Δεν υπάρχει δίλημμα, αδέρφια μας, Γάλλοι. Στις 24 Απριλίου ψηφίζουμε Μακρόν.

Στις 21, Λεπέν!

Θα πείτε, ρε Αρ(α)κά, από πότε είναι αδέρφια μας οι Γάλλοι;

Ανέκαθεν ρε. Από τη ναυμαχία στο Ναβαρίνο, μέχρι την επίσκεψη του Ζισκάρ Ντε Εστέν στην Αθήνα, επί Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Εκείνο το «Ελληνίντες, Έλληνες, εντώ ο κόσμος κάϊγκετάι κάι το νινί κτενίζετάι». Βέβαια δεν τα είπε αυτά ο Ζισκάρ, αλλά ο ανεπανάληπτος Χάρρυ Κλυνν.

Και να ήρθαν μετά τα Μιράζ 1, και επί Ανδρέα τα Μιράζ 2000 και τώρα επί Κυριάκου τα Ραφάλ και οι φρεγάτες Μπελαρά.

Και έχουμε και τον Εμανουέλ να είναι έτοιμος, αν μας ντουφεκίσει ο Ερντογάν, να μπει στην πόλη και μετά τη Μασσαλιώτιδα να παιανίσει και ο εθνικός μας ύμνος.

Να ρίξουμε και εμείς ένα «δόξα στους Γάλλους», «δόξα στη Μπριζίτ Μακρόν», «δόξα στη δόξα».

Παρακαλώ το «δόξα» θα μεταφραστεί σε όλες τις γλώσσες, κατά τα επινίκια.

Όταν θα ψήνουμε γουρουνόπουλα στο προεδρικό μέγαρο του Ταγίπ.

Ε, μα πια, τόσο καιρό μας έψησε το ψάρι στα χείλη ο σουλτάνος.

Μην κοιτάτε που τον καίει στις βραχονησίδες ο στρατηγούκος μας ο Φλώρος. Ο Ταγίπ έχει ειδικά drones που τον καταβρέχουν, όταν ρίχνουμε εμείς φωτιά από τον ουρανό.

Άσχετα αν ο εθνικός μας εναέριος χώρος είναι σουρωτήρι από τις παραβιάσεις των Τούρκων. Εμείς είμαστε έτοιμοι, για να κάνουμε το όνειρο της Πόλης, πραγματικότητα.

Το θέμα όμως είναι ότι σε περίπτωση επιστράτευσης, τα κράνη που θα μας δώσει ο στρατός, είναι από την εποχή της Κορέας. Σιδερένια. Και οι μπαλάσκες από το μέτωπο της Αλβανίας. Όσο για γιλέκα κέβλαρ, έχουμε ειδική πατέντα, από το θώρακα που φορούσαν οι Μιρμιδόνες του Αχιλλέα.

Είμαστε έτοιμοι λοιπόν. Αρκεί να βάλουμε αρχιστράτηγο τον Εμανουέλ και όχι μόνο την Πόλη θα πάρουμε, αλλά όλη τη Μικρά Ασία.

Και στο φινάλε, η Μπριζίτ μπορεί να είναι 68 και ο Εμανουέλ 45, όμως μπροστά στην κρυόκ@λη τη Λεπέν, είναι θεά.

Βίβα λα Μπριζίτ λοιπόν και εσείς οι μεσήλικοι ετοιμαστείτε για επιστράτευση.

Αν έχουν τελειώσει τα τόμσον και τα Μ1, κανά Λι Ένφιλντ θα βρεθεί.