υπόλοιπους τον κόσμο καλύτερο».
(Η Μαρία Μερτζάνη βοηθά τους γονείς να μεγαλώνουν τα παιδιά τους υπεύθυνα, ισορροπημένα και ανεξάρτητα, μεγαλώνοντας- “parents coach” και επιπλέον βοηθά τα παιδιά με προγράμματα καινοτόμα ανάπτυξης εγκεφάλου και δεξιοτήτων και το γραφείο της είναι Καπετάν Άγρα 2 στη Βέροια)
