breaking news Νέο

Ο ΦΟΡΟΣ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΟΥ ΡΟΥΜΛΟΥΚΙΟΥ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ - ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1940-41

  • Ο ΦΟΡΟΣ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΟΥ ΡΟΥΜΛΟΥΚΙΟΥ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ - ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1940-41
  • Ο ΦΟΡΟΣ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΟΥ ΡΟΥΜΛΟΥΚΙΟΥ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ - ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1940-41
  • Ο ΦΟΡΟΣ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΟΥ ΡΟΥΜΛΟΥΚΙΟΥ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ - ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1940-41
  • Ο ΦΟΡΟΣ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΟΥ ΡΟΥΜΛΟΥΚΙΟΥ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ - ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1940-41
  • Ο ΦΟΡΟΣ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΟΥ ΡΟΥΜΛΟΥΚΙΟΥ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ - ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 1940-41

(Εισήγηση που εκφωνήθηκε στα « ΚΓ’ ΠΑΥΛΕΙΑ» στις 25-6-2017)

"Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν η πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρά θεοίς και παρ' ανθρώποις τοις νουν έχουσιν".

Πλάτων: Κρίτων, 51β.

«νεκρούς θάπτειν, νεκρόν μη υβρίζειν». Σοφοκλέους Αντιγόνη

«Aνδρών αγαθών έργω γενομένων, έργω και δηλούσθαι τας τιμάς». Θουκυδίδης.

Γύρω από αυτά τα αθάνατα ρητά που κληρονομήσαμε εμείς οι νεότεροι Έλληνες από τους Αρχαίους θα περιστραφεί η σημερινή εργασία που αφορά τον φόρο αίματος των κατοίκων του Ρουμλουκιού , του «Ελληνότοπου» στους αγώνες του έθνους.

 

     Τη Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 1940 ,στις 3 παρά 10’ το πρωί ο Ιταλός Πρεσβευτής στην Αθήνα κόμης Εμμανουέλε   Γκράτσι πήγε στο σπίτι του Πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά στην Κηφισιά και του επέδωσε τελεσίγραφο ,το οποίο αφού ζητούσε την κατάληψη στρατηγικών σημείων της Ελλάδας κατέληγε: «να μη εναντιωθεί η ελληνική κυβέρνησις εις την κατάληψιν ταύτην και όπως μη παρεμποδίσει την ελευθέραν διάβασιν των στρατευμάτων……………… Η Ιταλική Κυβέρνησις ζητεί από την Ελληνικήν Κυβέρνησιν όπως δώση αυθωρεί εις τας στρατιωτικάς αρχάς τας αναγκαίας διαταγάς ίνα η κατοχή αυτή δυνηθή να πραγματοποιηθή κατά ειρηνικόν τρόπον. Εάν τα ιταλικά στρατεύματα ήθελον συναντήση αντίστασιν, η αντίστασις αυτή θα καμφθή δια των όπλων και η Ελληνική Κυβέρνησις θα έφερε τας ευθύνας, αι οποίαι ήθελον προκύψη εκ τούτου.

Το τελεσίγραφο έληγε στις 6.00 το πρωί .Η απάντηση του Έλληνα Πρωθυπουργού πιστή στις παραδόσεις και την ιστορία του ελληνικού λαού ήταν: -Alors, c’est la guerre. Ώστε λοιπόν, πόλεμος.

     Ήταν το θρυλικό ΟΧΙ.

     Όμως οι Ιταλοί πιστοί στην μέχρι τότε πολιτική τους άρχισαν την επίθεση κατά των ελληνικών θέσεων στις 5.00 χωρίς να περιμένουν την απάντηση.

     Η κήρυξη του πολέμου αγγέλθηκε σε πόλεις και χωριά με ουρλιάσματα σειρήνων και με κωδωνοκρουσίες τη Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 1940 ,λίγο πριν τα ξημερώματα. Οι Έλληνες ξεχύθηκαν αυθόρμητα στους δρόμους κατά χιλιάδες  για να  δώσουν στον ιταλικό φασισμό την απάντηση του Δημοκρατικού λαού της Ελλάδας .

ΤΟ ΡΟΥΜΛΟΥΚΙ ΤΟ 1940

Το Ρουμλούκι το 1940 δεν υφίσταται όπως το γνωρίζαμε παλαιότερα.

Ο θρυλικός «Βάλτος» δεν υπάρχει πια καθώς αποξηράνθηκε από την εταιρεία  Fountation και  288.750 στρέμματα γης δόθηκαν στους κατοίκους για καλλιέργεια.

  Τα χωριά του Ρουμλουκιού παραμένουν περίπου τα ίδια , μερικά έχουν εγκαταλειφθεί, κάποια έχουν αλλάξει ονομασίες ενώ στα περισσότερα έχουν εγκατασταθεί οι πρόσφυγες από την Αν. Θράκη , τον Πόντο , την Καππαδοκία , τα παράλια και την ενδοχώρα της Μ. Ασίας , την Αν. Ρωμυλία.

Τα αναφέρω ενδεικτικά :

Γηδάς ή Γιδάς (Αλεξάνδρεια), Μελίκη, Κορυφή, Σχοινάς, Νιχώρι (Νεοχώρι), Ρέσινα (Βρυσάκι), Νησί, Καταφύγι, Τριχοβίστα (Καμποχώρι), Σκυλίτσι, Καβάσιλα, Σταυρός, Ξεχασμένη, Ραψομανίκι, Ποζαρίτες (Κεφαλοχώρι), Επισκοπή Αντιγονιδών, Λουτρός, Καψόχωρα, Παλιόχωρα, Νησέλι, Νησελούδι, Τρίκαλα, Καρυά, Αηδονοχώρι, Πλατύ, Λιανοβέργι, Παλιοχώρι, Γριτζάλι (Αγκαθιά), Νιοχωρόπουλο, Πρόδρομος, Νιόκαστρο, Βούλτιστα (Λιβάδι), Μέγα Αλάμπορο (Πρασινάδα), Μικρό Αλάμπορο (Κυδωνιά), Μυλοβός (Μεγάλη Γέφυρα), Κουλούρα, Διαβατός, Μικρογούζι (Μακροχώρι), Μέτση, Άμμος, Σάντενα (Καράβι), Γεράκι, Μαυραγγέλι, Μπάρμπες & Κούτλες (Βεργίνα), Τρίχλεβο (Τριλοφιά), Σφήνιστα, Κλειδί, Κάλιανη (Άλωρος), Τσινάφορο (Πλάτανος.

   Το Ρουμλούκι ελευθερώθηκε τον Οκτώβρη του 1912 από τις δυνάμεις της 7ης Μεραρχίας , αλλά και της 1ης , 2ης και 3ης Μεραρχίας όπως και από τα σώματα Προσκόπων του Κ. Μαζαράκη του θρυλικού Καπετάν Ακρίτα του Μ. Αγώνα.

   Από τότε και μετά οι κάτοικοι του Ρουμλουκιού συμμετέχουν στους αγώνες του έθνους πληρώνοντας τον ανάλογο φόρο αίματος στο έθνος.

Βαλκανικοί πόλεμοι, Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, Μικρασιατική εκστρατεία, Β’ Παγκόσμιος πόλεμος, εμφύλιος , Κύπρος 1974.

 Θα ήθελα εδώ να αναφέρω πως διεξάγω έρευνα στα αρχεία του ΓΕΣ και της ΔΙΣ για τους πεσόντες αυτών των πολέμων αλλά λόγω του ότι ο όγκος των απωλειών είναι τεράστιος η έρευνα αυτή δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί. Ενδεικτικά αναφέρω πως για τους Βαλκανικούς αγώνες υπάρχουν 7500 ονόματα , ενώ για τη Μικρασιατική εκστρατεία 40.000 ονόματα.

  Επίσης να αναφέρω πως στα χωριά του Ρουμλουκιού υπάρχουν μνημεία με ονόματα που πρέπει να ταυτοποιηθούν με τα στοιχεία του ΓΕΣ πράγμα που υπόσχομαι πως θα πραγματοποιηθεί και θα γίνει η σχετική ανακοίνωση.

Ας δούμε όμως πως οργανώθηκε διοικητικά του Ρουμλούκι μετά την απελευθέρωση:Στο Βασιλικό Διάταγμα 152 της 9ης Ιουλίου 1918 , «περί αναγνωρίσεως κοινοτήτων εν τη γενική Διοικήσει Θεσσαλονίκης», αναφέρεται:

Α’ «Εν τω νομώ Θεσσαλονίκης»

  1. Ο συνοικισμός Γιδά υπό το όνομα «Κοινότης Γιδά» και έδραν τον ομώνυμον συνοικισμόν.

Προς την κοινότητα Γιδά ενούνται και οι συνοικισμοί Σχοινά , Νεοχώριον , Παλαιοχώριον, Λιανοβέριον, και Πλατύ.

  1. Ο συνοικισμός Κορυφή υπό το όνομα « Κοινότης Κορυφής» και έδραν τον ομώνυμον συνοικισμόν.

Προς την κοινότητα Κορυφής ενούνται και οι συνοικισμοί Τσινάφορον , Κάλιανη, Κλειδί, Τρίκκαλα, Νεοχωρόπουλον , Παλαιοχώρα, Καλύβια , Τσατάλι, Καρυά και καραβοστάσι.       

«εν τη υποδιοικήσει Βερροίας»

  1. Ο συνοικισμός Μικρογούζι υπό το όνομα «κοινότης Μικρογούζι» και έδραν τον ομώνυμον συνοικισμόν.

Προς την κοινότητα Μικρογούζι ενούνται οι συνοικισμοί Μπρανιάτες , διαβατός, Άμμος και Ασώματα  (δεν ανήκει στο Ρουμλουκι).

  1. Ο συνοικισμός Ξεχασμένη υπό το όνομα «Κοινότης Ξεχασμένης και έδραν τον ομώνυμος συνοικισμόν, προς την κοινότητα Ξεχασμένης ενούνται οι συνοικισμοί Ποζαρίτες , Ραψομανίκιον και Κουλούρα.
  2. Ο συνοικισμός Επισκοπή υπό το όνομα «Κοινότης Επισκοπής  και έδραν τον ομώνυμον συνοικισμόν, προς την κοινότητα Επισκοπής ενούνται οι συνοικισμοί Καβάσιλα, Σκυλίτσι, Τριχοβίστα και Σταυρός.
  3. Ο συνοικισμός Λουτρός υπό το όνομα «Κοινότης Λουτρού  και έδραν τον ομώνυμον συνοικισμόν, προς την κοινότητα Λουτρού ενούται και ο συνοικισμός  Καψόχωρα.
  4. Ο συνοικισμός Νησίου υπό το όνομα «Κοινότης Νησίου  και έδραν τον ομώνυμον συνοικισμόν, προς την κοινότητα Νησίου ενούνται και οι συνοικισμοί Ρέσιανη, Καταφύγι και μονή Αγ. Αναργύρων .
  5.  Ο συνοικισμός Γκριτζάλη υπό το όνομα «Κοινότης Γκριτζάλης  και έδραν τον ομώνυμον συνοικισμόν, προς την κοινότητα Γκριτζάλης ενούνται και οι συνοικισμοί Νησέλι , Τρίχλοβον και Σφήνιστα.
  6. Ο συνοικισμός Νεόκαστρον  υπό το όνομα «Κοινότης Νεοκάστρου  και έδραν τον ομώνυμον συνοικισμόν.
  7. Ο συνοικισμός Σπουρλίτα   υπό το όνομα «Κοινότης Σπουρλίτας  και έδραν τον ομώνυμον συνοικισμόν.
  8. Ο συνοικισμός Παλατίτσια  υπό το όνομα «Κοινότης Παλατίτσιας   και έδραν τον ομώνυμον συνοικισμόν, προς την κοινότητα Παλατίτσιας  ενούνται και οι συνοικισμοί, Μπάρμπες , Κούτλες και Συκιά .
  9. Ο συνοικισμός Μελίκη   υπό το όνομα «Κοινότης Μελίκης    και έδραν τον ομώνυμον συνοικισμόν, προς την κοινότητα Μελίκης   ενούνται και οι συνοικισμοί, Μαυραγγέλ, Γεράκι, Πρόδρομος και Σάδενα .
  10. Ο συνοικισμός Μέγα Αλάμπορο    υπό το όνομα «Κοινότης Αλαμπόρου»    και έδραν τον ομώνυμον συνοικισμόν, προς την κοινότητα Αλαμπόρου   ενούνται και οι συνοικισμοί, Μικρό Αλάμπορο, Καλύβια Αλαμπόρου και Νησελούδι.

  Τα Χαράματα  λοιπόν της 28ης Οκτωβρίου στο κάλεσμα της πατρίδας  έτρεξαν  οι νέοι της περιοχής Ρουμλουκιού να καταταγούν στις μονάδας τους . Αρκετοί από αυτούς βέβαια είχαν προεπιστρατευτεί όπως προκύπτει από τα πιστοποιητικά «τύπου Α» που έχω ερευνήσει ενώ άλλοι είχαν κληθεί επανειλλημένα κατά τη διάρκεια του 1939 και του 1940 σε ασκήσεις  ενόψει του επερχόμενου πολέμου.

Είναι ντόπιοι Ρουμλουκιώτες , Πόντιοι , Θρακιώτες Μικρασιάτες , Καππαδόκες , Ανατολικορωμυλιώτες. Το άνθος της νεολαίας της περιοχής που κατάφερνε σιγά –σιγά να επουλώσει τις πληγές της Μικρασιατικής καταστροφής.

 Κατατάσσονται κυρίως σε μονάδες του Β’ σώματος στρατού και του Γ’ σώματος στρατού.

Για την ιστορία αναφέρω πως στο Β’ ΣΣ ανήκουν οι 1η, 9η Μεραρχίες και 4η, 5η , 16η Ταξιαρχίες Πεζικού με διοικητή τον Αντ/γο Παπαδόπουλο Δημήτριο, ενώ στο Γ ‘ ΣΣ ανήκουν οι 6η ,9η, 10η 11η , 17η , 15η Μεραρχίες με διοικητή τον Αντ/γο Τσολάκογλου Γεώργιο.

Οι μονάδες που κατατάχτηκαν κυριώς οι Ρουμλουκιώτες ήταν το 68ο ΣΠ , το 30ο ΣΠ,της 10ης Μερ. ΠΖ, το 90ο ΣΠ ,το 28ο της 15ης Μερ. ΠΖ, το 16ο ΣΠ της 1ης Μερ. ΠΖ και το 50ο ΣΠ, 66ο ΣΠ, 50ο ΣΠ , ομάδα αναγνωρίσεως ΧΙ Μεραρχίας της 11ης Μερ. ΠΖ.

Οι μονάδες αυτές προωθούνται προς το μέτωπο και συμμετέχουν στον αγώνα από τις αρχές Νοεμβρίου του 1940.

 

Στο μεταξύ στην Ήπειρο και στην Πίνδο στρατός και λαός αρχίζουν ήδη να πολεμούν μαζί τον εχθρό. Για τους Έλληνες ο πόλεμος είναι πατριωτικός ,αλλά και αγώνας για ελευθερία και Δημοκρατία. Σε λίγο καιρό οι εισβολείς όχι μόνο εκδιώκονται από τα ελληνικά εδάφη αλλά καταδιώκονται από τα νικηφόρα ελληνικά στρατεύματα στα εδάφη της Β. Ηπείρου.   Στις 14 του Νοέμβρη ξεκινά η αντεπίθεση του Ελληνικού στρατού στην κατεύθυνση Ιβάν –Μόροβα . Η επίθεση εκδηλώνεται κυρίως από το Γ’ ΣΣ στο οποίο ανήκουν οι 9η, 10η 11η , 17η , 15η  Μεραρχές στις οποίες όπως προείπαμε υπηρετούσαν οι προερχόμενοι από το Ρουμλούκι στρατιώτες .

  Χάρη σε έναν ευφυέστατο ελιγμό του Στρατηγού Τσολάκογλου ο ελληνικός στρατός εκδιώκει τους Ιταλούς από τις θέσεις τους και στις 22 Νοεμβρίου ελευθερώνονται η Κορυτσα και το Λεσκοβίκι, στις 24 Νοεμβρίου ελευθερώνεται η Μοσχόπολη, στις 30 Νοεμβρίου ο Ελληνικός στρατός μπαίνει στο Πόγραδετς, στις 3-4 Δεκέμβρη στην Πρεμετή , στις 8 Δεκεμβρίου ελευθερώνονται το Αργυρόκαστρο και η Δερβιτσάνη , στις 6 Δεκεμβρίου οι Άγιοι Σαράντα ,στις 22 Δεκεμβρίου η Χιμάρα. Ο στρατός προχωρεί συνεχώς με στόχο «να ρίξει τους Ιταλούς στη θάλασσα».  Βαρύς όμως ο φόρος αίματος του στρατού μας σ’ αυτές της νικηφόρες επιχειρήσεις. Το Γ’ ΣΣ και το Β’ ΣΣ καθόλη τη διάρκεια των μηνών Νοεμβρίου , Δεκεμβρίου και Ιανουαρίου δίνουν συνεχώς μάχες απωθούν τον εχθρό και παλεύοντας συνεχώς με το κρύο και τα χιόνια φτάνουν στις αρχές Φεβρουαρίου στην οχυρώτατη τοποθεσία Τρεμπεσίνα – Σέντελι όπου θα γίνουν φονικότατες μάχες. Όλο το Φεβρουάριο μέσα στα χιόνια και στο υπερβολικό κρύο ( η 13η Φεβρουαρίου 1941 η μέρα που έχασε τη ζωή του ο αείμνηστος παππούς μου Διονύσιος Μουτρόπουλος , ήταν η πιο κρύα νύχτα του χειμώνα όπως αναφέρει ο Άγγελος Τερζάκης στην « Ελληνική εποποία» ο στρατός μας θα υποστεί απεριόριστες απώλειες από τον εχθρό και και το ψύχος.

Από τη 29η Ιανουαρίου μέχρι την 24η Φεβρουαρίου είχαμε 237  νεκρούς  , 1179 τραυματίες , 1058 παγόπληκτους , 115 εξαφανισθέντες .

Αφού θα αποκρουστεί η περίφημη « εαρινή επίθεση» των Ιταλών με την εποποιία στο ύψωμα 731 από τις 9-15 Μαρτίου  το τέλος αυτής της  πατριωτικής σύμπραξης λαού και στρατού  που οδήγησε στην εποποιία του 1940-41 θα δοθεί από την πισώπλατη επίθεση της ναζιστικής Γερμανίας  στις 6 Απριλίου 1941 και την άδοξη συνθηκολόγηση που υπογράφει ο στρατηγός Τσολάκογλου στις 20 Απριλίου 1941 στο Βοτονόσι Μετσόβου .

     Το γεγονός είναι πως ο νικητής ελληνικός στρατός αναγκάστηκε  να παραδώσει τον οπλισμό του  και με ψηλά το κεφάλι να επιστρέψει στην Πατρίδα.

    Δεν γύρισαν όμως όλοι . Έμειναν στη γη της Β. Ηπείρου 7.948 παλικάρια , αιώνιοι μάρτυρες της εποποιίας και της παλικαριάς του Ελληνικού λαού και στρατού.

     Για όλους αυτούς βέβαια, η Πατρίδα δεν έκανε τίποτα για να τους τιμήσει.

     Θα ήθελα εδώ να αναφέρω τη στάση που κρατούσαν σε παρόμοια ζητήματα εκείνοι των οποίων εμείς καυχιόμαστε ότι είμαστε απόγονοι.

    Οι αρχαίοι Έλληνες.

    Τον Αύγουστο του 406 π.Χ. έγινε η ναυμαχία στις Αργινούσες όπου ο αθηναϊκός στόλος νίκησε το στόλο των Λακεδαιμόνιων. Ήταν μια σημαντική νίκη για το ηθικό των Αθηναίων οι οποίοι μέχρι τότε είχαν υποστεί αλλεπάλληλες ήττες.

Αυτό όμως δεν τους εμπόδισε μόλις έγινε γνωστό ότι οι στρατηγοί δεν περισυνέλεξαν τους νεκρούς για να τους θάψουν ,να τους καταδικάσουν σε θάνατο και να τους εκτελέσουν. Ίσως ήταν υπερβολική η ποινή για τους νικητές στρατηγούς αλλά το όλο περιστατικό δείχνει την ευαισθησία της πόλης των Αθηνών για τους νεκρούς της.

        Για το σύγχρονο και νεοελληνικό κράτος όμως όλα αυτά θεωρούνται δυστυχώς «ψιλά γράμματα».Επιλέγουμε την τακτική της παντελούς αδιαφορίας ,της προχειρότητας και το χειρότερο όλων της ενδοτικότητας και της ασέβειας.

       Γιατί τι άλλο από προχειρότητα ,ασέβεια , ενδοτικότητα και ηττοπάθεια προδίδει η στάση του Ελληνικού κράτους όλα αυτά τα χρόνια από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και μετά;

      Αντί η Ελλάδα που έφερε τις πρώτες νίκες στο στρατόπεδο των συμμάχων κατά του άξονα,

      η Ελλάδα που έδωσε χιλιάδες παιδιά της στον αγώνα εναντίον του φασισμού,

      η Ελλάδα που  δημιούργησε ένα από τα μεγαλύτερα αντιστασιακά κινήματα και συνέβαλε τα μέγιστα στη νίκη των συμμάχων

    να «επιστρέψει» στα πεδία των μαχών ευλαβικά , να «μαζέψει» τα παιδιά της που χάθηκαν εκεί , και να ανεγείρει μνημεία προς τιμήν τους ,μνημεία που να θυμίζουν για πάντα τη θυσία τους , η Ελλάδα επέλεξε να σκύψει το κεφάλι όταν συνάντησε την άρνηση των γειτόνων μας. Γιατί άραγε ; Μήπως οι «κραταιοί» μας σύμμαχοι, μας πούλησαν ακόμη μια φορά όπως και με την Κύπρο; Αλλά που ήταν όλοι αυτοί οι πολιτικοί και στρατιωτικοί άνδρες να απαιτήσουν το αυτονόητο; Μήπως σπατάλησαν τις δυνάμεις τους στον αλληλοσπαραγμό;     Τα ερωτήματα δυστυχώς είναι πολλά και τεράστια.

   Αναπάντητα……….. 

   Αμείλικτα……..

Και όπως η φύση απεχθάνεται το κενό , έτσι και αυτό το τεράστιο κενό ανέλαβαν με δική τους ανυστερόβουλη πρωτοβουλία να το καλύψουν κάποιοι άλλοι. Αφανείς Βορειοηπειρώτες , ιερείς , ιδιώτες με την καθοδήγηση και τη φροντίδα του Αρχιεπισκόπου Αναστάσιου,  ασχολούνται με την περισυλλογή και τον ενταφιασμό των οστών και την εναπόθεσή τους σε κάποιο νεκροταφείο αποδεικνύοντας ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που πιστεύουν σε αξίες, ιδέες .ιδανικά, στην αντιηρωική εποχή που ζούμε.

       Όπως είναι γνωστό οι κυριότερες  μάχες έγιναν στην Κλεισούρα ,στους Βουλιαράτες στην Κορυτσά ,στο Πόγραδετς ,στην Τρεμπεσίνα.

Στους Βουλιαράτες υπάρχει το μοναδικό μέχρι σήμερα ελληνικό στρατιωτικό νεκροταφείο. Βρίσκεται εκεί που ο ελληνικός στρατός είχε δημιουργήσει ένα νοσοκομείο εκστρατείας. Στον περίβολο του νοσοκομείου ενταφιάστηκαν  68 άτομα , αργότερα μεταφέρθηκαν εκεί τα οστά άλλων 130 πεσόντων,

όμως είναι πολύ λίγοι σε σχέση με τους χίλιους περίπου στρατιώτες που έπεσαν εκεί. 

 Στην Κοσίνα κοντά στην Πρεμετή υπάρχουν ομαδικοί τάφοι 600 και 1400 πολεμιστών .

   Στο Τσιφλίκ κοντά στην Κορυτσά χτίζεται από τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο ένας ναός στον οποίο θα δημιουργηθεί κοιμητήριο και κάτι παρόμοιο γίνεται και στο Δέλβινο.

    Αν θέλουμε  βέβαια να αποδώσουμε  «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι» θα πρέπει να επικροτήσουμε τη στάση του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας κ. Αναστάσιου ο οποίος προσπαθεί αδιάκοπα να δώσει κάποια λύση στο πρόβλημα παρά τα ελάχιστα μέσα που διαθέτει και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει. Η σοβαρή ,σεβάσμια ,μετριοπαθής, και υπεύθυνη  στάση του Ιεράρχη θα πρέπει να παραδειγματίσει πολλούς για τον τρόπο που ο καθένας θα πρέπει να εκτελεί  την αποστολή του.

 Τα τελευταία χρόνια όμως ο συντοπίτης μας πρώην Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων Γιώργος Σούρλας ανέλαβε πρωτοβουλίες  οι οποίες έφεραν απτά αποτελέσματα . Ο «σύλλογος απογόνων των πεσόντων  του 1940» διοργανώνει επισκέψεις στους τόπους των μαχών και αποδίδει τιμές στους πεσόντες .  Το ελληνικό κράτος μετά από την εγκληματική αδιαφορία τόσων ετών στις 7 Αυγούστου 2009 υπογράφει με την Αλβανία -και αφού είχε προηγηθεί η άρση της εμπολέμου καταστάσεως-  

ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ , ΤΗΝ ΕΚΤΑΦΗ , ΤΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΝΤΑΦΙΑΣΜΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΣΕ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟ- ΙΤΑΛΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΟΥ 1940- 1941 ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΩΝ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΤΑΦΙΑΣΜΟ ΤΟΥΣ.

Η συμφωνία αυτή κυρώθηκε από την Αλβανική Βουλή στις 26-3- 2010 και η μικτή επιτροπή που αυτή προέβλεπε συνήλθε μόνο μια φορά στις 23-4-2012 και έκτοτε δεν υλοποιήθηκε καμία από τις αποφάσεις που ελήφθησαν.

Όσον αφορά τα παλικάρια μας που έπεσαν εκεί και ακόμα περιμένουν την πατρίδα να τους αποθέσει ένα απλό λουλούδι θα αναφέρω κάποια στοιχεία που ίσως θεωρηθούν μακάβρια αλλά ίσως κινητοποιήσουν κάποιους να απαιτήσουν την υλοποίηση της συμφωνίας που προανέφερα.

 Στα βουνά της Β. Ηπείρου λοιπόν έπεσαν από το Ρουμλούκι:

1 έφεδρος Ανθ/γός

 5 Λοχίες

3 δεκανείς

1 υποδεκανέας

Και 53 Στρατιώτες . Σύνολο 63 άνδρες.

  Ο πρώτος νεκρός φονεύθηκε στις 6 Νοεμβρίου 1940 . Ήταν ο Στρατιώτης Διακόπουλος Θωμάς από τον Λουτρό.

  Ο τελευταίος έπεσε στις 17 Απριλίου 1941 λίγο πριν τη συνθηκολόγηση . ‘Ήταν ο Φιλίππου Νικόλαος από την Αλεξάνδρεια.

 Ο πρώτος νεκρός του Ελληνογερμανικού πολέμου έπεσε στις 6 Απριλίου 1941. Ήταν ο Ξυλοκαγιάννης Μιχαήλ από την Αλεξάνδρεια.

 Κατά τη διάρκεια του πολέμου είχαμε τις εξής απώλειες: το Νοέμβριο του 1940 15 νεκρούς , τον Δεκέμβριο του 1940 15 νεκρούς , τον Ιανουάριο του 1941, 13 νεκρούς , τον Φεβρουάριο του 1941 ,9 νεκρούς , τον Μάρτιο του 1941, 4 νεκρούς και τον Απρίλιο του 1941, 4 νεκρούς

 Στις 16 Νοεμβρίου 1940 είχαμε 3 νεκρούς , στις 17 Νοεμβρίου 3 νεκρούς και συνολικά κατά την ελληνική αντεπίθεση από 14 Νοεμβρίου 1940  έως 22 Νοεμβρίου 14 νεκρούς.

 Από αυτά τα 63 παλικάρια γνωρίζουμε τον τόπο ταφής 8 μόνο ανδρών .

 Για τους άλλους έχουμε αιώνιο χρέος να τους βρούμε και να τους αποδώσουμε τις τιμές που τους αξίζουν.

 Χρωστάτε
και σε όσους ήρθαν, πέρασαν,
θα “ρθούνε, θα περάσουν.
Κριτές, θα μας δικάσουν
οι αγέννητοι, οι νεκροί

ΦΟΝΕΥΘΕΝΤΕΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΟΠΛΙΤΕΣ ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ (1940-1941)

ΚΟΡΥΦΗ

 Μουτρόπουλος Διονύσιος του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Κορυφή Μακεδονίας το 1912, της ΧΙ Ομάδος Αναγνωρίσεως. Πέθανε σε Νοσοκομείο στις 13 Φεβρουαρίου 1941.

Παρασχόπουλος Εμμανουήλ του Διαμαντή, Υποδεκανέας: Γεννήθηκε στην Κορυφή Θεσσαλονίκης το 1911, του 30ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο Μπαμπάνι (Μόροβα) στις 19 Νοεμβρίου 1940.

Τζιανόπουλος Απόστολος του Κωνσταντίνου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Κορυφή Βέροιας Ημαθίας το 1915, του 68ου ΣΠ. Φονεύθηκε βορειοανατολικά της Νικολίτσε (ΝΔ Μόροβας) στις 14 Νοεμβρίου 1940.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ

 

Βλάχος Φώτιος του Ζαχαρία, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια (Γιδά) Ημαθίας το 1913,του 30ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο υψ. 1720 (Μόροβα) στις 22 Νοεμβρίου 1940.

Ιωαννίδης Πέτρος του Χρυσοστόμου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Γιδά (Αλεξάνδρεια) Ημαθίας το 1914, του 2ου Τάγματος Πολυβόλων. Φονεύθηκε στη Στάροβα στις 7 Απριλίου 1941.

Ματόπουλος Απόστολος του Γρηγορίου, Στρατιώτης:  Γεννήθηκε στο Γιδά (Αλεξάνδρεια) Ημαθίας το 1913, του 4ου Τάγματος Πολυβόλων Κινήσεως. Πέθανε σε Ορεινό Χειρουργείο από τραύματα στις 25 Δεκεμβρίου1940.

Μουρμούρης Κωνσταντίνος του Χρήστου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας το 1904, του 30ου ΣΠ. Πέθανε στο Χ Ορεινό Νοσοκομείο (Κοιλάδα Τομορίτσα) στις 13 Ιανουαρίου 1941.

Παπαδόπουλος Στέφανος του Δημητρίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Γιδά (Αλεξάνδρεια) Ημαθίας το 1907, του 30ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη μάχη υψ. 1720 (Καλή Βρύση Μόροβας) στις 22 Νοεμβρίου 1940.

Ρότσης Κωνσταντίνος του Αποστόλου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια (Γιδά) Ημαθίας το 1910, του 30ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη Μόροβα στις 21 Νοεμβρίου 1940.

Στεργίου Παναγιώτης του Ευαγγέλου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας, του 28ου ΣΠ. Φονεύθηκε στην περιοχή Φράσαρι στις 11 Δεκεμβρίου 1940.

Μοσχόπουλος Μερκούριος του Αθανασίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας το 1908, του 30ου ΣΠ. Εξαφανίστηκε στο όρος Μόροβα στις 17 Νοεμβρίου 1940.

Ξυλοκαγιάννης ή Ξυλοκέννης Μιχαήλ του Ιωάννη, Λοχίας: Γεννήθηκε στις Σέρρες το 1911, του 163 Φυλακίου Μπέλες (VI Συνοριακού Τομέως). Εξαφανίστηκε στο 163ο Φυλάκιο (Μπέλες) στις 6 Απριλίου 1941.

Φιλίππου Νικόλαος του Φιλίππου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας το 1917, του 34ου ΣΠ. Εξαφανίστηκε στο υψ. Μάλι Σπατ (ΝΔ Τεπελενίου) στις 17 Απριλίου 1941.

ΚΑΨΟΧΩΡΑ

 

Μουχταρόπουλος Στέφανος  του Αντωνίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Καψόχωρα Λουτρού Ημαθίας το 1910, του 16ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη μάχη Κλεισούρας στις 6 Ιανουαρίου 1941.

ΝΗΣΕΛΙ

 

Οικονόμου Κωνσταντίνος του Ευριπίδου, Δεκανέας: Γεννήθηκε στο Νησέλλι Ημαθίας το 1919, του 67ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο υψ. Ν – ΝΔ χωριού Μετζγκοράνη (στενά Κλεισούρας) στις 13 Μαρτίου 1941.

Ταμπουράς Δημήτριος του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Αγκαθιά Ημαθίας το 1914, του ΧΙ Συντάγματος Ορειβατικού Πυροβολικού. Φονεύθηκε στη Σούκα (Κλεισούρας) στις 8 Φεβρουαρίου 1941

ΒΡΥΣΑΚΙ

Εξεζίδης Ιωάννης του Σάββα, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Βρυσάκι Θεσσαλονίκης το 1905, του 90ου ΣΠ. Πέθανε στο Α1 Πεδινό Νοσηλευτικό Τμήμα στις 3 Μαρτίου 1941.

 Χατζηκώστας Γεώργιος του Εμμανουήλ, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Βρυσάκι Βέροιας Ημαθίας το 1911, του 90ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο υψ. 802 (Μπούμπεσι) την 1η Μαρτίου 1941.

Χατζηκώστας Σωκράτης του Εμμανουήλ, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Βρυσάκι Βέροιας Ημαθίας το 1914, του 16ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη μάχη Κλεισούρας στις 19 Δεκεμβρίου 1940.

Χατζηστρατής Δοξάκης του Αναστασίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Βρυσάκι Ημαθίας το 1907, του 90ου ΣΠ. Πέθανε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Μεσολογγίου στις 25 Φεβρουαρίου  1941.

 

ΛΟΥΤΡΟΣ

Αλευράς Θωμάς του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στα Λουτρά Ημαθίς το 1918, του 16ου ΣΠ. Φονεύθηκε στην Τρεμπεσίνα στις 25 Ιανουαρίου 1941.

Γερακιώτης Ιωάννης του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Λουτρό Ημαθίας  το  1910 (του 67ου ΣΠ). Πέθανε στο Πρόσκαιρο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Κορυτσάς στις 3 Ιανουαρίου 1941.

Διακόπουλος Θωμάς του Γρηγορίου, Δεκανέας: Γεννήθηκε στον Λουτρό Ημαθίας το 1918, του 3ου Συντάγματος Πεδινού Πυροβολικού. Πέθανε στο Α’ Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης στις 6 Νοεμβρίου 1940.

Ντιβόπουλος Ιωάννης του Κυριάκου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Λουτρό Ημαθίας το 1913, του 16ου ΣΠ. Πέθανε στο 2ο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών (τραυματίας μάχης Ιβάν) στις 22 Δεκεμβρίου 1940.

Παπαδόπουλος Γεώργιος του Ιωάννη, Λοχίας: Γεννήθηκε στο Λουτρό Ημαθίας το 1911, του 90ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο υψ. 802 (Μπούμπεσι) στις 7 Μαρτίου 1941.

Τσιλόπουλος Εμμανουήλ του Θωμά, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Λουτρό Ημαθίας το 1910, του 16ου ΣΠ. Φονεύθηκε στη μάχη Κλεισούρας στις 23 Δεκεμβρίου 1940.

Φανάρας Ευάγγελος του Στεργίου. Γεννήθηκε στο Λουτρό Ημαθίας το 1905 του 30ου Σ. Π. . Φονεύθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 1949 εις Μποφνία

ΤΡΙΚΑΛΑ

Ζαφειρόπουλος ή Ζαφείρης Βασίλειος του Γρηγορίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Κορυφή Τρικάλων το 1906, του 30ου ΣΠ. Εξαφανίστηκε στη Γρέβα Μοσχοπόλεως στις 24 Δεκεμβρίου 1940.

Γκανίδης Δήμος του Στέργιου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Κορυφή Ημαθίας το 1914, του 30ου ΣΠ. Πέθανε στο χωριό Κούτσι στις 10 Δεκεμβρίου 1940.

Κιρκολιανούδης Χρήστος του Ιωάννη, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στα Νέα Τρίκαλα, του 30ου ΣΠ. Πέθανε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Διακομιδής Φλώρινας στις 24 Δεκεμβρίου 1940.

ΠΛΑΤΥ

Κουλερίδης Αναστάσιος του Ιορδάνη, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Πλατύ Θεσσαλονίκης το 1911, του 30ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο Ντομπρένι (ΒΔ Μοσχοπόλεως) στις 13 Φεβρουαρίου 1941.

Μουρβετίδης Χαράλαμπος του Αντωνίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Πλατύ Ημαθίας το 1918, του 66ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο υψ. 1720 (Μόροβα) στις 21 Νοεμβρίου 1940.

Στεφανίδης Μιχαήλ του Στεφάνου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Πλατύ Ημαθίας το 1911, του 30ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο υψ. Κόσνιτσας (κοιλάδα Τομορίτσα) στις 30 Δεκεμβρίου 1940.

Χατζηαντωνίου Παρασκευάς του Προδρόμου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Πλατύ Θεσσαλονίκης το 1904, του 30ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο Κούτσι στις 15 Δεκεμβρίου 1940.

Ευσταθιάδης Ευστάθιος του Αναστασίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Εξοχή Κοζάνης το 1906, του 28ου ΣΠ. Φονεύθηκε στην Κλεισούρα στις 26 Ιανουαρίου 1941.

 

 

ΠΛΑΤΑΝΟΣ

 

Γκιτσίδης Ιωάννης του Κίτσου ή Χρήστου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στον Πλάτανο Ημαθίας το 1915, του 30ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο υψ. Κιάφε Μάρτα (Μασκουλώρι) στις 3 Δεκεμβρίου 1940.

 Φωτόπουλος Αθανάσιος του Δημητρίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Κορυφή Θεσσαλονίκης το 1918, του 2ου Τάγματος Πολυβόλων Θέσεως. Πέθανε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Κορυτσάς την 1η Φεβρουαρίου 1941.

 

Κουταλόπουλος Αντώνιος του Αθανασίου,  Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Κορυφή Θεσσαλονίκης το 1916, του 30ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο Μπάρτζι στις 15 Δεκεμβρίου 1940.

Ντελής Ζήσης του Καλούδη, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Κορυφή Ημαθίας το 1919, του 50ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο Μαλίνι στις 21 Δεκεμβρίου 1940.

ΑΓΚΑΘΙΑ

 

Γιώτας Κωνσταντίνος του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Αγκαθιά Ημαθίας το 1910. Φονεύθηκε στο Μπάλι Κλεισούρας στις 21 Ιανουαρίου 1941.

Καλλιώτης Δημήτριος του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Αγκαθιά Βέροιας Ημαθίας το 1911. Πέθανε  στο 2ο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Ιωαννίνων στις 7 Φεβρουαρίου 1941.

Μουσενίκας Χαράλαμπος του Νικολάου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Αγκαθιά Ημαθίας το 1910, του Χ Συντάγματος Πυροβολικού. Φονεύθηκε στο Ζερέτσι (ΒΔ Μοσχοπόλεως) την 1η Φεβρουαρίου 1941.

ΠΑΛΑΤΙΤΣΙΑ

 Διαμαντίδης Βασίλειος  του Ιωάννη, Έφεδρος Ανθυπολοχαγός: Γεννήθηκε στα Παλατίτσια Ημαθίας το 1914, του 68ου ΣΠ. Φονεύθηκε στην περιοχή του χωριού Νικολίτσα (ΝΔ Μόροβας) στις 14 Νοεμβρίου 1940.

 

ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙ

 Λαχήνης Στέφανος του Μιχαήλ, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Παλαιοχώρι Γιδά Ημαθίας το 1916, του XV Συντάγματος Ορειβατικού Πυροβολικού. Φονεύθηκε στο Τόσκεσι Κλεισούρας στις 10 Φεβρουαρίου 1941.

 

ΠΑΛΑΙΟ ΣΚΥΛΙΤΣΙ

 

 Αβζής Γρηγόριος του Βασιλείου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Παλαιό  Σκυλίτσι Ημαθίας το 1911, του 90ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο υψ. 931 (περιοχής Τσούκα Φεσίτ) στις 30 Ιανουαρίου 1941.

 Μουρτζίλας Βασίλειος του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Παλαιό Σκυλίτσι Βέροιας Ημαθίας το 1911, του 90ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο Ιβάν στις 15 Νοεμβρίου 1940.

 

 

ΕΠΙΣΚΟΠΗ ΒΕΡΟΙΑΣ

 

Αρχοντώτης Άγγελος του Αθανασίου, Δεκανέας: Γεννήθηκε στην Επισκοπή Βέροιας το 1907, του 90ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο υψ. Ιβάν στις 17 Νοεμβρίου 1940.

 

 

ΛΕΙΑΝΟΒΕΡΓΙ

   Γερόπουλος Δημήτριος του Βασιλείου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Λειανοβέργιο Ημαθίας το 1916, του ΙΙ Τάγματος Πολυβόλων Θέσεως. Φονεύθηκε στο Πόγραδετς στις 18 Δεκεμβρίου 1940.

   Ουζούνης Θωμάς του Μερκουρίου, Λοχίας: Γεννήθηκε στο Λειανοβέργι Ημαθίας το 1908, του 30ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο υψ. Μόροβα στις 17 Νοεμβρίου 1940.

 

 

 

 

 

ΜΥΛΟΒΟΣ

 Θανόπουλος Στέργιος του Γρηγορίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Μυλωβό (Μ. Γέφυρα) Πιερίας το 1905, του 90ου ΣΠ. Πέθανε από ψύξη στο υψ. Μάλι Ταμπαγιάν στις 17 Ιανουαρίου 1941.

 Νάτσικας Σταύρος του Ιωάννη, Λοχίας: Γεννήθηκε στο Μυλωβό ( ν. Μεγάλη Γέφυρα) Πιερίας το 1916, του 16ου ΣΠ. Φονεύθηκε στην Τρεμπεσίνα στις 24 Ιανουαρίου 1941.

 

 

 

ΚΑΜΠΟΧΩΡΙ

 Κουφόπουλος Σταμάτιος του Αθανασίου, στρατιώτης.

Γεννήθηκε στην Επισκοπή Έδεσσας Πέλλας (Καμποχώρι) το 1910 , του Χ Συντάγματος Πυροβολικού . Φονεύθηκε στο Ζέρετσι (ΒΔ Μοσχοπόλεως) την 1η Φεβρουαρίου 1941

 

 

 

 

 Σπανός Σωτήριος του Χρίστου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Καμποχώρι Βέροιας Ημαθίας το 1916, του 90ου ΣΠ. Πέθανε (παγοπληξία) στο υψ. 997 (Μάλι Ταμπαγιάν) στις 10 Ιανουαρίου 1941.

 

 

 

Μιχαλόπουλος Κωνσταντίνος του Αποστόλου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Καμποχώρι Ημαθίας, το 1903, του 1ου ΣΠ. Πέθανε στο Σ2 Στρατιωτικό Νοσοκομείο Διακομιδής στις 16 Νοεμβρίου 1940.

 

ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ

 

Σίσκος Κυριάκος του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Ξεχασμένη Ημαθίας το 1918, του 90ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο υψ. Τσούκα Φεσίτ (Β Κλεισούρας) στις 16 Ιανουαρίου 1941.

 

ΚΕΦΑΛΟΧΩΡΙ

 

Γκιουρτζής Αντώνιος του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Κεφαλοχώρι Ξεχασμένης Ημαθίας το 1916, ΣΠ. Εξαφανίστηκε στο υψ. Κούκιαρι (Κλεισούρα) στις 23 Δεκεμβρίου 1940.

    Μπιτζόπουλος Αντώνιος του Θωμά, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Ξεχασμένη Ημαθίας το 1911, του 16ου ΣΠ. Πέθανε στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Φλωρίνης στις 16 Νοεμβρίου 1940.

 

 

ΜΕΓΑΛΟ ΑΛΑΜΠΟΡΟ

 

Μαματσόλας Νικόλαος του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Μεγ. Αλάμπορο Ημαθίας το 1908,του 16ου ΣΠ. Εξαφανίστηκε στα Τρία Αυγά (τομέας Βερατίου – Μπούμπεσι) στις 15 Φεβρουαρίου 1941.

 

(ΟΝΟΜΑΤΑ ΠΕΣΟΝΤΩΝ ΚΑΤ’ ΑΛΦΑΒΗΤΙΚΗ ΣΕΙΡΑ)

ΦΟΝΕΥΘΕΝΤΕΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ Ε/Ι ΚΑΙ Ε/Γ ΠΟΛΕΜΟΥ (1940 – 41)

 

Διαμαντίδης Βασίλειος  του Ιωάννη, Έφεδρος Ανθυπολοχαγός: Γεννήθηκε στα Παλατίτσια Ημαθίας το 1914, του 68ου ΣΠ. Φονεύθηκε στην περιοχή του χωριού Νικολίτσα (ΝΔ Μόροβας) στις 14 Νοεμβρίου 1940.

 

ΦΟΝΕΥΘΕΝΤΕΣ ΟΠΛΙΤΕΣ Ε/Ι ΚΑΙ Ε/Γ ΠΟΛΕΜΟΥ (1940 – 41)

 

Αβζής Γρηγόριος του Βασιλείου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Παλαιό  Σκυλίτσι Ημαθίας το 1911, του 90ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο υψ. 931 (περιοχής Τσούκα Φεσίτ) στις 30 Ιανουαρίου 1941.

Αλευράς Θωμάς του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στα Λουτρά;(Λουτρό) Ημαθίας το 1918, του 16ου ΣΠ. Φονεύθηκε στην Τρεμπεσίνα στις 25 Ιανουαρίου 1941.

Αρχοντώτης Άγγελος του Αθανασίου, Δεκανέας: Γεννήθηκε στην Επισκοπή Βέροιας το 1907, του 90ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο υψ. Ιβάν στις 17 Νοεμβρίου 1940.

Βλάχος Φώτιος του Ζαχαρία, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια (Γιδά) Ημαθίας το 1913,του 30ου ΣΠ. Φονεύθηκε στο υψ. 1720 (Μόροβα) στις 22 Νοεμβρίου 1940.

Γερακιώτης Ιωάννης του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Λουτρό Ημαθίας  το  1910 (του 67ου ΣΠ). Πέθανε στο Πρόσκαιρο Στρατιωτικό Νοσοκομείο Κορυτσάς στις 3 Ιανουαρίου 1941.

Γερόπουλος Δημήτριος του Βασιλείου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στο Λειανοβέργιο Ημαθίας το 1916, του ΙΙ Τάγματος Πολυβόλων Θέσεως. Φονεύθηκε στο Πόγραδετς στις 18 Δεκεμβρίου 1940.

Γιώτας Κωνσταντίνος του Γεωργίου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Αγκαθιά Ημαθίας το 1910. Φονεύθηκε στο Μπάλι Κλεισούρας στις 21 Ιανουαρίου 1941.

Γκανίδης Δήμος του Στέργιου, Στρατιώτης: Γεννήθηκε στην Κορυφή Ημαθίας (Τρίκαλα) το 1914, του 30ου ΣΠ. Πέθανε στο χωριό Κούτσι στις 10 Δεκεμβρίου 1940.

Γκιτσίδης Ιωάννης του Κίτσου ή Χρήστου, Στρατι<


Σύνδεση Συνδρομητή

Καλώς Ήρθατε! Συνδεθείτε στο λογαριασμό σας

Να με θυμάσε Ξεχάσατε τον κωδικό σας;

Δεν είστε συνδρομητής; Αίτηση Εγγραφής

Ξεχάσατε τον κωδικό σας

Αίτημα Εγγραφής