Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη,  και έζησε στα χρόνια του Ιουστινιανού (527μ.Χ–565μ.Χ). Ήταν πολύ ευσεβής και θεοσεβούμενη, και κατείχε τον τίτλο της Πατρικίας στην ακολουθία της Βασίλισσας Θεοδώρας.

 Όλοι την αγαπούσαν και την εκτιμούσαν, και το γεγονός αυτό  προκάλεσε την ζήλια της βασίλισσας.

Η Οσία  για να αποφύγει  την δυσάρεστη αυτή κατάσταση έφυγε από την Πόλη  και πήγε στην Αλεξάνδρεια,  όπου στην τοποθεσία Πέμπτον έκτισε μοναστήρι  και ζούσε ζωή ασκητική.

Όταν πέθανε η βασίλισσα Θεοδώρα, ο Ιουστινιανός έστειλε ανθρώπους του να ψάξουν την Αναστασία και να την φέρουν στην Πόλη. Μαθαίνοντας η Αναστασία,  ότι την αναζητεί ο Ιουστινιανός, έφυγε από το μοναστήρι και πήγε στην Σκήτη του αβά Δανιήλ  να ζητήσει  την βοήθειά του.

Ο Δανιήλ την έντυσε με ανδρικά ρούχα, την ονόμασε Αναστάσιο και την τοποθέτησε σε μια σπηλιά δίπλα στην Σκήτη. Η Οσία έμεινε κλεισμένη  στην σπηλιά 28 χρόνια, χωρίς να βγει καθόλου έξω από αυτήν. Όταν προαισθάνθηκε το τέλος της, προσκάλεσε τον αβά Δανιήλ, κοινώνησε των αχράντων μυστηρίων, και παρέδωσε την ψυχή της. Η μνήμη της τιμάται στις  10 Μαρτίου.