Ηθοποιοί, λέγονται. Ο Χορν είπε ότι ηθοποιός σημαίνει φως.

Βέβαια Χορν ήταν αυτός, Κατράκης, Λαμπέτη, Βέγγος, Ηλιόπουλος, Χατζηχρήστος και τόσοι, τόσοι, άλλοι. Που έλαμψαν με το φως της προσωπικότητάς τους.

Και όχι με χαζόγελα και σέλφις σε πορεία πόνου και οδύνης, όπως αυτή για τα θύματα της ανείπωτης τραγωδίας των Τεμπών.

Βέβαια άλλο Χορν, άλλο Μπιμπίλας. Οπότε, ωιμέ αδέρφια.

Και αλαλούμ, όπως έλεγε και ο Χάρυ.

«Αν ο κ. Βελόπουλος θεωρεί τον εαυτό του προοδευτική δύναμη και συμφωνήσουμε στα βασικά σημεία, στο στόχο μας…όλα τα συζητάμε», έφα ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Λακωνία, Χρήστος Αραχωβίτης.

Μάλλον θα «δωροδοκήθηκε» από τον Κυριάκο, για να τον κατατάξει στους εκτός της «πηγάδας του Μελιγαλά», με μια ντουζίνα ντελοπόν, ευκάρδιον και εύγλουτον, που δίνει μόνο με 29 ευρώ ο πρόεδρος.

Πάντως ο σύντροφος Αραχωβίτης δικαιολογείται. Στη Λακωνία εκλέγεται, που είναι ο νομός που ζει ο νόμος του «ελιά, ελιά και Κώτσο βασιλιά», Οι Λάκωνες στις εκλογές του 1974 θεωρούσαν ως μίασμα, ακόμη και όσους τολμούσαν να ψηφίσουν Νου Δου.

Όχι Μαύρο, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και ΚΚΕ εσωτερικού.

Εδώ που τα λέμε, και ο Βελόπουλος προοδευτικός είναι. Απλά έκοψε πλέον τα πολλά πολλά με το Βλαδίμηρο και το έχει γυρίσει ελαφρώς κατά δύση μεργιά.

Πώς αλλιώς θα τον αφήσει ο Τσούνης, ο θκος μας ο πρέσβης της Αμερικής στην Αθήνα, να γίνει πρωθυπουργός;

Έστω και μια μέρα. Και μετά θα πει το νυν απολύεις το δούλο σου.

Κλείνοντας και εις αντιδιαστολή των σαχλόγελων του Μπιμπίλα και της παρέας του, να στείλω τα συλλυπητήρια στην οικογένεια του Δημήτρη Μούρνου.

Ενός γιατρού που αγάπησε το ΕΣΥ και τον άνθρωπο. Και φυσικά το ΠΑΣΟΚ και την Ημαθία. Καλό παράδεισο ντοκ. Θα μας λείψεις.