Ήταν...21η Απριλίου του 1985, Κυριακή του Θωμά και μέρα μνήμης του Ολοκαυτώματος της Νάουσας, όταν ο νεοεκλεγμένος με 181 ψήφους της Βουλής πρόεδρος της δημοκρατίας, Χρήστος Σαρτζετάκης, επισκέπτονταν τη Νάουσα. Ένα μήνα πριν, στις 23 Μαρτίου, είχε εκλεγεί στη δεύτερη ψηφοφορία μετά τα γνωστά γεγονότα, με τα λευκά και γαλάζια ψηφοδέλτια, την ψήφο του προέδρου της Βουλής Γιάννη Αλευρά που εκτελούσε χρέη προέδρου της δημοκρατίας, μετά την παραίτηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, Ήταν ο πρώτος μη «δεξιός» πρόεδρος της δημοκρατίας της μεταπολίτευσης, αν και πολλές εκ των επιλογών του, μεταξύ των οποίων και η τοποθέτηση για τον ελληνικό εμφύλιο, τον καθιστούσαν συντηρητικά κεντρώο. Ο Χρήστος Σαρτζετάκης, ο αδέκαστος ανακριτής της υπόθεσης Λαμπράκη, που δεν υπέκυψε στο παρακράτος των ανακτόρων, μετά τη δολοφονία του βουλευτή της ΕΔΑ το 1963, που ανάγκασε σε παραίτηση τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή, με την περίφημη ρήση του «ποιος επιτέλους κυβερνά αυτό τον τόπο», έφυγε από τη ζωή, πλήρης ημερών, στα 93 του χρόνια. Ο πρωταγωνιστής του "Ζ", του συγγραφικού έργου του Βασίλη Βασιλικού, που μετέφερε στον κινηματογράφο ο Κώστας Γαβράς, κάνοντας παγκόσμια επιτυχία, είχε κατορθώσει, τότε, το 1985, να γεμίσει την πλατεία της Νάουσας. Μια μεγάλη συγκέντρωση, στην οποία ξεχώριζαν οι γαλανόλευκες σημαίες. Πιστός στην πατρίδα και το δημοκρατικό πολίτευμα υπήρξε μέχρι το τέλος της ζωής του ο αείμνηστος Χρήστος Σαρτζετάκης. Δεν χάιδεψε ποτέ αυτιά στον πάντοτε μεστό λόγο και τη γραφή του. Θα μείνει στην ιστορία η ρήση του «είμεθα έθνος ανάδελφον». Η ιστορία τον δικαίωσε. Καλό του παράδεισο.