Μια επιστολή την οποία συνυπογράφουν όλα τα παιδιά των Ακαδημιών της Ισπανικής Λαγκανές και απευθύνεται στους γονείς τους, αναρτήθηκε πριν λίγες ημέρες στις εγκαταστάσεις της ομάδας τους, για να αναδημοσιευθεί στη συνέχεια σε δεκάδες έντυπα και να κάνει τον γύρο του κόσμου.

Με αυτή την επιστολή, που φανερώνει μια εντυπωσιακή ωριμότητα των παιδιών που την έγραψαν θα ξεκινήσουμε σήμερα το καθιερωμένο εβδομαδιάτικο οδοιπορικό μας στα τμήματα υποδομής των ερασιτεχνικών ομάδων.

Διαβάστε την, αξίζει τον κόπο:

«Μαμά, μπαμπά, τι κάνετε;

Δεν ξέρω πως να σας το πω. Ίσως να σκέφτεστε ότι κάνετε το καλύτερο για μένα, αλλά δεν μπορώ να αποφύγω να σας πω ότι αισθάνομαι περίεργα, άσχημα, ενοχλημένος.

Μου κάνατε δώρο μια μπάλα όταν άρχισα να περπατώ. Ακόμη δεν πήγαινα σχολείο, όταν με βάλατε στην ομάδα. Μου αρέσει να προπονούμαι, όλη την εβδομάδα, να κάνω πλάκα με τους συμπαίκτες μου και να παίζω την Κυριακή, όπως όλα τα αστέρια. Αλλά όταν έρχεστε στα παιχνίδια... Δεν ξέρω. Δεν είναι όπως πριν.

Τώρα δεν με χειροκροτάτε όταν τελειώνει ο αγώνας, ούτε με προσκαλείτε να φάμε κάτι. Πηγαίνετε στο γήπεδο σκεπτόμενοι ότι όλοι είναι εχθροί, προσβάλετε τους διαιτητές, τους προπονητές, τους παίκτες, τους άλλους γονείς... Για ποιό λόγο αλλάξατε;

Ξέρω ότι υποφέρετε και δεν καταλαβαίνω. Μου επαναλαμβάνετε ότι είμαι ο καλύτερος, ότι οι υπόλοιποι δεν αξίζουν τίποτα μπροστά μου, ότι όποιος λέει το αντίθετο είναι λάθος, ότι μόνο αξίζει να νικάς.

Αυτός ο προπονητής που αποκαλέσατε ανίκανο, είναι φίλος μου. Μου έμαθε να διασκεδάζω παίζοντας.

Το παιδί που μπήκε στη θέση μου τις προάλλες... τον θυμάστε; Ναι, αυτός για τον οποίο όλο το απόγευμα λέγατε ότι δεν αξίζει ούτε να μου φέρει τα παπούτσια. Αυτό το παιδί είναι στην ίδια ομάδα.

Όταν το είδα τη Δευτέρα, ντράπηκα. Δεν θέλω να σας απογοητεύσω. Μερικές φορές σκέφτομαι ότι δεν έχω την επαρκή ποιότητα. Ότι δεν θα γίνω επαγγελματίας και δεν θα βγάλω εκατομμύρια, όπως θέλετε. Με αγχώνετε. Μέχρι που σκέφτομαι να σταματήσω να παίζω. Αλλά, μου αρέσει το ποδόσφαιρο!

Σας παρακαλώ μην με υποχρεώνετε να σας πω να μην ξανάρθετε να με δείτε».