breaking news Νέο

Eπέτειος Μνήμης 1922-2022 : 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή. «ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ» - Του Γ. Κοτζαερίδη

  • Eπέτειος Μνήμης 1922-2022 : 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή. «ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ» - Του Γ. Κοτζαερίδη
  • Eπέτειος Μνήμης 1922-2022 : 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή. «ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ» - Του Γ. Κοτζαερίδη
  • Eπέτειος Μνήμης 1922-2022 : 100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή. «ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ ΕΝΘΥΜΗΜΑΤΑ» - Του Γ. Κοτζαερίδη

Από τη Σμύρνη στη Νάουσα

 

Η γιαγιά η Αργυρώ  κατάγονταν από την Σμύρνη και ο παππούς ο Σταμάτης  από τα ιστορικά  και πανέμορφα Βουρλά. Κατοικούσαν  στην Σμύρνη  και το καλοκαίρι μετακόμιζαν για αρκετό καιρό στα Βουρλά, όπου ο παππούς Σταμάτης είχε πολλά κτήματα και εξοχικό σπίτι.

Όταν ήρθε ο Ελληνικός στρατός στην Σμύρνη, διηγούνταν η γιαγιά Αργυρώ, όλη η πόλη ήταν σημαιοστολισμένη με Ελληνικές σημαίες, και όλοι γιορτάζαμε την ελευθερία μας.

Τις μέρες εκείνες είχαμε γνωριστεί και με τρία παλικάρια του Ελληνικού στρατού τα οποία είχαν καταγωγή από την ιστορική πόλη της Νάουσας της Μακεδονίας. Θυμόμουν τα ονόματά τους για πολύ καιρό, διότι είχαμε αναπτύξει καλές σχέσεις.

 Ήταν ο Μιλτιάδης ο Γιάντσης, ο Μαλούνας και ο Μπακαλιός.

Ο καιρός περνούσε και πολύ γρήγορα μαύρα σύννεφα άρχιζαν να εμφανίζονταν στον ορίζοντα, μέχρι της αποφράδα ημέρα της καταστροφής της πόλης. Η μέρα εκείνη  και τα δυσάρεστα γεγονότα που επακολούθησαν θα μου μείνει αξέχαστη.

Θυμάμαι τους Τούρκους αλαφιασμένους να ξεχύνονται στην πόλη και να σφάζουν τους δύστυχους  χριστιανούς. Για μια στιγμή διέκρινα να περιφέρουν το  πτώμα του Μητροπολίτη μας του Χρυσόστομου, τον οποίο είχαν κατακρεουργήσει.

Καταφέραμε να  φθάσουμε στην θάλασσα, να να ανεβούμε σε μια  βάρκα για να απομακρυνθούμε από τον χαλασμό της πόλης που είχε παραδοθεί στις φλόγες. Έκανα τον σταυρό μου στον προστάτη μου Άγιο Παντελεήμονα για να μας βοηθήσει  να ξεφύγουμε από αυτόν τον όλεθρο και να σωθούμε.

Κοντά στην βάρκα μας έπλεε ένα μπογιατισμένο ξύλο, που καίγονταν ακόμη. Άπλωσα το χέρι μου και το πήρα στην βάρκα και εκεί μετά εκπλήξεως διέκρινα ότι ήταν μια μισοκαμένη εικόνα του Αγίου Παντελεήμονα, που ποιός ξέρει την πέταξε στην θάλασσα.

Γεμάτη χαρά την έσφιξα στην αγκαλιά μου και την πήρα μαζί μου στο ταξίδι της προσφυγιάς, για να με προφυλάσσει και να με βοηθά.

Μετά από πολλές κακουχίες καταλήξαμε στην Νάουσα από όπου κατάγονταν τα τρία παλικάρια που είχαμε συναντήσει στην Σμύρνη. Τους αναζητήσαμε, τους βρήκαμε και με την σειρά τους μας βοήθησαν πολύ να ορθοποδήσουμε στην πανέμορφη αυτή πόλη της Μακεδονίας.

Αφήγηση  Ειρήνης Καραμπατζού  Νάουσα Ημαθίας.


ΣΜΥΡΝΗ
ΤΑ ΒΟΥΡΛΑ

Σύνδεση Συνδρομητή

Καλώς Ήρθατε! Συνδεθείτε στο λογαριασμό σας

Να με θυμάσε Ξεχάσατε τον κωδικό σας;

Δεν είστε συνδρομητής; Αίτηση Εγγραφής

Ξεχάσατε τον κωδικό σας

Αίτημα Εγγραφής