breaking news Νέο

«ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΜΝΗΜΗΣ. 1922-2022. 100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ» - Γράφει ο Κοτζαερίδης Γεώργιος

  • «ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΜΝΗΜΗΣ. 1922-2022. 100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ» - Γράφει ο Κοτζαερίδης Γεώργιος
  • «ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΜΝΗΜΗΣ. 1922-2022. 100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ» - Γράφει ο Κοτζαερίδης Γεώργιος
  • «ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΜΝΗΜΗΣ. 1922-2022. 100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ» - Γράφει ο Κοτζαερίδης Γεώργιος
  • «ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΜΝΗΜΗΣ. 1922-2022. 100 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ» - Γράφει ο Κοτζαερίδης Γεώργιος

Πέρασαν 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή και το διωγμό των προγόνων μας από τις εστίες τους, από ένα χώρο όπου για χιλιετίες  άνθησε ο Ελληνικός πολιτισμός. Τώρα, 100 χρόνια μετά το διωγμό, καθήκον όλων μας είναι να διατηρήσουμε στη μνήμη μας την ιστορία του ιερού αυτού τόπου και να τη μεταφέρουμε στους απογόνους μας.

Αν δεν το κάνουμε, οι αλησμόνητες αυτές πατρίδες, όπως μας αρέσει να τις αποκαλούμε, θα είναι οριστικά χαμένες.   

 

Κοτζαερίδης Γεώργιος

 

Κλαζομενές

 

Οι Κλαζομενές  ήταν μια σπουδαία Ελληνική πόλη που βρίσκονταν στις ακτές της Ιωνίας,  στην Μικρά Ασία σε απόσταση 35 χιλιόμετρα δυτικά της Σμύρνης. Το όνομά της προέρχεται από το ρήμα κλάζω  το οποίο ο Όμηρος συνδέει με τις κραυγές των πουλιών που ζούσαν στις εκβολές του ποταμού Έρμου.

Ο Παυσανίας αναφέρει ότι ο αρχικός πληθυσμός της πόλης ήταν Πελοποννήσιοι από τις Κλεωνές και το Φλειούντα, που  μετά την κάθοδο των Δωριέων ήρθαν στις Κλαζομενές, αφού προηγουμένως απέτυχαν να σταθεροποιηθούν στους πρόποδες του όρους Ίδα.

 Η ύπαρξη του τοπωνυμίου Λάμψος στις Κλαζομενές και στη Θεσσαλία μαρτυρά επίσης, ότι τουλάχιστον ένα μέρος του πληθυσμού της πόλης είχε θεσσαλική καταγωγή.

Οι ερευνητές ανάγουν την ίδρυση των Κλαζομενών μεταξύ του 11ου και του 8ου αιώνα π.Χ. Σύμφωνα όμως με τα πλέον πρόσφατα αρχαιολογικά δεδομένα, η Ελληνική παρουσία στις Κλαζομενές ανάγεται στην Ύστερη εποχή του Χαλκού. 

Ο Στράβων  αναφέρει ότι ιδρυτής της πόλης ήταν ο Πάραλος, ενώ ο Αϊλιανός θεωρεί πρώτο οικιστή της πόλης τον Νηλέα, γιό του βασιλιά των Αθηνών Κόδρου.

Η πόλη των Κλαζομενών ήταν μέλος της Ιωνικής Δωδεκάπολης, και πολύ γρήγορα, εξελίχθηκε σε μια μεγάλη πόλη, με σημαντικά πλούτη, όπως φαίνεται  από τις ονομαστές αποικίες που ίδρυσε (τα Άβδηρα, την Καρδία  στη Θράκη και τη Ναύκρατη στην Αίγυπτο), αλλά και από τον «θησαυρό» που αφιέρωσε στους Δελφούς.

Από τις Κλαζομενές κατάγονταν ο γνωστός φιλόσοφος Αναξαγόρας (490-428) που υπήρξε επιστήθιος φίλος του Περικλή.

Στα τέλη του 7ου αιώνα π.Χ., ο Λυδός βασιλιάς Αλυάττης επιχείρησε ανεπιτυχώς να καταλάβει τις Κλαζομενές, αλλά περίπου μισό αιώνα αργότερα  η πόλη υποτάχθηκε  στον γνωστό βασιλιά των Λυδών Κροίσο, στο οποίο πλήρωνε βαρύτατο φόρο.

Η πόλη αποτελούσε το μήλο της έριδος για Λυδούς και Πέρσες στους οποίους υποτάχθηκε  το 546 π.Χ. Το 334 π.Χ ο Μέγας Αλέξανδρος, κατέκτησε τις Κλαζομενές και έχτισε έναν κυματοθραύστη που ένωνε την κυρίως πόλη με το απέναντι νησάκι, ερείπια του οποίου υπάρχουν μέχρι σήμερα. Αργότερα οι Κλαζομενές υπήρξαν το μήλο της έριδας μεταξύ των διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου και τελικά υπήχθη στο Βασίλειο της Περγάμου.

Μετά τον Πρώτο Μιθριδατικό Πόλεμο η πόλη δέχονταν αλλεπάλληλες επιθέσεις πειρατών. συμμάχων του βασιλιά Μιθριδάτη Στ΄ του Ευπάτορος του Πόντου. Στην ειρήνη της Απάμειας (188), οι Κλαζομενές ορίστηκαν ελεύθερη και ανεξάρτητη πόλη και έλαβαν και κάποια εδάφη με τα οποία αυξήθηκε η επικράτειά τους. Στα Βυζαντινά χρόνια, είχε χάσει πλέον την παλιά της αίγλη και   διατηρούσε το όνομα Κλαζομένη. Υπήρξε  έδρα επισκόπου αλλά μετά την κατάκτησή της από τους Οθωμανούς  υπήχθη στην Μητρόπολη Εφέσου.

Οι Κλαζομενές αποτελούσαν το σημαντικότερο κέντρο αγγειογραφίας στη βόρεια Ιωνία. Πολύ ονομαστά στην αρχαιότητα ήταν τα «Κλαζομένια αγγεία» που κατασκευάζονταν κατά τον 7ο και 6ο αιώνα π.Χ στις Κλαζομενές. Από αυτά σώθηκαν όμως ελάχιστα  διότι οι Κλαζομένιοι έθαβαν τους νεκρούς τους  μέσα σε πήλινες σαρκοφάγους αποφεύγοντας να τοποθετούν  στους τάφους κτερίσματα.

Τα Κλαζομένια αγγεία ήταν  μελανόμορφα  με  ανοικτόχρωμο πηλό,  πλούσιο διάκοσμο και  γυαλιστερό λευκό χρώμα των γυμνών μερών των σωμάτων.

 Ένα πρότυπο Κλαζομένιου αγγείου του 7ου αιώνα βρίσκεται στο Μουσείο του Μονάχου: φέρει μεγάλο πώμα, διακοσμημένο με μία σειρά ζώων και μία Σειρήνων, ενώ στην κοιλιά του παριστάνεται χορός 16 γυναικών μπροστά σε βωμό. Στη λαβή του πώματος εικονίζονται δύο ανάγλυφες γυναικείες κεφαλές. Επίσης, τμήματα από Κλαζομένιο αγγείο βρίσκονται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο των Αθηνών.

Διασώθηκαν Κλαζομένιες σαρκοφάγοι στην νεκρόπολη της πόλης της περιόδου 650 ως 55ο π.Χ  που αποτελούνται από το κυρίως σώμα και το καπάκι, έχουν δε  ζωγραφικές διακοσμήσεις με την τεχνοτροπία της αγγειογραφίας της εποχής εκείνης. Έχουν σαν θέμα  διάφορα ζώα όπως, γρύπες, σφίγγες, σειρήνες κενταύρους κ.α.Από τα ωραιότερα σωζόμενα δείγματα είναι η σαρκοφάγος του Βρετανικού Μουσείου, της οποίας διατηρείται και το σαμαρωτό καπάκι, και εκείνη του Μουσείου του Βερολίνου.  Τέσσερεις Κλαζομένιες σαρκοφάγοι υπάρχουν και στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο των Αθηνών.

Εκτός από την αγγειογραφία και την κεραμεική,  οι Κλαζομένιοι ασχολούνταν με την καλλιέργεια της ελιάς και των παραγώγων της. Στην αρχαία πόλη των Κλαζομενών, στην σημερινή περιοχή Λιμάντεπε  βρέθηκε ένα από τα παλιότερα οργανωμένα ελαιοτριβεία που η κατασκευή του χρονολογήθηκε στον 6ο αιώνα π.Χ.

Η φράση «Έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν», που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα, σχετίζεται με την απρέπεια πρέσβεων των Κλαζομενών να λερώσουν τους θρόνους των εφόρων της Σπάρτης, συμπεριφερόμενοι με αλαζονεία και περιφρόνηση.


αρχαιολογικοσ χωρος κλαζομενων
ΑΡΓΥΡΗ ΔΡΑΧΜΗ ΚΛΑΖΟΜΕΝΩν 387-360
ΣΑΡΚΟΦΑΓΟΙ ΤΟΥ 6ου π.Χ αιώνα από τις Κλαζομενές

Σύνδεση Συνδρομητή

Καλώς Ήρθατε! Συνδεθείτε στο λογαριασμό σας

Να με θυμάσε Ξεχάσατε τον κωδικό σας;

Δεν είστε συνδρομητής; Αίτηση Εγγραφής

Ξεχάσατε τον κωδικό σας

Αίτημα Εγγραφής