Γεννήθηκε το 332 στην Νεοκαισάρεια και ήταν αδελφός του Αγίου Βασιλείου. Σε μικρή ηλικία ξεχώρισε για την εξυπνάδα του και την επιμέλειά του, αποκτώντας  και αυτός,  όπως και ο αδελφός του σπουδαία μόρφωση.

Παντρεύτηκε μία ευσεβή γυναίκα την  Θεοσέβεια, η οποία  όμως πέθανε πολύ γρήγορα. Σε ηλικία 40 ετών χειροτονήθηκε επίσκοπος Νύσσης, μιας κωμόπολης της Καππαδοκίας. Παίρνοντας μέρος στην Β΄ Οικουμενική Σύνοδο  της Κωνσταντινούπολης το 381, διακρίθηκε για τις  σταθερές απόψεις του και τους λόγους του, νικώντας κατά κράτος τους αιρετικούς του Μακεδόνιου με αποτέλεσμα να ονομαστεί  «Πατήρ Πατέρων και Νυσσαέων Φωστήρ».

Ο Μέγας Θεοδόσιος τον αποκάλεσε  στύλο της Ορθοδοξίας. Άφησε πολύ αξιόλογο έργο, έγραψε πολλούς  λόγους και έναν επιμνημόσυνο για τον αδελφό του Βασίλειο.

Πέθανε ειρηνικά και η μνήμη του  τιμάται στις 10 Ιανουαρίου.