Την τρίτη και μακροβιότερη περίοδο δημοκρατίας γιορτάζει την Κυριακή η χώρα μας. Ήταν ξημερώματα Τετάρτης της 24ης Ιουλίου του 1974, όταν η χούντα Ιωαννίδη, πνιγμένη από την προδοσία της στην Κύπρο, πέφτει και επιστρέφει στην Αθήνα από το Παρίσι, με το αεροπλάνο του προέδρου της γαλλικής δημοκρατίας, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο οποίος ορκίζεται, ενώπιον του χουντικού «προέδρου» Φαίδωνα Γκιζίκη, πρωθυπουργός, σχηματίζοντας κυβέρνηση εθνικής ενότητας. Έχουν περάσει 48 χρόνια από εκείνη τη μέρα. Μια επέτειος, που έχει ξεπέσει πλέον σε επίπεδο εθιμοτυπίας, με την πρόεδρο της δημοκρατίας να υποδέχεται «γαλονάδες», διπλωμάτες και πολιτικούς, για ένα «ποτό» στον κήπο του προεδρικού μεγάρου.

Οι εθνικοί «καιροί», με την ακραία προκλητικότητα της Τουρκίας, είναι ίδιοι με αυτούς του 1974 και σήμερα. Η δημοκρατία μας, αλλά και το έθνος απαιτεί την ομοψυχία πολιτικών και πολιτικών. Και όχι τυπικές «χαρές και πανηγύρια».