Ο Σταμάτης Κόκοτας, που έφυγε από τη ζωή στα 86 του χρόνια, υπήρξε ένας μοναδικός ερμηνευτής. Με μια «μελένια» φωνή, ευτύχησε να βρεθεί δίπλα σε μεγάλους συνθέτες, όπως ο Καλδάρας, ο Τσιτσάνης, ο Ξαρχάκος, ο Μούτσης.

Ευτύχησε να δώσει μελωδίες στους ανθρώπους. Τι στο καλό είναι η μουσική, αν δεν μεταδίδει ελπίδα, αγάπη και ζωή; Από την ακμή μιας «χρυσής» μουσικά εποχής, δυστυχώς έχουμε καταλήξει στο «βόθρο» της τραπ , του Snik και των ομοίων του. Κι από το «με τι καρδιά τον κόσμο ν' αρνηθώ» στη χυδαιότητα μιας υπάνθρωπης «τέχνης», που πλάθει τους εφήβους μας να «διεκδικήσουν» κότερα, πενηντάρικα, γκόμενές κι αυτοκίνητα. Κρίμα.