Η Παναγία του Νόστου, ξεριζωμένη και αυτή από τις προγονικές εστίες του Μικρασιατικού Ελληνισμού, πεταμένη στη θάλασσα για να διασωθεί από τα βέβηλα χέρια των εικονομάχων, λεηλατηθείσα από τους αδίστακτους και αιμοδιψείς Σταυροφόρους της Δύσης και τέλος φορτωμένη στις πλάτες των δυστυχισμένων προσφύγων του 1922, που προσπάθησαν να διασώσουν ό,τι πιο πολύτιμο είχαν, την Παναγιά τους, έφθασε στην Ελλάδα και σήμερα στολίζει με την παρουσία της τους ναούς των προσφυγικών χωριών, πόλεων και μοναστηριών, χαρίζοντάς τους προστασία και ευημερία.
Είναι η Παναγιά μας, Παναγιά της Ελπίδας, της Προσδοκίας και της Νοσταλγίας, που η Παρουσία της διατηρεί στις μνήμες μας τις αδικοχαμένες Πατρίδες.
Είναι η Παναγία του Νόστου.
Παναγία Αγιοσορίτισσα
Μονής Χαλκοπρατείων Κωνσταντινούπολης
Η πρωτότυπη εικόνα του Ευαγγελιστή Λουκά φυλασσόταν στον ναό των Χαλκοπρατείων στην Κωνσταντινούπολη μαζί με το θεομητορικό κειμήλιο της Αγίας Ζώνης (Αγία Σορός), από όπου πήρε και το όνομά της.
Σύμφωνα με παράδοση του 11ου αιώνα η Παναγία Αγιοσορίτισσα ήταν μια αχειροποίητος εικόνα. Όταν ο Ευαγγελιστής Λουκάς, κατά παραγγελία των Αποστόλων, ετοίμαζε τα χρώματα για να αρχίσει να ζωγραφίζει την Θεοτόκο, η εικόνα σχηματίστηκε θαυματουργικά από μόνη της στο τελάρο.
Έτσι θεωρούνταν αχειροποίητος ή αποδιδόταν στον ευαγγελιστή Λουκά. Τα ίχνη του πρωτοτύπου χάθηκαν κατά την διάρκεια των εικονομαχιών.
Το μοναδικό βυζαντινό αντίγραφο και μάλιστα του 7ου αιώνα της πρωτότυπης Παναγίας της Αγιοσορίτισσας, από τις ελάχιστες βυζαντινές εικόνες που διασώθηκαν από την περίοδο της Εικονομαχίας, φυλάσσεται στη Ρώμη, στην εκκλησία των Δομινικανών καλογριών Santa Maria del Rosario. Σύμφωνα με την παράδοση, την έφεραν στην Ιταλία, ορθόδοξοι εικονόφιλοι μοναχοί και μοναχές που εγκατέλειψαν την Κωνσταντινούπολη, μετά το διάταγμα του Λέοντος Γ΄, το 728, με το οποίο απαγόρευε την ανάρτηση εικόνων.
Στον εικονογραφικό τύπο της Παναγίας Αγιοσορίτισσας, η Παναγία είναι χωρίς βρέφος, όρθια ή τις περισσότερες φορές ως την μέση. Αν και κοιτάει τον παρατηρητή, είναι ελαφρά γυρισμένη πλάγια και κρατάει τα χέρια σηκωμένα στο ύψος του στήθους σε στάση προσευχής, οπότε ανήκει στον τύπο της Δεομένης.
Παναγία Παντοτινής Βοήθειας
Μadonna del perietuo soccorso
Ρώμη Ιταλία
Είναι η εικόνα που αντίγραφό της είναι η Παναγία Κερά ή Καρδιώτισσα στο Ηράκλειο της Κρήτης. Σύμφωνα λοιπόν με την παράδοση ήταν ζωγραφισμένη στα τέλη του δέκατου τρίτου αιώνα από έναν αγιογράφο, ο οποίος εμπνεύστηκε από μία εικόνα που αποδίδεται στον Ευαγγελιστή Λουκά.
Το 1498 ένας Έλληνας έμπορος έκλεψε την εικόνα από την Κρήτη για να την μεταφέρει στην Ρώμη. Στην μέση του πελάγους έπιασε μεγάλη φουρτούνα και κινδύνεψαν να πνιγούν. Ο έμπορος ζήτησε την βοήθεια της Παναγίας και αυτή απλόχερα τους βοήθησε, σταματώντας την θαλασσοταραχή.
Όταν έφθασαν στην Ρώμη ο έμπορος αρρώστησε βαριά και πριν πεθάνει έδωσε την εικόνα στον Ιταλό συνεργάτη του με εντολή να την παραδώσει σε μια εκκλησία για να την προσκυνούν οι πιστοί χριστιανοί.
Η σύζυγός του όμως τον έπεισε να κρατήσουν την εικόνα στο σπίτι τους αγνοώντας τις εμφανίσεις της Παναγίας στα όνειρά τους, που τους υπενθύμιζε την υποχρέωσή τους. Όταν η Παναγία παρουσιάστηκε και στα όνειρα της κόρης της οικογένειας και της είπε να παραδώσουν την εικόνα διότι θα πάθαιναν μεγάλο κακό, φοβήθηκαν και αποφάσισαν να παραδώσουν την εικόνα στον πλησιέστερο ναό.
Ο γείτονάς τους όμως έπεισε την γυναίκα να κρατήσουν την εικόνα και να αγνοήσουν τις δήθεν παρουσιάσεις της Παναγίας. Πολύ σύντομα αρρώστησε βαριά και κινδύνευε να πεθάνει.
Μετανοιωμένος ζήτησε συγνώμη από την Παναγία και θεραπευμένος από την θανατηφόρα αρρώστια του, έπεισε την οικογένεια να παραδώσουν την εικόνα στον ναό του Αγίου Αλφόνσου που βρίσκονταν μεταξύ των βασιλικών της Σάντα Μαρία Ματζόρε και του Αγίου Ιωάννη του Λατερανού.
Ανέφεραν στον ιερέα τα θαύματα που έκανε η Άγια Εικόνα, και στις 27 Μαρτίου του 1499, σχηματίστηκε μια μεγάλη πομπή, που την μετέφερε στον ναό του Αγίου Ματθαίου. Γρήγορα η φήμη της εξαπλώθηκε σε όλη την Ιταλία και χιλιάδες πιστοί έρχονταν να την προσκυνήσουν. Στον ναό του Αγίου Ματθαίου παρέμεινε για τρεις αιώνες.
Το 1798 τα στρατεύματα του Ναπολέοντα Βοναπάρτη εισέβαλαν στην Ρώμη και κατέστρεψαν 30 εκκλησίες συμπεριλαμβανομένου και του Αγίου Ματθαίου. Ένας ιερέας πρόλαβε και έσωσε την εικόνα της Παντοτινής Βοήθειας και την μετέφερε αρχικά στην Εκκλησία του Αγίου Ευσεβίου και στη συνέχεια στον ιδιωτικό παρεκκλήσι των Αυγουστινιανών μοναχών, στο μοναστήρι της Σάντα Μαρία στο Posterula.
Η εικόνα για πολλά χρόνια παρέμεινε ξεχασμένη χωρίς να γνωρίζει κανείς για την ύπαρξή της. Το 1850 ένας μοναχός ο Αυγουστίνος από τον ναό του Αγίου Ματθαίου, έψαξε την εικόνα μαζί με έναν άλλο μοναχό και την βρήκαν εγκαταλελειμμένη και ξεχασμένη σε μια γωνιά της Σάντα Μαρία Posterula. Δυστυχώς όμως το 1853 πέθανε και δεν μπόρεσε να δει την εικόνα να εκτίθεται για λαϊκό προσκύνημα. Στα μέσα του 19ου αιώνα ο Πάπας έκτισε τον ναό του Αγίου Αλφόνσου πάνω στα ερείπια του ναού του Αγίου Ματθαίου, όπου τοποθετήθηκε η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Παντοτινής Βοήθειας, η οποία συνεχίζει να κάνει θαύματα μέχρι σήμερα.
