Τα εκατομμύρια των Εβραίων που εξολοθρεύθηκαν από τους Ναζί και τους συνεργάτες τους (σ.σ η πολιτισμένη Δύση δεν πρέπει να ξεχνά τα όσα διεπράχθησαν στην Πολωνία, τη  Λιθουανία, την Ουκρανία, με τη σφαγή 100.000 Εβραίων στη χαράδρα του Μπάμπι Γιαρ), τιμά σήμερα, 27η Ιανουαρίου, με δέος η ανθρωπότητα. Παγκόσμια ημέρα μνήμης των θυμάτων του ναζιστικού Ολοκαυτώματος. Η κατάθεση καρδιάς του δημάρχου Κώστα Βοργιαζίδη για τις 460 ψυχές της εβραϊκής κοινότητας της Βέροιας, που οδηγήθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξοντώθηκαν, στο πλαίσιο της «τελικής λύσης» του Χίτλερ και των υπανθρώπων του, με συνένοχο όλο το γερμανικό λαό, που ανέχθηκε το ναζισμό, καλύπτει τη συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών του. Δυστυχώς το «τέρας» του νεοναζισμού, παρά την καταδίκη της «Χρυσής Αυγής», έχει ακόμη πόδια. Πού πρέπει να «κοπούν» άμεσα. Πώς; Με την ιστορική μνήμη, που οφείλει να διδάξει το ελληνικό κράτος στα παιδιά μας. Μαζί με το αντίστοιχο Ολοκαύτωμα του Μικρασιατικού Ελληνισμού, από τους νεότουρκους του Κεμάλ.

Πάνω από ένα εκατομμύριο τα θύματά του και εκατομμύρια Έλληνες της Μικράς Ασίας πρόσφυγες. Βέβαια ο Κεμάλ και οι Τούρκοι δεν ήταν μόνοι τους.

Καθοδηγητές τους, πολιτικά και στρατιωτικά, ήταν, λίγα χρόνια πριν το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, ξανά οι Γερμανοί. Αυτή την ιστορία πρέπει να μάθουν στα σχολειά μας και όχι ότι οι «Έλληνες συνωστίστηκαν στη Σμύρνη», όπως προσπαθεί να επιβάλλει ένα μέρος του σημερινού εγχώριου ανθελληνισμού.