Φαίνεται ότι μας καταδιώκει, ως χώρα, η φράση του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή, «μα ποιος επιτέλους κυβερνά αυτόν τον τόπο;», λίγο μετά τη δολοφονία από παρακρατικούς του βουλευτή της ΕΔΑ, Γρηγόρη Λαμπράκη, στη Θεσσαλονίκη. Τότε ο Καραμανλής παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία και αυτοεξορίστηκε για 11 χρόνια στο Παρίσι. Η ηθική «δολοφονία» του Νίκου Ανδρουλάκη, με την παρακολούθηση του κινητού του τηλεφώνου, όχι από τις...«ξένες δυνάμεις», αλλά από τις εγχώριες, δεν ξεπλένεται με την αποπομπή του γραμματέα του πρωθυπουργικού γραφείου και του διοικητή της ΕΥΠ. Η «λογική» ότι «δεν γνώριζε ο πρωθυπουργός» για την παρακολούθηση ενός ευρωβουλευτή και προέδρου κόμματος, είναι το ίδιο τραγική με το ότι δεν γνώριζε ο Σημίτης για τις μίζες των υπουργών του. Αν ένας πρωθυπουργός δεν είναι πανίσχυρος, ώστε να γνωρίζει τα πάντα, τότε δεν είναι πρωθυπουργός.

Οπότε μία είναι η οδός...