Δεν είχα σκοπό να γράψω για το μείζον - για εμένα - θέμα που υφίσταται και επανέρχεται αυτές τις ημέρες: το Σκοπιανό και το όνομα Μακεδονία, που οι γείτονές μας έχουν καπηλευθεί εδώ και πολλά χρόνια. Άλλωστε, δεν είμαι ιστορικός, ούτε κάποιος ειδικός επάνω σε τέτοια θέματα, έχοντας ως φαρέτρα επιστημονικά και αποδεικτικά στοιχεία.
Ο λόγος που με ανάγκασε να προβώ σε αυτό το σημείωμα, έχει να κάνει με το συναίσθημα της αγανάκτησης, που με διακατέχει, ως ένας απλός πολίτης :
Αγανακτώ, γιατί οι πολιτικοί της πατρίδας μας έχουν αφήσει αυτό το θέμα να εξελίσσεται εδώ και πολλά χρόνια και, γιατί αυτές τις ημέρες οι περισσότεροι αρχηγοί των κομμάτων (ιδιαίτερα οι πλειοψηφούντες στη Βουλή) δεν παίρνουν καθαρή θέση στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων.
Αγανακτώ, γιατί όλο το θέμα κινείται από έξω κι εμείς απλά παρακολουθούμε…
Αγανακτώ με τους σλάβους γείτονες, οι οποίοι επιμένουν στο όνομα Μακεδονία ως εθνικό τους όνομα, παρά το γεγονός ότι, καθ’ όλη τη διάρκεια του παρελθόντος, ποτέ δεν υπήρξε «Μακεδονικός λαός». Απλούστατα ο λαός της Μακεδονίας ήταν και είναι ελληνικός!!
Αγανακτώ γιατί οι σλάβοι γείτονες επιμένουν να θέλουν να ονομάζουν τον τόπο τους με ένα καθαρά ελληνικό όνομα (ομηρική λέξη «μακεδνός»= μακρύς, ψηλός).
Αγανακτώ γιατί κάποιοι από εμάς δυσφορούν με τη λέξη «σκοπιανό», θεωρώντας την «πρόσφατη εφεύρεση».
Αγανακτώ με κάποιους, που τονίζουν ότι η Μακεδονία μας κατοικείται από διάφορες «εθνοτικές ομάδες» για αιώνες, αγνοώντας, ή θέλοντας να αγνοούν, ότι η αλλοφωνία, που παρατηρήθηκε στο χώρο αυτό, είναι αποτέλεσμα περιπετειών του ντόπιου ελληνικού πληθυσμού.
Αγανακτώ γιατί, αυτόν τον καιρό, κανένας λόγιος, ευπατρίδης και καλλιεργημένος πολίτης της πόλης μας (Βέροιας), αλλά και της Ημαθίας, δεν βγήκε να υπερασπιστεί την ελληνικότατη Μακεδονία. Φωτεινή εξαίρεση ήταν ο ιστορικός της Βέροιας, Γιώργος Χ. Χιονίδης, στο φύλλο της Ημερήσιας 16-1-2018, με κατατοπιστικό άρθρο-κόλαφο και με προτάσεις. Ίσως και κάποιοι άλλοι να έγραψαν ή να μίλησαν, γεγονός που δεν έτυχε της αντίληψής μου.
Αγανακτώ με δημοσιογράφους, πολιτικούς, δημάρχους, πολιτευτές, πολιτικάντηδες κ.ά., που ερμηνεύουν το συλλαλητήριο* της 21ης Ιανουαρίου στη Θεσ/νίκη, κατά το δοκούν, απαξιώνοντάς το. Μάλιστα, μερικοί το θεωρούν «κατάπτυστο». Κάποιοι υποστηρίζουν ότι κρύβεται από πίσω το κόμμα της «Χρυσής Αυγής», και πάει λέγοντας. Μάλλον δεν θέλουν να καταλάβουν ότι μερικοί πατριώτες μας δεν χειραγωγούνται και εκφράζουν τον εαυτό τους και μόνον αυτόν!!
Αγανακτώ με την εξής αντιφατική σκέψη μερικών : Δεν δέχομαι τον αλυτρωτισμό των Σκοπιανών, αλλά δεν με πειράζει να υπάρχει η λέξη Μακεδονία στην ονομασία του κράτους τους!! Το άκρον άωτον της αντίφασης!!
Αγανακτώ με την αχαριστία του Δυτικού κόσμου απέναντι στους Έλληνες, γιατί, απλά, αυτός στηρίχθηκε, αναγεννήθηκε και διαφωτίστηκε από το διαχρονικό ελληνισμό και το ελληνικό πνεύμα.
Αγανακτώ, γιατί έχω τη βέβαια αίσθηση ότι, μόλις πέσει η οποιαδήποτε υπογραφή σύνθετης ονομασίας του γειτονικού κράτους και πριν προλάβει να στεγνώσει η μελάνη, θα μεταπέσει αυτομάτως και νομοτελειακά στο σκέτο Μακεδονία. Άρα δεν πρέπει να δεχτούμε την παγίδα της σύνθετης.
Αγανακτώ γιατί η ονομασία, που έχουν οι γείτονες για το κράτος τους, είναι σταλινοτιτοϊκό κατασκεύασμα.
Αγανακτώ, γιατί κάποιοι υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να αντιδρούμε με το συναίσθημα (θυμικό), αλλά με τη λογική σε τέτοια θέματα. Θα ήθελα να τους πληροφορήσω ότι όλα (ψυχή, καρδιά, μυαλό κ.ά.) παίζουν ρόλο σε τέτοια σοβαρά θέματα. Θα ήθελα να τους υπενθυμίσω τις αρετές τους αρχαίου ελληνικού πνεύματος (πατρίδα, ελευθερία, αρμονία, μέτρο κλπ).
Αγανακτώ γιατί το θέμα είναι πατριωτικό. Πράγματι, ο λαός μας έχει τώρα και άλλα σοβαρά προβλήματα. Τα τελευταία χρόνια, μάλιστα, έχει υποστεί τεράστιες μειώσεις στο εισόδημά του από λάθη, πρώτιστα των πολιτικών, αλλά και δικά του. Είναι, όμως, θέμα πατριωτικής αξιοπρέπειας, ύπαρξης και σεβασμού στους προγόνους η μη παράδοση του ονόματος Μακεδονία στους σλάβους γείτονες.
Θα μπορούσα να απαριθμήσω πολλά «αγανακτώ», αλλά θα κουράσω τους αναγνώστες. Ένα πράγμα θέλω να υπενθυμίσω προς κάθε κατεύθυνση: Ο απλός γνήσιος πολίτης της χώρας αυτής είναι πατριώτης, δεν είναι «εθνικιστής» και δεν ενδιαφέρεται -τόσο πλέον- για τα κόμματα, τους πολιτικούς και την εξουσία.
Έτσι, για αυτό το μείζον θέμα, θεωρώ ότι: α) πρέπει να συνεδριάσει το εθνικό συμβούλιο αρχηγών, β) ο κόσμος να εκφραστεί δημόσια και ειρηνικά με συλλαλητήριο και γ) να προκηρυχθεί δημοψήφισμα.
*συν+λαλώ (λαλλητηριο) σημαίνει δημόσια συγκέντρωση από πολίτες, για να διαμαρτυρηθούν ή (απλά να εκφράσουν) για τις απόψεις και τα δικαιώματά τους.
του Γιάννη Τσιαμήτρου
