Τηλεφωνική συνέντευξη με τον αντιπρόεδρο της ΟΛΜΕ (εκλεγμένος με την ΑΣΕ-ΠΑΜΕ) Δημήτρη Ακτύπη είχε ο Αλέκος Χατζηκώστας στην εκπομπή «Λόγια σταράτα» (ΡΑΔΙΟ ΑΙΧΜΗ-102,8) την Τρίτη 7/2.
Αρχικά σχολίασε την εφαρμογή της τηλεκπαίδευσης για τα μαθήματα που λόγω παγετού δεν πραγματοποιούνται : «Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί ως φάρμακο την τηλεκπαίδευση για κάθε πρόβλημα που δημιουργείται ενώ θα έπρεπε ν’ ασχοληθεί με το πώς τα παιδιά, οι εκπαιδευτικοί θα είναι καλά όταν έχουμε επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα και πώς θα έχουν όλοι μία ισότιμη πρόσβαση. Είναι γνωστό ότι η τηλεκπαίδευση δεν είναι εκπαίδευση, δεν συμμετέχουν όλοι με τον ίδιο τρόπο, δεν είναι καν εκπαιδευτική διαδικασία. Η κυβέρνηση επικοινωνιακά αναφέρθηκε σε σχολεία που έκαναν τηλεκπαίδευση. Όμως υπάρχουν περιοχές με κομμένα ρεύματα, που δεν έχουν θέρμανση και λόγω της ακρίβειας. Η τηλεκπαίδευση δεν μπορεί να αντικαταστήσει την δια ζώσης εκπαιδευτική διαδικασία. Ως εκπαιδευτικοί θα δώσουμε ότι μπορούμε να δώσουμε».
Σχετικά με την κυβερνητική μεθόδευση για την περίφημη αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, του εκπαιδευτικού έργου και της σχολικής μονάδας, τόνισε : « Όπως και με τις προηγούμενες φάσεις, λέμε το εξής: Το περιεχόμενο και τα κριτήρια της αξιολόγησης που θέλουν να προωθήσουν δεν έχουν καμία σχέση με τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών και με την αδήριτη ανάγκη στήριξης του εκπαιδευτικού έργου, των ίδιων των εκπαιδευτικών .Οι εκπαιδευτικοί δεν φοβόμαστε την αξιολόγηση. Δεν αντιδρούμε γιατί θέλουμε να ξεβολευτούμε όπως γράφουν διάφορα παπαγαλάκια. Ως εκπαιδευτικοί έχουμε αξιολογηθεί «με το κουτάλι» θα έλεγα. Όποιος έχει σχέση με το πώς γίνεται το μάθημα εξετάζουμε κριτικά- αυτοκριτικά τη δουλειά μας κάθε μέρα και προσπαθούμε μέσα στα σχολεία να κάνουμε καλύτερη την παιδαγωγική πράξη, την ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία. Ζητάμε –απαιτούμε από το υπουργείο να την στηρίξει . Θεωρούμε με τις εξαγγελίες ότι η κυβέρνηση εξαπατά τους γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικούς όταν λέει ότι με τη αξιολόγηση θα στηρίξει και θα αναβαθμίσει το εκπαιδευτικό έργο. Καθημερινά ζούμε μία σχολική πραγματικότητα πολύ δύσκολη και χωρίς καμία βοήθεια από το κράτος και το υπουργείο και προσπαθούμε να κάνουμε τη εκπαιδευτική πράξη καλύτερη.» Στη συνέχεια αναφέρθηκε σε συγκεκριμένα σχολικά προβλήματα υποδομής, κενά σε εκπαιδευτικούς, σχολικά προγράμματα σπουδών, μετατροπή τω λυκείων σε εκπαιδευτική αρένα κ.α και συνέχισε: «Εκτός από εξαπάτηση και αυτή η κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη έχει στρατηγικές στοχεύσεις. Με την αξιολόγηση συνολικά ως εργαλείο, θέλουν ν’ αποδεχτούν οι εκπαιδευτικοί και περισσότερο γονείς και μαθητές ότι θα έχουμε ένα σχολείο που θα διαχρονικά θα υποβαθμίζεται , θα βάζει μεγαλύτερα εμπόδια για τη συνέχιση των σπουδών των παιδιών, θα κατηγοριοποιεί τα σχολεία και τους εκπαιδευτικούς. Θα προχωρήσουν πιο γρήγορα με εργαλείο την αξιολόγηση στην «αυτονομία» των σχολείων, σε σχολεία πολλών ταχυτήτων, που θα προσφέρουν εφήμερες δεξιότητες, σε σχολεία με ελάχιστους πόρους και πολλές περικοπές. Και στο τέλος θα δείχνουν τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς και γονείς, μαθητές υπεύθυνους για τα χάλια της εκπαίδευσης και όχι το ίδιο το υπουργείο. Είναι μία ενιαία στρατηγική που προωθεί η κυβέρνηση και οι προηγούμενες κυβερνήσεις στο πλαίσιο της Ε.Ε, ΟΟΣΑ, το τρίτο μνημόνιο που ψήφισαν ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ και υπήρχε ρητή δέσμευση για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού συστήματος. Έχουμε καταθέσει σαν σωματεία προτάσεις-αιτήματα που αμέσως θα βελτίωναν την εκπαιδευτική πράξη πώς μαζικοί διορισμοί, μείωση μαθητών ανά τάξη, οργανωμένη επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και να μην αντιμετωπίζεται ως «τιμωρία για τον κακό εκπαιδευτικό». Το ίδιο το μέτρο αυτό είναι αναχρονιστικό, αντιπαιδαγωγικό, αντιεπιστημονικό, θυμίζει άλλες εποχές.» Στη συνεχεία αναφέρθηκε στην αγωνιστική αντίδραση των εκπαιδευτικών με απεργία στις 15/2 και αποχή από όλες αυτές τις διαδικασίες αξιολόγησης.
Για το ζήτημα των νομοθετικών πρωτοβουλιών της κυβέρνησης για το λεγόμενο «σχολικό εκφοβισμό» υπογράμμισε : «Και άλλες κυβερνήσεις προσπάθησαν ν’ αντιμετωπίσουν τα φαινόμενα αυτά. Ο εγκλωβισμός λόγω πανδημίας έχει επιδράσει στο ψυχολογικό-κοινωνικό επίπεδο των παιδιών. Χρειάζονται πιο δραστικά μέτρα. Δεν το έχουμε δει όλο το Ν/Σ, έχει εξαγγείλει άξονες και επιτροπές. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η σχολική βία έχει κοινωνικά αίτια. Αν αντιμετωπιστούν οι κοινωνικές αιτίες το φαινόμενο δεν θα κοπάσει. Όταν έχεις παιδιά που γονείς είναι άνεργοι, που δεν καταφέρνουν με τον μισθό τους να βγάλουν τον μήνα, δεν έχουν θέρμανση, όλη αυτή η ένταση που δημιουργεί η ίδια η κοινωνία προς τα παιδιά θα περάσει και μέσα στα σχολεία. Από τη πρώτη στιγμή είπαμε να υπάρχουν ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί στα σχολεία, να μην έρχονται περιστασιακά. Χρειάζεται ν’ αντιμετωπιστεί συνολικά το ζήτημα. Όταν έχεις ένα σχολείο που είναι αποκρουστικό, μία κοινωνία που συνθλίβει τα όνειρα των παιδιών τότε η σχολική βία δεν αντιμετωπίζεται μόνο με εξαγγελίες ή μόνο με ψηφιακές πλατφόρμες.
Τέλος απαντώντας στο ερώτημα για το με ποια κριτήρια θα πρέπει να πάνε οι εκπαιδευτικοί στις κάλπες, υποστήριξε : «Ο κάθε εκπαιδευτικός, ο κάθε εργαζόμενος θα πρέπει να σκεφτεί με βάση την πείρα του, με βάση αυτά που ζει καθημερινά. Πρέπει να κάνει την επιλογή ποια κόμματα, ποιες δυνάμεις ήταν κοντά του όλο το προηγούμενο διάστημα στη προσπάθεια του να λύσει ζητήματα που αντιμετώπισε όλο αυτό το διάστημα και πια κόμματα τον βάζουν σε επικίνδυνα και εκβιαστικά διλλήματα, καλλιεργούν τη λογική του «σωτήρα» , ότι θα τα’ αλλάξουν όλα χωρίς αυτός να κάνει τίποτε, από τον καναπέ του. Ο κάθε εκπαιδευτικός, ο κάθε εργαζόμενος θα πρέπει να σκεφτεί τι αντιμετωπίζει σήμερα στη ζωή του, στη δουλειά του , τι πολιτικές ασκήθηκαν όχι αυτή την τετραετία αλλά και με τις προηγούμενες κυβερνήσεις και να κρίνει ποιος τον καλεί να μπει στη πάλη για να βρει λύσεις στα προβλήματα που τον απασχολούν που θα οξύνονται το επόμενο διάστημα».
