Αυτονόητη η απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη για την αποπομπή από την κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ, του Κωνσταντίνου Μπογδάνου. Αναφορές περί Γρίβα (που, σημειωτέον, υπήρξε ο κύριος αίτιος της αποχώρησης της Ελληνικής Μεραρχίας της Κύπρου, εμπλέκοντας την Εθνική Φρουρά στα γεγονότα της Κοφίνου το 1967) και ότι ο χειρότερος «εχθρός» του ελληνισμού δεν υπήρξαν ούτε οι Εγγλέζοι, ούτε οι Τούρκοι, αλλά οι κομμουνιστές, από του βήματος της Βουλής και η οργισμένη αντίδραση του Νίκου Δένδια, καθώς και η επακόλουθη αποπομπή του από το κυβερνών κόμμα, ήταν αυτονόητες. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έλυσε τα πολιτικά πάθη το 1974, με τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ, τηρώντας τη δημοκρατική νομιμότητα. Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι ότι καλώς εξήλθε ο Μπογδάνος από το κόμμα και την κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας. Αλλά ότι κακώς εισήλθε στα ψηφοδέλτιά της, το 2019. Όπως αντίστοιχα κάκιστα εισήλθαν ακραίοι υπερασπιστές του νεοφιλελευθερισμού και των μνημονίων, στυλ Μπάμπη Παπαδημητρίου, Γιάννη Λοβέρδου και λοιποί! Η θέση τους δεν είναι στο χώρο της κεντροδεξιάς. Αλλά στην ακροδεξιά, με όποιες της εκφάνσεις. Είτε της «Χρυσής Αυγής», είτε του Τζήμερου!