Τέλος, αδέρφια μου, αγρότες, πουλιά.

Πιο εύκολα βρίσκεις θέση στο «Ελληνικό» τη σήμερον ημέραν, όπως καλή ώρα η «κόρη» του Αδώνιδος, παρά εργάτη για τα διαλογητήρια, τα κονσερβάδικα και το χωράφι.

Οι Αλβανοί την έχουν κάνει ως τεχνίτες πλέον, στην Αγγλία, όπου κονομούν κανά 150 λίρες την ημέρα στην οικοδομή.

Όχι θα κάτσουν να μαζεύουν ροδάκινα, να τους τρώει ο ήλιος με 35 ευρώ την ημέρα.

Να έρθουν λοιπόν και Πακιστανοί και Ινδοί και Κογκολέζοι και Βιετναμέζοι, αρκεί να το κατέχουν το άθλημα.

Βέβαια οι μετανάστες έχουν πρόβλημα, αφού θα χάσουν τα βοηθήματα της Ευρώπης, οπότε καιρός είναι να δουλέψουν Έλληνες.

Θα μου πείτε, γιατί δεν πας εσύ, ρε φίλε, να στηθείς από τις 7 το πρωί, μέχρι τις 3 το μεσημέρι, να δεις τι εστί βερίκοκο και εν προκειμένω ροδάκινο.

Και θα έχετε δίκαιο. Μόνο που στην εποχή μου παρακαλούσες, για να πας σε κονσερβάδικο, δεν σε παρακαλούσαν.

Και πάλι παρακαλούσες για δουλειά στα νηματουργία, να βγάλεις κανά φράγκο μετά τα σχολεία, μπας και πας διακοπές στη Μεθώνη και το Μακρύγιαλο.

Η μόνη λύση είναι να έρθουν Ουκρανές για τη διαλογή. Να είναι ξανθές και δίμετρες, να δεις για πότε γεμίζουν τα εργοστάσια και τα χωράφια από μπακούρια, που θα βρουν τη δουλειά ιδιαιτέρως ελκυστική.

Θυμάμαι μια εποχή, που ερχόταν Πολωνοί και κυρίως Πολωνέζες, στα ορεινά της Ημαθίας για κεράσια και γινόταν της κερασιάς το κάγκελο.

Άλλες εποχές, σοσιαλιστικές. Τώρα με τον καπιταλισμό, ούτε εξ ανατολών νύφες δεν μπορούμε να βρούμε…