Η ιστορία που εξελίχθηκε στο Ηρώδειο το 1983 είναι διαχρονικά επίκαιρη. Ο Μανώλης Αγγελόπουλος, η ΜΕΓΑΛΗ αυτή  φωνή, χαρακτηρίστηκε...τουρκόγυφτος και τσιφτετελιστής, από ανθρώπους του " πνεύματος". Ξέρετε ό,τι χειρότερο από την "μπουρζουαζία" μικρών τύπων που κατέβηκαν από τα "Γκράβαρα" και αναδείχθηκαν σε κακέκτυπα της Ροζίτας Σώκου, δεν υπάρχει.

"Στις 19 και 20 Ιουνίου του 1983, ο Μανώλης Αγγελόπουλος εμφανίστηκε στον Λυκαβηττό. Στο θέατρο δεν έπεφτε καρφίτσα. Τα καθίσματα, οι σκάλες, αλλά και οι γύρω βράχοι γέμισαν ασφυκτικά. Η συναυλία διοργανώθηκε από το περιοδικό «ΝΤΕΦΙ» που στήριζε το λαϊκό τραγούδι. Στην εκδήλωση συμμετείχαν η Χάρις Αλεξίου και ο Δημήτρης Μητροπάνος. Το μουσικό γεγονός καλύφθηκε από την κρατική τηλεόραση, που είχε αλλάξει ηγεσία και είχε σταματήσει τον «μουσικό αποκλεισμό» του τραγουδιστή. Ανάμεσα στο πλήθος ήταν και ο τραγουδοποιός Διονύσης Σαββόπουλος, που παρά τα αρνητικά σχόλια, δε δίστασε να πάει να ακούσει τον «τσιγγάνο». Ο Αγγελόπουλος τον χαιρέτησε προσωπικά από το μικρόφωνο και ο κόσμος τον χειροκρότησε. Παρά τη μεγάλη επιτυχία, μετά τη συναυλία, ο Αγγελόπουλος δέχτηκε επίθεση από δημοσιογράφους, αλλά και ανθρώπους του πνεύματος, που τον χαρακτήρισαν «τουρκόγυφτο» και «τσιφτετελιστή». Ο Φρέντυ Γερμανός έκανε λόγο για «δασύτριχο και δασύλαλο βάρδο», ενώ στην «Καθημερινή» μιλούσαν για «ένα μουσικό και τηλεοπτικό αλαλούμ στον Λυκαβηττό», όπου τα πράγματα «ξεπέρασαν κάθε όριο μουσικής χυδαιότητας». Παρά τα προσβλητικά σχόλια, ο Μανώλης Αγγελόπουλος αντέδρασε με τη γνωστή του νηφαλιότητα. Δεν απάντησε σε κανένα".