Σε απόγνωση βρίσκονται οι δενδροκαλλιεργητές της Ημαθίας, μετά τις παλινδρομήσεις της κυβέρνησης για τις αποζημιώσεις της θεομηνίας του περασμένου Ιουλίου, αλλά και με την κατάρρευση της τιμής του επιτραπέζιου, κυρίως, ροδάκινου. Η ουσία λοιπόν είναι μια. Έχουν τα ίδια προβλήματα οι αγρότες μας με αυτούς της Θεσσαλίας, που απολαμβάνουν αδρά «δικαιώματα» από τις μονοετείς καλλιέργειές τους; Υπάρχει εμπάργκο στα σιτηρά, που να πλήττει, όπως την Ημαθία, αλλά και την Πέλλα, τις εξαγωγές του ροδάκινου στη Ρωσία, η οποία γίνεται δια της...πλαγίας οδού, αυξάνοντας δραματικά το κόστος; Δεν θα έπρεπε οι βουλευτές της περιοχής μας να ζητήσουν την ενίσχυση ενός εθνικού προϊόντος, όπως είναι το ροδάκινο, το οποίο υπήρξε η αιχμή της εξαγωγικής μας προσπάθειας, στα νωπά φρούτα και λαχανικά; Προφανώς και σε επίπεδο φορολογίας, με το εξαιρετικά υψηλό κόστος παραγωγής στη δενδροκαλλιέργεια, ειδικά σε μεροκάματα συγκομιδής, δεν είναι το ίδιο με τους κυρίους «Μπουτάδες», που κυριαρχούν κάθε Γενάρη στην επικαιρότητα, γενόμενοι «θεσμός» του χειμώνα, εδώ και μια...εικοσαετία τουλάχιστον, σε μια περίοδο μάλιστα που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί τουριστικά για την περιοχή μας! Καιρός να δούμε τα πράγματα από τη σκοπιά που συμφέρει τους δικούς μας καλλιεργητές και όχι τους αγροτοπατέρες Λαρίσης, Καρδίτσας και...περιχώρων!