Συνεχώς ακούμε, δια στόματος του πρωθυπουργού μας Κυριάκου Μητσοτάκη, για το ρωσικό αναθεωρητισμό στην Ουκρανία και την προσπάθεια του Πούτιν να επαναφέρει την προεπαναστατική Ρωσία στα τότε όρια της. Δεν θα διαφωνήσω, όπως δεν θα διαφωνήσω και με το ότι η Τουρκία, κυρίως, έχει αναγάγει τον επεκτατισμό της με το ψευδοαφήγημα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και τις απροκάλυπτες απειλές της εις βάρος της εδαφικής μας κυριαρχίας, σε πρώτο θέμα της διεθνούς της ατζέντας. Με την ΕΕ, το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ να ποιούν τη νήσσαν. Καμιά κύρωση δεν υπέστη η Τουρκία, ούτε και τώρα, που δεν επέβαλε κυρώσεις στη Ρωσία για την εισβολή της στην Ουκρανία. Υπάρχει όμως και ένας άλλος «αναθεωρητισμός», για τον οποίο ο κ. Μητσοτάκης μάλλον έχει ασθενή μνήμη. Αυτός της απόσπασης του Κοσσυφοπεδίου-Μετόχια από τη Σερβία, μετά τις 77 ημερών επιδρομές του ΝΑΤΟ το 1999 (βέβαια τότε δεν τόλμησαν να κατεβάσουν στρατεύματα στο έδαφος, απλά έριχναν βόμβες, ειδικής κατασκευής, που δεν σκότωναν αμάχους, μόνο τους στρατιώτες του Μιλόσεβιτς!). Πώς ονομάζει η κυβέρνησή σας αυτή την απώλεια εθνικής κυριαρχίας της Σερβίας;

Απάντηση δεν περιμένω, αλλά θα σας δώσουν σίγουρα οι φίλοι του κόμματός σας στη Μακεδονία, που σίγουρα δεν μπορούν να χωνέψουν το «Βόρεια Μακεδονία», με το οποίο ξημεροβραδιάζονται στο στόμα τους οι υπουργοί σας.

Υ/Γ Η φωτογραφία δεν είναι από το Κίεβο. Από το Βελιγράδι είναι, όταν βομβαρδιζόταν ανηλεώς από το ΝΑΤΟ, κύριε πρωθυπουργέ.