Προσφυγικά χωριά Στενήμαχος και Τρίλοφος (Κούκλαινα), κατοικήθηκαν το 1924, με την ανταλλαγή πληθυσμών, από Έλληνες της Ανατολικής Ρωμυλίας. Μπορεί οι ελληνικές ρίζες των εναπομεινάντων κατοίκων της Στενημάχου, των Άνω Βοδενών, της Κούκλαινας και άλλων χωριών κοντά στη Φιλιππούπολη, να χάθηκαν, από το βίαιο εκβουλγαρισμό που επιχειρήθηκε, τα έθιμα όμως και οι παραδόσεις έμειναν. Μεταξύ τους και το κουρμπάνι στη γιορτή του Αγίου Τρύφωνα, προστάτη των αμπελουργών της περιοχής, που καλλιεργούσαν την περίφημη ποικιλία «μαυρούδι». Ευτυχώς που οι σύλλογοι των απογόνων της περιοχής της ανατολικής Ρωμυλίας μας θυμίζουν και σήμερα τις παραδόσεις της αμπέλου, αφού τόσο ο Στενήμαρχος, όσο και ο Τρίλοφος υπήρξαν αμπελουργικά χωριά, πριν αρχίσει ο «μοντερνισμός» της ροδακινοπαραγωγής! Στη φωτογραφία μας ο σύλλογος Στενημάχου «Καρατάσος».