Με τον πιο επίσημο τρόπο η έκθεση της Κομισιόν για τις τιμές του φυσικού αερίου και της Ενέργειας επιβεβαιώνει ότι οι μεγάλες ανατιμήσεις ήρθαν για να μείνουν και ότι δεν προβλέπεται καμία ουσιαστική αποκλιμάκωση, τουλάχιστον μέσα στην επόμενη τριετία. Εκτιμά πως για το φυσικό αέριο «οι τυπικές τιμές δεκαετίας (στην περιοχή των 15 - 25 ευρώ/MWh) δεν είναι πιθανό να επιστρέψουν τα επόμενα 2 - 3 χρόνια», ενώ και για την ηλεκτροπαραγωγή προβλέπει ότι οι τιμές θα κινηθούν σε υψηλά επίπεδα λόγω του ακριβού φυσικού αερίου.

Στην έκθεση καταγράφονται κατά κύριο λόγο οι τεράστιες αυξήσεις που σημειώθηκαν το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα στη χονδρική αγορά ηλεκτρισμού, με τη μέση χονδρική τιμή στην ΕΕ το 3ο τρίμηνο να αυξάνεται κατά 211% συγκριτικά με το αντίστοιχο τρίμηνο του προηγούμενου έτους, φτάνοντας στα 105 ευρώ/MWh, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στην τέταρτη θέση με το πιο ακριβό ρεύμα, με την τιμή στα 119,4 ευρώ/MWh, πίσω μόνο από Ιρλανδία, Βρετανία και Ιταλία.

Τάση που στη συνέχεια ενισχύθηκε και το επόμενο τρίμηνο και εξακολουθεί τις πρώτες μέρες του έτους, όπως άλλωστε σημειώνεται και στην έκθεση, η οποία επισημαίνει πως το «βαρέλι» των αυξήσεων στις τιμές λιανικής - οι οποίες για το 3ο τρίμηνο του 2021 έφτασαν το 54% - δεν έχει πάτο αφού σε αυτές δεν έχουν μετακυληθεί οι ακόμα μεγαλύτερες αυξήσεις της χονδρικής του 4ου τρίμηνου του έτους.

Η έκθεση επί της ουσίας αποτυπώνει γλαφυρά το πώς η στρατηγική του κεφαλαίου (που υπερασπίζουν εκτός από την κυβέρνηση όλα εκείνα τα κόμματα που θεωρούν την Ε.Ε ως «θέσφατο») για την «απελευθέρωση» και το «πρασίνισμα» της Ενέργειας οδηγεί στην εκτόξευση των τιμών της, αφού ως βασικά στοιχεία που «εκτοξεύουν» το ενεργειακό κόστος σκιαγραφούνται η εκτόξευση των τιμών του φυσικού αερίου που έχει επιλεγεί ως το βασικό ηλεκτροπαραγωγό καύσιμο για την «πράσινη μετάβαση» αλλά και το τεράστιο κόστος από το εμπόριο ρύπων και τα «πράσινα» χαράτσια στην Ενέργεια που επιβάλλονται με στόχο να καταστήσουν «συμφέρουσες» τις ΑΠΕ.

Με άλλα λόγια, όσο περισσότερο επεκτείνονται τα πεδία της «πράσινης» κερδοφορίας για το κεφάλαιο (αυτό αφορά και περιοχή μας με τα αιολικά και τα φωτοβολταϊκά που έχουν κατακλύσει το Βέρμιο)  τόσο ο λαός πληρώνει τα σπασμένα, μεταξύ άλλων και με την ακρίβεια, που δεν πρόκειται να υποχωρήσει ούτε μετά από τρία χρόνια, αφού το κόστος της ακριβότερης «πράσινης» ηλεκτροπαραγωγής ενσωματώνεται σταδιακά και στις τιμές των εμπορευμάτων.

Ενδιαφέρον έχει και το συμπέρασμα της έκθεσης πως «η άνοδος των τιμών του φυσικού αερίου έχει αντιστρέψει τη μετάβαση από άνθρακα σε φυσικό αέριο που παρατηρήθηκε το προηγούμενο έτος, ενισχύοντας την παραγωγή άνθρακα» διότι πολλά κράτη της ΕΕ αντικατέστησαν μέρος της παραγωγής φυσικού αερίου με άνθρακα και λιγνίτη, η συνολική παραγωγή των οποίων αυξήθηκε κατά 15%. Μεταξύ αυτών καταγράφεται η μεγαλύτερη ενεργοποίηση των λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων από τη Γερμανία και των πυρηνικών εργοστασίων από τη Γαλλία.

Μάλιστα, η Ελλάδα, σύμφωνα με την έκθεση, παρουσίασε τη μεγαλύτερη αύξηση χρήσης λιγνίτη πανευρωπαϊκά, κατά 53%, συγκριτικά με το ίδιο διάστημα του 2020 - που σε συνδυασμό με το εμπόριο ρύπων και την απόσυρση των λιγνιτικών μονάδων εκτόξευσε παραπέρα το κόστος. Η έκθεση καταγράφει στα ίδια πλαίσια και την πολύ μεγάλη εξάρτηση της χώρας μας από το φυσικό αέριο επισημαίνοντας την αύξηση κατά 24% της ηλεκτροπαραγωγής από αυτό.

Την ίδια ώρα η κυβέρνηση - που όλο το προηγούμενο διάστημα μιλούσε για δήθεν προσωρινές αυξήσεις, παρουσιάζοντας ως «λύση» τα εφάπαξ ψίχουλα που ούτε κατά διάνοια καλύπτουν τις αυξήσεις - εμφανίζει το «φαρμάκι ως φάρμακο» και την επιτάχυνση της πολιτικής της «πράσινης Ενέργειας» ως λύση για τον λαό, ενώ απορρίπτει «ασυζητητί» τα μέτρα που διεκδικούν σωματεία και φορείς για κατάργηση των ειδικών φόρων και του ΦΠΑ σε ρεύμα και καύσιμα και για ουσιαστικά μέτρα προστασίας από τις τεράστιες αυξήσεις, για να μη διακινδυνεύσει, όπως έλεγε τις προάλλες ο πρωθυπουργός, τον «εκτροχιασμό» του προϋπολογισμού και τα νέα πακέτα που ετοιμάζεται να δώσει στους ομίλους.

Με βάση τα παραπάνω δεν υπάρχουν περιθώρια για αυταπάτες, ούτε και για αναμονή. Η οργανωμένη λαϊκή αντίδραση απέναντι στην κατάσταση αυτή είναι μονόδρομος!