Χιόνια στη Σαουδική Αραβία, χαλάζι στη Σαντορίνη, πάει, χάλασε ο καιρός.

Προφητικός αποδεικνύεται ο Πασχάλης Τερζής λοιπόν, που τη μέρα που τη γνώρισε ήταν παλιόκαιρος και αυτή ήθελε να μιλούν για καλοκαίρια.

Ό,τι του λείπει του καθενός μας, τελικά. Μόνοι τυχεροί οι έχοντες και κατέχοντες, οι προνομιούχοι, που έλεγε και ο ΜΕΓΑΛΟΣ (ένας είναι ο ΜΕΓΑΛΟΣ, ένας και ΑΝΔΡΕΑΣ).

Θέλει ο Κόκα Κόλας να κάνει ρεβεγιόν με τα κρύα στη συμβασιλεύουσα;

Κανένα πρόβλημα. Όλα οργανωμένα, όπως οι Ρομά που πήγαν με λεωφορεία από το Κομοτηνή και το Ξάνθη στην προεκλογική συγκέντρωση του Αλέκ6η στη Λαμία.

Ο βασιλιάς βέβαια συνελήφθη στην πλατεία της Λαμίας με ένα κιλό χασισάκι μυρωδάτο, αλλά είναι σίγουρο ότι ήταν προβοκάτσια την κλαδικής ρομά της Νου Δου.

Ναι ρε, το καρφί δεν ήταν μπαλαμός. Ντικό μας πιντί ήταν.

Όπως η γριά τσιγγάνα έξω από τα δικαστήρια, που ωρύεται για το γιο της. «Α το χαζό, α το βλάκα, α το πεταμένο» (όπου τ βάζεται θ). «Γιατί φωνάζεις μωρή, επειδή έκλεψε;», τη ρωτάει περαστικός.

«Όχι μπρε παλικάρι, γιατί το έπιασαν», η απάντηση της Ερατώς, λέμε τώρα.

Κλείνει η, άσχετη μεν, αλλά διδακτική, παρένθεση και πάμε ξανά στον Κόκα....Κόλα.

Γουστάρει στο καταχείμωνο να κάνει ηλιοθεραπεία; Ένα τσιγάρο, αλλά τι τσιγάρο, δρόμος το Μαϊάμι.

Θα μου πείτε, απαγορεύεται το κάπνισμα στα αεροπλάνα.

Φυσικά ρε μη προνομιούχοι αναγνώστες, δεν θα πάει ο Κόκα...Κόλας με το αεροπλάνο της γραμμής, Αθήνα-Νέα Υόρκη-Μαϊάμι.

Με lear jet θα την κάνει για αλιγάτορες μεριά. Με τις πουράκλες του, τα αλεύρια του, γιατί προσέχει τη διατροφή του και δεν τρώει γλουτένη, τα ώπα του, τα έτσι του.

Τις σαμπάνιες και τις βότκες του. Ζωάρες ρε που τραβάνε.

Και οι άλλοι πάνε και ψωμολυσάνε στη Μαλαισία για δυόμιση χήνες τη βδομάδα.

Και αν κερδίσουν και κανένα έπαθλο φαγητού, τη βγάζουν με vikos cola. Tsik, tsik, tsik, πόσο μπας κλας πια΄.

Για αυτό λέμε ότι ο καπιταλισμός είναι υπέροχος, αλλά για λίγους.

Εμείς έχουμε μόνο πρωινό εγερτήριο και το ξύπνα Λεβέντη μου τσολιά και τα λοιπά σόκιν, που λέγαμε στο στρατό.

Στο Μαϊάμι μπορεί να πάμε, μόνο ως...τροφή των αλιγατόρων, που έχουν στην πισίνα τους οι λεβέντες μας.

Τέλος, θα το γυρίσουμε στον κομμουνισμό. Αρκεί να έχουμε τα προνόμια του Τίτο, του Στάλιν και του Διμιτρόφ. Καμιά ψωροντάτσα, μπόλικη βότκα και χαβιάρι και πολλές συντρόφισσες.

Για κατήχηση ε, στο μεγαλείο του υπαρκτού σοσιαλισμού. Μην πάει ο νους σας στο πονηρό!