Ξεκίνησε το τρένο, αδέρφια. Με πολλές στάσεις και διαστάσεις.

Βέβαια, ένα υπήρξε το τρένο της «αλλαγής». Τότε που ο Ανδρέας έστελνε όλους όσοι έκαναν «λαδιές» στην ατμομηχανή.

Κι από εκεί βγήκε το «όχι άλλο κάρβουνο» του Κούρκουλου.

Και το «είναι πολλά τα λεφτά Εύα», που είναι ο Καλογήρου στο εθνικό μας είδωλο.

Ένα τρένο της χαράς είναι αυτό. Του Εμπορικού Συλλόγου μας. Οπότε, χαρείτε τις βόλτες του τα Χριστούγεννα.

Και ρίξτε κανά ευρώπουλο στην τοπική μας αγορά. Το αξίζει. Γιατί τα χρήματα μας πιάνουν τόπο στον τόπο μας.

Όχι σαν την Εύα, που τα πήρε χοντρά από το Κατάρ και τα ξόδεψε σε κότερα και ελικόπτερα, όπως «προφήτευσε» ο μακαρίτης ο Mad Clip.

Θέλω κότερα, ελικόπτερα, θέλω οικόπεδα. Γούστα ακριβά, έχω γούστα ακριβά.

Στην καθ’ ημάς Ανατολή, τώρα. Μας πάει στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο η Τουρκία για την...άλωση της Τριπολιτσάς.

Αυτά είναι τα κακά της «φούντας». Γιατί για τα μεμέτια μπορεί το αλκοόλ να απαγορεύεται, αλλά για το όπιο και το χασισάκι δεν είπε τίποτε το ισλάμ.

Οπότε, βουρ στο σαραγλί με άχνη από την καλή.

Και έτσι τρως το σαραγλάκι και νομίζεις ότι ταξιδεύεις στο χρόνο.

Σίγουρα αν φτάσεις στην Τρίπολη το 1821, θα βρεις το Γέρο του Μωριά  να έχει βγάλει το γιαταγάνι.

Και μετά τον Καραϊσκάκη, τον Ανδρούτσο, το Νικηταρά τον Τουρκοφάγο, που τους έτρωγε με τα κρεμμυδάκια τους οθωμανούς. Και όλους τους δικούς μας τους οπλαρχηγούς, που τους βλέπει η Ρεπούση και η φυλή της ως εφιάλτη στον ύπνο της.

Και αν η ιστορία γράφεται με τη λεβεντιά και την αθυροστομία, τι πιο τρανό παράδειγμα, η απάντηση του Γιώργη του Καραϊσκάκη στο Μαχμούτ Πασά.

«Μου γράφεις ένα μπουγιουρντί, λέγεις να σε προσκυνήσω. Κι εγώ πασά μου ρώτησα τον πούτζον μου τον ίδιον και αυτός μου αποκρίθηκε να μην σε προσκυνήσω και αν έρθεις πάνω μου ευθύς να πολεμήσω».

Πού να βρεθεί σήμερα φυσικά Καραϊσκάκης. Μόνο προσκυνημένοι στον Όθωνα και το Μέτερνιχ υπάρχουν.