Με αφορμή την παρουσίαση του νέου του βιβλίου «Πρόβα ζωής», ο ψυχολόγος και συγγραφέας Πασχάλης Λαμπαρδής παραχώρησε τηλεφωνική συνέντευξη στο ΡΑΔΙΟ ΑΙΧΜΗ-102,8 και στην εκπομπή «Λόγια σταράτα» με τον Αλέκο Χατζηκώστα, τη Δευτέρα 12/12/2022.
Σχετικά με το νέο του βιβλίο, αλλά και γενικότερα το συγγραφικό του έργο, τόνισε : «Είναι το 8ο μου βιβλίο και είναι μία συνέχεια όλων των τελευταίων βιβλίων μου και αφορούν θέματα που άπτονται της ψυχολογίας. Αυτό έχει να κάνει με τις φυλακές της παιδικής μας ηλικίας. Πολύ συχνά είμαστε εγκλωβισμένοι στις καταχωρήσεις που έχουμε δεχτεί από την παιδική μας ηλικία μέχρι σήμερα και αυτές ν’ αντιπροσωπεύουν τους περιορισμούς μας, τις φυλακές μας δηλαδή και μας επηρεάζουν όλες τις συμπεριφορές που βγάζουμε. Και αν είναι λειτουργικές, έχει καλώς, αν όμως είναι δυσλειτουργικές, επηρεάζουν αρνητικά τη ζωή μας σε σημείο να γίνονται δρόμοι και να περιοριζόμαστε σ’ αυτούς. Ακόμη και αν είναι δυσλειτουργικοί οι άνθρωποι, δεν καταλαβαίνουν ότι εντάσσονται σ’ αυτή την παγίδα και παραμένουν έτσι σ’ όλη τους τη ζωή. Γράφω από 15 χρονών και είναι μία σειρά πραγμάτων όλη αυτή η συγγραφική πορεία. Η συγγραφή ήταν και μία διέξοδος στη ζωή μου. Τα τελευταία βιβλία μου άπτονται της ψυχολογίας, που μέσα από μία ωραία ιστορία ο αναγνώστης μπορεί να καταλάβει τα θέματα που περνώ μέσα από τα βιβλία μου. Το προηγούμενο βιβλίο έχει να κάνει με τις σχέσεις των ανθρώπων, που βλέπουμε ότι σήμερα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Προηγούμενα βιβλία μου έχουν να κάνουν με την έννοια του ανθρώπου και που είναι ενταγμένος αυτός. Γιατί οι άνθρωποι είναι ενταγμένοι σ’ έναν εσωτερικό λαβύρινθο, που ψάχνουν να βρουν λύσεις και δεν είναι εύκολο αυτό το οποίο επιζητούν. Ταυτόχρονα εντάσσονται και σ’ έναν εσωτερικό λαβύρινθο, που με όλα αυτά που μας συμβαίνουν, κάνουν τους ανθρώπους να σκύβουν εύκολα τα κεφάλι κάτω και βλέπουμε ανθρώπους να προχωρούν με σκυμμένο το κεφάλι, σαν να ψάχνουν μία διέξοδο, αλλά έτσι όπως την ψάχνουν, δεν μπορούν να τη βρουν. Η λύση στο πρόβλημα είναι να κοιτάξω ψηλά και όχι χαμηλά. Να υψώσω το δικό μου ανάστημα και πραγματικά να εφαρμόσω τη λέξη άνθρωπος, που είναι μία σύνθετη λέξη, άνω θρώσκω. Οπότε τις λύσεις δεν τις βρίσκουμε μόνο μπροστά μας, αλλά χρειάζεται να κάνουμε και την ανθρωποκεντρική κίνηση να υψώσουμε κεφάλι, έτσι ώστε να δούμε ουρανό. Η γνώση είναι σπασμένος καθρέπτης που τα κομμάτια του τα βλέπουμε στο παρελθόν. Οπότε η καλή γνώση του παρελθόντος μπορεί να μας δώσει καλύτερα κίνητρα, έτσι ώστε να ερμηνεύσουμε το τώρα και να μπούμε σε μία διαδικασία εξέλιξης, έτσι ώστε να βρούμε ένα προσοδοφόρο μέλλον. Ο άνθρωπος πρέπει ν’ αναζητά την ύπαρξή του και μέσα από τα πρώτα μου βιβλία ασχολήθηκα με αυτό το πράγμα».
Απαντώντας με την ιδιότητα του ψυχολόγου, στα ψυχολογικά προβλήματα του σήμερα, με αφορμή την πανδημία, τον πόλεμο την κρίση κ.α υπογράμμισε : «Τα πράγματα είναι χειρότερα, από ό,τι πριν την πανδημία και σ’ αυτό συνετέλεσε ο φόβος. Ο φόβος λειτούργησε καταλυτικά και στην καραντίνα που δεχτήκαμε δύο χρόνια περιορίστηκαν οι άνθρωποι. Ο φόβος αυτός ανέθρεψε και άλλες φοβίες και ανασφάλειες, με αποτέλεσμα αυτό να επηρεάσει πάρα πολύ τις σχέσεις των ανθρώπων. Που δεν είναι μόνο οι διαπροσωπικές, αλλά και οι σχέσεις που έχουμε με τον εαυτό μας. Γιατί η καλύτερη σχέση της ζωής μας είναι η σχέση με τον εαυτό μας. Είμαστε 365 μέρες για 24 ώρες με τον εαυτό μας και αν δεν έχουμε καλή σχέση μαζί του, πώς θα μπορέσουμε ν΄ αναπτύξουμε καλύτερες σχέσεις με τους άλλους; Γενικότερα η ψυχική υγεία μετά την καραντίνα έχει επιδεινωθεί πάρα πολύ και το βλέπω και στο γραφείο μου, όπου έχει αυξηθεί πάρα πολύ η επισκεψιμότητα για ψυχογενή προβλήματα. Και σαφώς η πανδημία έχει επηρεάσει αυξητικά».
