Το έχουμε ξαναγράψει. Δυστυχώς οι εκάστοτε ηγεσίες στο υπουργείο «Γεωργίας» δεν μπορούν να μοιράσουν καν δυο δεμάτια...άχυρο, όχι να επιλύσουν το σύνολο των αγροτικών προβλημάτων, αλλά και να προχωρήσουν, επιτέλους, στην ανασύνταξη και αναδιάρθρωση της αγροτικής μας παραγωγής, ώστε να σταθούμε ανταγωνιστικά στις διεθνείς αγορές με τα προϊόντα μας και όχι να λαμβάνουν ορισμένοι, κάτω από τα Τέμπη, «δικαιώματα»! Εδώ δεν μπορούν να πράξουν τα αυτονόητα για την έλευση εργατών γης στον τόπο μας, ώστε να γίνουν οι απαιτούμενες γεωργικές εργασίες στις δενδροκαλλιέργειές μας. Η αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, με τη μη επιδότηση ροδακινιών στο...Ναύπλιο, «ήρθε, αλλά δεν ακούμπησε». Οι φόροι και οι εισφορές των αγροτών μας είναι παράλογες.

Ε, και; Όλα θα «λυθούν» πρόχειρα και του χρόνου έχει ο Θεός! Από την άλλη έχουμε και την καθιερωμένη, εθιμικά, εποχή των...κινητοποιήσεων! Είναι προφανές ότι ο αγροτικός συνδικαλισμός, με τα «κόκκινα» μπλόκα και τους λοιπούς αναχρονισμούς, φθίνει συνεχώς. Το να βγουν δέκα και είκοσι τρακτέρ στον κόμβο της Κουλούρας και άλλα πέντε-έξι στη Νάουσα και οι επικεφαλής των κινητοποιήσεων να φθάνουν στο σημείο του «μπλόκου» άμα τη αφίξει των...καναλιών, δεν λέει τίποτε. Τα προβλήματα της αγροτικής μας παραγωγής στη δενδροκαλλιέργεια της Ημαθίας, της Πέλλας, της Πιερίας, είναι γνωστά στους κυβερνώντες. Και σίγουρα δεν είναι ίδια με αυτά των «μεγαλοστρεμματούχων» της Λάρισας και προς τα κάτω! Τα υπόλοιπα των «κινητοποιήσεων» έχουν εκλείψει και φτάνουν πια στο βαθμό της φαιδρότητας.

Μήπως να ετοιμάσουμε ως περιοχή ένα σχέδιο αγροτικής ανάπτυξης στη δενδροκαλλιέργεια και να το παρουσιάσουμε ολοκληρωμένα, με επιχειρήματα, στην κεντρική διοίκηση; Ή θα περάσουμε ένα ακόμη χρόνο και...βλέπουμε;