Πέρασαν 200 χρόνια από τότε που οι πρόγονοί μας επαναστάτησαν ενάντια στους κατακτητές Τούρκους, γεγονός που είχε σαν αποτέλεσμα να ζούμε και να κυκλοφορούμε σήμερα ελεύθεροι.

Η στήλη αυτή είναι ένας φόρος τιμής  σε όλους αυτούς τους Ήρωες που πρωτοστάτησαν στον Αγώνα, για να τους θυμόμαστε και να τους έχουμε πάντοτε ζωντανούς στη μνήμη μας.

Κοτζαερίδης Γεώργιος

ΓΙΑΚΟΥΜΑΚΗΣ-ΤΟΜΠΑΖΗΣ ΙΑΚΩΒΟΣ

Γεννήθηκε το 1782  στην Ύδρα και ήταν γιός του Νικολάου Γιακουμάκη, γόνος μιας αρχοντικής οικογένειας της  Ύδρας, η οποία εγκαταστάθηκε στο νησί, προερχόμενη από τα Βουρλά της Μικράς Ασίας.

Το επίθετο της οικογένειας του άλλαξε σε Τομπάζη  από το είδος πλοίου-τομπάζι των αδελφών Ιάκωβου και Μανώλη. Από μικρός ο Ιάκωβος ασχολήθηκε με την ναυτιλία, την ναυπηγική τέχνη και το εμπόριο.

Το 1818 πήγε στην Κωνσταντινούπολη, όπου μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία από τον Παναγιώτη Σέκερη και συνεργάστηκε με τους πρωταγωνιστές της Επανάστασης, Αλέξανδρο Υψηλάντη, Παναγιώτη Μπότσαρη, Παπαφλέσσα, Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη.

 Με τη έναρξη της επανάστασης στην Ύδρα, ο Ιάκωβος Τομπάζης με απόφαση όλων των Υδραίων πλοιάρχων, ορίστηκε πρώτος ναύαρχος του Υδραϊκού στόλου και ορκίστηκε στις 28 Απριλίου 1821 πάνω στη ναυαρχίδα Θεμιστοκλής.

Αφιέρωσε όλη του την περιουσία στον Αγώνα και ήταν ο πρώτος που εισηγήθηκε την χρήση πυρπολικών, τα οποία αποδείχτηκαν τρομερά όπλα στον Αγώνα του 1821. Συμμετείχε στην  ανεπιτυχή εξέγερση της Χίου  και ήταν αυτός που  διηύθυνε τη ναυμαχία της Ερεσσού, όπου συντελέστηκε η πρώτη ναυτική επιτυχία του Αγώνα.

 Στη συνέχεια έσπευσε στις Κυδωνίες για  να σώσει τον άμαχο πληθυσμός τους από την εκδικητική μανία των Τούρκων, και τον Ιούλιο του 1821 συμμετείχε  στην εκστρατεία διάσωσης της Σάμου, όταν ο Οθωμανικός στόλος επιχείρησε πολιορκία του επαναστατημένου νησιού. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης συμμετείχε ως πληρεξούσιος της Ύδρας σε διάφορες Εθνοσυνελεύσεις.

Απεβίωσε το 1829 στην Ύδρα και ενταφιάστηκε με μεγάλες τιμές. Είχε έναν γιο, τον Γεώργιο Τομπάζη (1809-1892), υποναύαρχο, ναυπηγό και υπουργό επί των ναυτικών.

ΤΣΑΜΑΔΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ

Γεννήθηκε στην Ύδρα το 1774 και ήταν ναυτικός. Με την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης  μετέτρεψε το ξακουσμένο καράβι του «Άρης»  σε πολεμικό  και έλαβε μέρος σε πολλές ναυμαχίες με ναύαρχο τον Ανδρέα Μιαούλη.

 Έλαβε μέρος στις ναυμαχίες  της Χίου, όπου επιτέθηκε στο ντελίνι του Καπητάμπασα, στην ναυαρχία των Πατρών και σε πολλές άλλες στο Αιγαίο, τα Πελοποννησιακά παράλια και τον Κορινθιακό. Το 1825 κατέπλευσε στο Νεόκαστρο µε τρόφιµα και πολεµικό υλικό και κατόρθωσε να εφοδιάσει το φρούριο που πολιορκούσε ο Ιµπραήµ.

 Ήταν ένας από τους επικεφαλής των Ελληνικών δυνάμεων στην ναυμαχία της Σφακτηρίας, το 1825,   και έπεσε ηρωικά στο καθήκον μαζί με τον Αναγνωσταρά και τον Σανταρόζα. Για την συνολική προσφορά του στον αγώνα, τιμήθηκε μετά θάνατον από την Ελληνική πολιτεία με τον βαθμό του Ναυάρχου.

ΠΙΠΙΝΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

Γεννήθηκε στην Ύδρα στις 12 Μαρτίου του 1788 και υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς πυρπολητές της Επανάστασης.

Τον Μάιο του 1821 συμμετείχε μαζί με τον Παπανικολή στην πυρπόληση τουρκικού δικρότου στην Ερεσό της Λέσβου και το 1822 μαζί με τον Κανάρη  στην πυρπόληση της ναυαρχίδας του τουρκικού στόλου. Στις 8 Σεπτεμβρίου του 1822  έλαβε μέρος στην ναυμαχία των Σπετσών  καταδιώκοντας τον εχθρικό στόλο,  και στην συνέχεια τον Αύγουστο του 1824 στην Ναυμαχία του Γέροντα  κατέκαψε εχθρικό πλοίο αλλά τραυματίστηκε βαριά, ανάρρωσε σύντομα  και πήρε μέρος στην ναυμαχία της Σφακτηρίας τον Μάιο του 1825.

Μετά την Απελευθέρωση διορίστηκε αρχηγός της Ανατολικής ναυτικής μοίρας, ενώ ο Κανάρης ανέλαβε την Δυτική. Αποστρατεύθηκε το 1836 και μετά από λίγο καιρό πέθανε.

Η Ελληνική Πολιτεία τίμησε τον Πιπίνο δίνοντας το όνομά του σε δύο υποβρύχια του Πολεμικού Ναυτικού.