Ο Συμπολίτης μας Πεζογράφος Γιώργος Σιώμος στην τέταρτη Συλλογή Διηγημάτων του «μικρά πεζά» (Εκδ. «ενύπνιον», Αθήνα 2021), μας θυμίζει με απλότητα και ειλικρίνεια την καθημερινότητα των ανθρώπων της εποχής μας.
Ο Γιώργος Σιώμος (γεν. 1949), από την Λόχμη Γρεβενών, ζει πια ως συνταξιούχος στην Βέροια, και διανύει αυτήν την περίοδο της ζωής του γόνιμα και δημιουργικά, αξιοποιώντας το λογοτεχνικό του χάρισμα.
Όπως φαίνεται κι από τις προηγούμενες Συλλογές Διηγημάτων του (Κορυδαλλός, 2012 – Το Παράπονο του Εμμανουήλ Παπά, 2014 – Ο κόκκινος σπάγκος, 2017), ο Γ. Σιώμος αποδεικνύεται σε τεχνίτη της «μικρής φόρμας». Στα «μικρά πεζά», το στοιχείο αυτό διακρίνεται ακόμη περισσότερο, καθότι το σύντομο των κειμένων, άλλοτε παραπέμπει σε ημερολογιακή καταγραφή, κι άλλοτε σε εξιστόρηση μικρού χρονικού. Όμως, είναι η απλή και καθαρή γλώσσα του Συγγραφέα, που ως απόρροια της δικής του απλότητας και γενικά της στάσης ζωής του, προσδίδει στις ιστορίες του τα συναισθήματα του πανανθρώπινου.
Στα «μικρά πεζά», τα μεγάλα νοήματα κυριαρχούν. Ο Γ. Σιώμος στα κείμενά του αποτυπώνει την σχέση του εαυτού με όλους τους άλλους, όπου οι άλλοι, εμείς δηλαδή, επικοινωνούμε μέσω της συναισθηματικής αγωγής, που προκαλούν οι ιστορίες του. Στην χειμαρρώδη και καθαρή γραφή του διακρίνουμε την καθημερινότητά μας, τα παράπονα και τον θυμό μας, τις χαρές και τις λύπες μας, τα έντονα συναισθήματά μας. Συναισθήματα μεγάλης έκτασης, κι ανάλογου βάθους και βάρους.
Ο Γ. Σιώμος, στην ευρεία θεματογραφία του, αποτυπώνει στοχαστικά ψηφίδες του βίου όπου πρωταγωνιστούν τα παιδιά, οι γυναίκες, οι άνθρωποι γενικά, οι ξεχασμένες γλώσσες, τα περιστατικά της καθημερινότητας, οι περιπέτειες των βιβλίων, τα τοπία και τα σπίτια της ιδιαίτερης πατρίδας του, και οι μοναχικές μέρες της καραντίνας.
Η ματιά του Γ. Σιώμου στα ανθρώπινα συνοδεύεται από το ύφος και το λόγο ενός σεμνού και τίμιου ανθρώπου. Η ειλικρίνεια και η αλήθεια συνοδεύουν την ανεπιτήδευτη γραφή του και οι ιστορίες του προκαλούν την συγκίνηση του αναγνώστη, γιατί μέσα από αυτές προβάλλει η χαμένη ανθρωπιά μας…
Δ. Ι. ΚΑΡΑΣΑΒΒΑΣ
