Κλέφτρα ξενιτιά, τα παλικάρια παίρνεις, μάγισσα κακιά, με τα λεφτά μαγεύεις.

Κλέφτρα η ξενιτιά, βασιλόφρονές μου. Μας πούλησε ο Άδωνις για την Αραπιά.

Καλά ο Σαμαράς και ο Βορίδης, καλά ο Πικραμένος και η Μενδώνη, αλλά χωρίς Γεωργιάδη είναι δυνατόν να γίνει η κηδεία του Κωνσταντίνου;

Κι όμως. Το ζήσαμε και αυτό. Συμπάσχοντες στον επικήδειο του νυν, τέως, Παύλου, που μας είπε ότι ο τέως, τέως, αντιστάθηκε στη χούντα.

Όπως ο Πρέκας στα οχυρά του Ρούπελ. Με το πολυβόλο βγήκε στα ανάκτορα και άρχισε να ρίχνει κατά ριπάς στον Παπέα, τον αδελφό Στέλιο και το Μακαρέζο,

Βέβαια τους όρκισε την επομένη. Πριτς. Την ώρα της ορκωμοσίας είχε σταυρώσει τα δάκτυλά του και έτσι δεν έπιασε ο όρκος.

Έτσι είπε και το «φτου, ξελεφτερία» και βρέθηκε το Δεκέμβρη του 1967 αντιστασιακός στη Ρώμη.

Πάντως δεν έχουμε να πούμε για τα κανάλια μας. Με προεξάρχον το ΣΚΑΙ. Ολοήμερη κάλυψη της κηδείας. Που τελέστηκε με τον Ιερώνυμο να ψάλλει υπέρ του κεκοιμημένου σου δούλου Κωνσταντίνου, βασιλέως ημών γινομένου.

Κάτσε ρε αρχιεπίσκοπε. Εμάς μας ρώτησες αν ο άναξ, του άνακτος, τω άνακτι, τον άνακτα, ω...Ζ...άναξ, έγινε βασιλιάς μας;

Και καλά η Αθήνα. Αλλά εδώ στη Βόρεια Ελλάδα, Βενιζέλο ψηφίζαμε παραδοσιακά.

Τέσπα. Θεός σχωρέστον τον Κωνσταντίνο. Βέβαια το γεύμα, κατά την παράδοση, με θαλασσινά, στη μνήμη του τέως, τέως άνακτος, στη Μεγάλη Βρετάνια, δεν το γευτήκαμε.

Αλλά δεν πειράζει. Χαλάλι. Άλλωστε εσείς μεγαλώσατε με ψωμί, ελιά και Κώτσο βασιλιά.

Και ρίχνατε κανά τσάμικο με το «του αητού ο γιος».

Ο βασιλιάς μας πάλι θα ζώσει το σπαθί
και τι χαρά σε εκείνον που μπρος του θα βρεθεί!
Γιατί ο Στρατός μαζί του λιοντάρι θα χυθεί, όταν ο εχθρός φανεί.

Ο Θεός να τον αναπαύσει τον Κώτσο ρε.

Υ.Γ Ελπίζουμε να είχε κάνει διαθήκη. Και να μην αδίκησε την τέως, πριγκίπισσα Αλεξία. Πρωτότοκη είναι, έτσι;