Η πανδημία καλπάζει και στο νομό μας. Τα κυβερνητικά ψέματα που αναπαράγονται απλόχερα από ΜΜΕ τελείωσαν. Ο εφιάλτης είναι εδώ!
Τα δήθεν νέα μέτρα, που εξήγγειλε η κυβέρνηση για τη διαχείριση της πανδημίας, είναι τα ίδια που έχουν δοκιμαστεί εδώ και καιρό κι έχουν οδηγήσει στη σημερινή τραγική κατάσταση των καθημερινών ρεκόρ σε αριθμό κρουσμάτων. Το μόνο που αλλάζει είναι η δοσολογία στα μέτρα, ανάλογα με τη φάση έξαρσης ή ύφεσης της πανδημίας, και τα οποία συνοδεύονται από τη γνωστή “καραμέλα” της αποκλειστικότητας της ατομικής ευθύνης και από τη μετακύλιση του κόστους για την πρόληψη στο λαό και τους εργαζόμενους.
Μετά από όλα αυτά, το κάλεσμα “ενότητας” που απευθύνει ο πρωθυπουργός είναι ουσιαστικά κάλεσμα “συναίνεσης” σε μια αδιέξοδη κι εγκληματική πολιτική, αφού την ίδια στιγμή η κυβέρνηση δεν παίρνει κανένα μέτρο:
- Για τη στήριξη του δημοσίου συστήματος Υγείας, που έχει “φρακάρει” ξανά, με αναγκαίες προσλήψεις προσωπικού κι έκτακτη χρηματοδότηση.
- Για την οργάνωση μιας σοβαρής ενημερωτικής εκστρατείας κι ενός εμβολιαστικού προγράμματος, στηριγμένου στο δημόσιο σύστημα υγείας, που θα περιλαμβάνει αναλυτική ενημέρωση, προληπτικό έλεγχο, αλλά και ιατρική παρακολούθηση των εμβολιασμένων, πολύ περισσότεροι που οι τελευταίοι διατηρούν πιθανότητες νόσησης, ακόμη και σοβαρής.
- Για την επίταξη των μεγάλων ιδιωτικών μονάδων της Υγείας που εξακολουθούν να θησαυρίζουν, εκμεταλλευόμενες τα κενά του δημοσίου συστήματος και τις προκλητικές συμβάσεις που έχει υπογράψει η κυβέρνηση μαζί τους και τις οποίες βαφτίζει “επίταξη”.
- Για μέτρα προστασίας και μείωση του κινδύνου σε χώρους μεγάλης διασποράς, όπως είναι τα Μέσα Μεταφοράς, τα σχολεία και οι χώροι δουλειάς. Αντί αυτού η κυβέρνηση εγκληματεί, προχωρώντας σε συγχωνεύσεις τμημάτων στα σχολεία, ενώ την ίδια στιγμή για μικροκομματικούς λόγους αφήνει εκτός μέτρων προστασίας τους θρησκευτικούς χώρους.
Οι παραπάνω κραυγαλέες αντιφάσεις, οι οποίες χαρακτηρίζουν εξαρχής την πολιτική διαχείρισης της πανδημίας, είναι που -εκτός όλων των άλλων- καλλιεργούν και τη δυσπιστία απέναντι στην αναγκαιότητα του εμβολιασμού και τις συμβουλές της επιστήμης.
Άλλωστε, η κυβέρνηση από την πρώτη στιγμή αξιοποιεί τον εμβολιασμό για να καλλιεργήσει κλίμα κοινωνικού αυτοματισμού και διχασμού, για να πετάξει από πάνω της την ευθύνη, αλλά και για να προχωρήσει τα σχέδια περαιτέρω εμπορευματοποίησης του δημοσίου συστήματος υγείας και συρρίκνωσης των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε αυτό.
Αυτό που βαραίνει στις κυβερνητικές αποφάσεις για την πανδημία, αλλά και συνολικά στην κυβερνητική πολιτική για την υγεία, είναι η λογική “κόστους – οφέλους”. Ουσιαστικά, η αποδοτικότητα κάθε μέτρου κρίνεται με βάση τις προτεραιότητες της καπιταλιστικής οικονομίας και της δημοσιονομικής πολιτικής που θυσιάζει τις λαϊκές ανάγκες στο βωμό αυτών των προτεραιοτήτων. Είναι η ίδια λογική που έχει οδηγήσει στην κατάρρευση των δημοσίων συστήματος υγείας σε όλον τον κόσμο, αδυνατώντας να προστατεύσει τη ζωή και την υγεία του λαού.
Τα ψέμματα τελειώσαν. Η πλήρης επιπέδωση των εμβολιασμών και ο αριθμός των νοσηλευόμενων σε απλές και κλίνες ΜΕΘ δείχνουν ότι ούτε η πανδημία τελείωσε, ούτε διανύουμε κανένα “τελευταίο μίλι”, όπως έλεγε ο πρωθυπουργός. Αν συνεχιστεί η ίδια εγκληματική πολιτική τότε το 4ο κύμα θα είναι πιο φονικό από το 1ο και το 2ο μαζί. Για να μη χαθούν κι άλλες ανθρώπινες ζωές χρειάζεται εδώ και τώρα να παρθούν όλα εκείνα τα αναγκαία μέτρα, για τα οποία από την πρώτη στιγμή φωνάζουν οι υγειονομικοί, οι επιστήμονες, τα σωματεία, οι μαζικοί φορείς.
