Γεννήθηκε  στις αρχές του 4ου αιώνα στην Λειβαδιά και έλαβε από τους γονείς του χριστιανική αγωγή. Την εποχή εκείνη υπήρχε ένταση στην εκκλησία λόγω των αιρέσεων, και ο Ρηγίνος στάλθηκε από τον θείο του Αχίλλειο, τον Επίσκοπο Λάρισας, στην Σκόπελο για να ενισχύσει την πίστη των κατοίκων της.

Μαζί με τον θείο του έλαβε μέρος στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας και αργότερα σε μια Σύνοδο στην  Σόφια  όπου αντέκρουσε τις απόψεις των αιρετικών.

Σαν Επίσκοπος Σκοπέλου συνέχισε τις μάχες του εναντίον των αιρετικών. Επί βασιλείας Ιουλιανού του Παραβάτη, έφθασε στην Σκόπελο νέος Έπαρχος Σποράδων, ο οποίος διέταξε τον Ρηγίνο να ασπαστεί τα είδωλα και να απαρνηθεί τον χριστιανισμό.

Ο Ρηγίνος αρνήθηκε, με αποτέλεσμα να  προφυλακιστεί, να  βασανιστεί και στην συνέχεια να αποκεφαλιστεί, στην θέση Παλαιό γεφύρι.

Τη νύχτα οι Χριστιανοί παρέλαβαν το σκήνωμα του  και το ενταφίασαν μέσα στο δάσος του υπερκείμενου λόφου, όπου βρίσκεται μέχρι σήμερα ο τάφος του. Στο σημείο που θεωρείται ότι αποκεφαλίστηκε ο Άγιος υπάρχει εικονοστάσι και αναφέρεται από τους κατοίκους ως Άγιος Ρηγινάκης. Στη Σκόπελο υπάρχει μοναστήρι με το όνομά του (Μονή Αγίου Ρηγίνου), τέσσερα περίπου χιλιόμετρα νότια της πόλης της Σκοπέλου. Τα λείψανά του φυλάσσονται εκεί. Την παραμονή της εορτής του Αγίου, γίνεται πομπή των λειψάνων του από την εκκλησία μέχρι το μοναστήρι.

Προς τιμήν του Αγίου, οι Σκοπελίτες δίνουν το όνομα Ρηγίνος ή Ρηγίνα στα παιδιά τους. Θεωρείται πολιούχος Σκοπέλου και  η μνήμη  του τιμάται στις 25 Φεβρουαρίου. Απολυτίκιον.

«Δεῦτε, πάντες, Ρηγῖνον ἀνευφημήσωμεν ἱερομάρτυρα θείον, τῆς Λεβαδείας βλαστόν καί Σκοπέλου ἐνθεώτατον ἐπίσκοπον, ὅτι ὀρθῶν προασπισθείς τῶν δογμάτων καί ὁδόν ἀνύσας τοῦ μαρτυρίου ἡμῶν θερμότατος πρέσβυς πρός τόν Θεόν τῶν πάντων γέγονε».