Κοντεύουν 40 χρόνια (1983) από τότε που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, με πρωτεργάτη το Γιώργο Γεννηματά, το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Μέχρι τότε, όπως έχει δηλώσει σε συνέντευξη που μας είχε παραχωρήσει στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ ο καλός γιατρός, διευθυντής της «Παθολογικής» του Νοσοκομείου Βέροιας, Χρήστος Κούτρας, το καθεστώς των νοσοκομειακών γιατρών ήταν αυτό που επιβάλλει εκ νέου η κυβέρνηση Μητσοτάκη σήμερα, με «εμπνευστή» του την αναπληρωτή υπουργό Υγείας, Μίνα Γκάγκα. Οι γιατροί πήγαιναν και στο Νοσοκομείο, αλλά είχαν και ιδιωτικό ιατρείο. Δυστυχώς καμιά κυβέρνηση μετά από αυτή τη μοναδική τομή στο εθνικό μας σύστημα υγείας, δεν «τόλμησε» να βάλει και τους πανεπιστημιακούς καθηγητάδες στο να επιλέξουν, είτε να μείνουν στο δημόσιο, είτε να ιδιωτεύσουν. Η επιχειρούμενη κατάργηση του ΕΣΥ είναι βέβαιο ότι θα κάνει  τη δημόσια υγεία «φτωχότερη» για τους «μη έχοντες».  Το γιατί επιχειρεί η κυβέρνηση αυτή τη μεσοβέζικη κατάσταση, δεν θέλει καμιά...«επισύνδεση», για να το καταλάβει κανείς. Τη στιγμή μάλιστα που είναι αντίθετοι σε αυτό το σχέδιο νόμου οι νοσοκομειακοί γιατροί, πλην φυσικά των...πανεπιστημιακών, που έτσι κι αλλιώς έχουν δουλειά στα ιατρεία τους. Τα ιδιωτικά εννοώ. Θα μπορούσαν φυσικά η κυρία Γκάγκα, ο κύριος Πλεύρης και ο πρωθυπουργός να αυξήσουν τους μισθούς των νοσοκομειακών γιατρών, με ένα μίνιμουμ 2 χιλιάδων ευρώ, καθαρά, στον πρωτοπροσλαμβανόμενο. Έτσι θα δημιουργούσαν τις συνθήκες να επιστρέψουν και οι χιλιάδες νέοι μας γιατροί, που έφυγαν στο εξωτερικό, για να εργαστούν σε συνθήκες αξιοπρεπείς, αλλά και καλά αμειβόμενες. Αλήθεια, η κυρία Γκάγκα, που ακολουθεί τη λογική «πονάει πόδι, κόψει κεφάλι», δεν ξέρει ότι με αυτό το «ανοσιούργημα» που φέρνει στη Βουλή, θα υπάρξει αθέμιτος ανταγωνισμός μεταξύ των νοσοκομειακών γιατρών-δύο ταχυτήτων και των γιατρών του ιδιωτικού τομέα, αντίστοιχων ειδικοτήτων; Δώστε δραστικές αυξήσεις λοιπόν στους νοσοκομειακούς γιατρούς και μην καταστρέφετε ό,τι έχει απομείνει από το δημόσιο αγαθό της υγείας. Διότι εσείς, αν χρειαστεί, θα νοσηλευθείτε στα μεγάλα ιδιωτικά νοσοκομεία με αποκλειστική νοσοκόμα και τους καλύτερους γιατρούς στο πλάι σας. Ο φτωχός όμως, που δεν έχει ούτε ένα ευρώ στην τσέπη του, τι πρέπει να κάνει; Να πεθάνει στο διάδρομο των ΤΕΠ;