breaking news Νέο

«Η Ιερά καθ΄ημάς Ανατολή», έκθεση του Γιώργου Κοτζαερίδη στο δημαρχείο Βέροιας

  • «Η Ιερά καθ΄ημάς Ανατολή», έκθεση του Γιώργου Κοτζαερίδη στο δημαρχείο Βέροιας
  • «Η Ιερά καθ΄ημάς Ανατολή», έκθεση του Γιώργου Κοτζαερίδη στο δημαρχείο Βέροιας
  • «Η Ιερά καθ΄ημάς Ανατολή», έκθεση του Γιώργου Κοτζαερίδη στο δημαρχείο Βέροιας
  • «Η Ιερά καθ΄ημάς Ανατολή», έκθεση του Γιώργου Κοτζαερίδη στο δημαρχείο Βέροιας
  • «Η Ιερά καθ΄ημάς Ανατολή», έκθεση του Γιώργου Κοτζαερίδη στο δημαρχείο Βέροιας
  • «Η Ιερά καθ΄ημάς Ανατολή», έκθεση του Γιώργου Κοτζαερίδη στο δημαρχείο Βέροιας
  • «Η Ιερά καθ΄ημάς Ανατολή», έκθεση του Γιώργου Κοτζαερίδη στο δημαρχείο Βέροιας
  • «Η Ιερά καθ΄ημάς Ανατολή», έκθεση του Γιώργου Κοτζαερίδη στο δημαρχείο Βέροιας

Συνεχίζεται με επιτυχία στο δημαρχείο της Βέροιας η έκθεση του συνεργάτη μας Γιώργου Κοτζαερίδη για τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Την Κυριακή τίμησαν την έκθεση και τον καλλιτέχνη με την παρουσία τους, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Κύριος Παντελεήμων, ο πρώην πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Κύριος Τηλέμαχος Χατζηαθανασίου με τη σύζυγό του, καθώς και συγχωριανοί του καλλιτέχνη, που είχαν έρθει για τον σκοπό αυτό από το χωριό του, τη Λεβαία Αμυνταίου.

Στην έκθεση προστέθηκαν τρία ξεχωριστά αντικείμενα από τη Μικρά Ασία, τα οποία είχε δανείσει  ο κύριος Κοτζαερίδης στον θίασο της κυρίας Αθηνάς Χατζηαθανασίου για τις ανάγκες της παράστασης στους Βασιλικούς τάφους των Αιγών.

Τα ξεχωριστά αντικείμενα ήταν….

Το σκαφίδ.

…. Έφυγαμε σα ορμάνε από το χωρίο μουνε το Γενή Ντάγ του Ατάπαζαρ.

Σο κάρο απάν έβαλαμε όλα τα απαραίτητα και αβουτό το σκαφίδ.

…Μάνα γιατι επήραμε το σκαφίδ, ερώτησα την μάναμ, ντο θα φτάματο?

Εκεί που θα πάμε πούλιμ θα ζυμώνομε και θα  φτάμε ψωμί.

Έφτασαμε σον Σακαριοπόταμε, ενώ από μακριά ακούγονταν οι φωνές και οι πυροβολισμοί των τσετών.

Πως θα περάνομε τον Σακάριο που είχε ένα μέτρο νερό και εγώ έμνε μικρίτσικος?

Έβαλε με η μάναμ απές σο σκαφίδ και περάσαμε απέναντι απ΄εκεί στην Νικομήδεια και ύστερα σην Ελλάδα.

 

Αφήγηση Παναγιώτη Γεωργιάδη Λεβαία Φλωρίνης.

 

Το δερμόνι του δάσκαλου.

 

........Εκείνη την μέρα είπαν οι γονείς μας να μη βγούμε από τα σπίτια μας.  Έφευγαν οι Γιουνάνηδες από τα μέρη μας και υπήρχε φόβος μην κάνουν έκτροπα.

 Φόβος και τρόμος στα Κοπέλια, διότι από εκεί θα περνούσαν όλοι  όσοι πήγαιναν για το λιμάνι των Μουδανιών. Κάποιοι πήραν τις οικογένειές τους και  κρύφθηκαν σε συγγενείς τους στην Προύσα

Έρχονται !!!!ακούστηκε μια φωνή. Κρυφτείτε !!!!!!! Ακούγαμε μέσα από το σπίτι να περνούν κάρα και  βλέπαμε  κρυφά  τους άλλοτε κοντοχωριανούς μας τους Κουβουκλιώτες  να φεύγουν σαν αλαφιασμένοι. Ανάμεσά τους διέκρινα  και πολλούς γνωστούς, φίλους Κουβουκλιώτες που δούλευαν σαν τσομπάνηδες στο χωριό μας.

Τι κρίμα δεν θα τους ξανάβλεπα πια. Ξαφνικά ακούστηκαν πυροβολισμοί και φωνές. Λουφάξαμε στην αγκαλιά της μάνας μας.

Σκότωσαν οι  Γιουνάνηδες ασκερλήδες τον  Ηασάν Μπέη, τον πρόεδρο του χωριού και βιάσανε την Αϊσέ Χανούμ του φούρναρη.

Θρήνος στο χωριό για τις βάρβαρες ενέργειες των κυνηγημένων Ελλήνων.Μετά επικράτησε ησυχία.

 Έφυγαν !!!! Πάμε όλοι τώρα στα Κουβούκλια. Από μακριά βλέπαμε καπνούς να βγαίνουν από το χωριό.

Καίγονται τα Κουβούκλια !!!! Πάμε  γρήγορα  μη καούν όλα τα σπίτια και δεν προλάβουμε να πάρουμε τίποτε..

Φθάσαμε στο χωριό. Ό μαχαλάς της εκκλησίας καίγονταν. Η εκκλησία  και το σχολείο είχαν λαμπαδιάσει .

 Πολύς κόσμος είχε μαζευτεί και από τα γύρω χωριά, έμπαιναν στα εγκαταλελειμμένα σπίτια  για να κάνουν πλιάτσικο. Εγώ ήμουν μικρός δεν μπορούσα να πάρω πολλά πράγματα..

 Είδα αυτό το δρεμόνι, μου άρεσαν οι χάντρες που είχε πάνω του, το πήρα και το έφερα στα Κοπέλια.

Πάρτο Γιώργη και χαλάλι σου. Το σπίτι από όπου το πήρα ήταν του ξακουσμένου δάσκαλου του Βασίλη του Δεληγιάννη.

Πάρτο και δώστο  στα παιδιά του, να θυμούνται τον πατέρα τους.

 

Ηasan  Οruc  Gobelya Bursa

 

 

Η κούνια του Γιωργάκη εφέντη.

Την είχα δει την κούνια στο σπίτι του Γιωργάκη εφέντη, όπου πήγαινα μια δυο φορές την εβδομάδα να σκουπίσω και να σφουγγαρίσω.

Εν τω μεταξύ παντού κυκλοφορούσαν οι φήμες ότι νίκησαν οι Τούρκοι στο πόλεμο, και οι Έλληνες θα έφευγαν στην Ελλάδα.

Λίγες μέρες πριν φύγουν από την Προύσα, πήγα στον Γιωργάκη εφέντη και τον παρακάλεσα να μου δώσει την κούνια για να μεγαλώσω τον μωρό μου τον Νιζαμετίν.

Μου την έδωσε με μεγάλη χαρά. Την άλλη μέρα έφυγαν για την Ελλάδα και δεν τον ξανάδα. Αν είναι καλά εκεί που βρίσκεται τώρα.

 

Ayse Kivrak Bursa


Η ΚΟΥΝΙΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΑΚΗ ΕΦΕΝΤΗ
ΤΟ ΔΡΕΜΟΝΙ
ΤΟ ΣΚΑΦΙΔ

Σύνδεση Συνδρομητή

Καλώς Ήρθατε! Συνδεθείτε στο λογαριασμό σας

Να με θυμάσε Ξεχάσατε τον κωδικό σας;

Δεν είστε συνδρομητής; Αίτηση Εγγραφής

Ξεχάσατε τον κωδικό σας

Αίτημα Εγγραφής