Ο Μάιος μας έρχεται, εμπρός βήμα ταχύ, να τον προϋπαντήσουμε με κάλπη και αρνί!

Εκλογές μετά αρνίου και μαγιάτικων στεφανιών θα έχουμε, αδέρφια.

Από τη μία θα ρίχνουμε βούτυρο στο αρνάκι, να μη μας αρπάξει (ο Αρακάς συστήνει στο φούρνο με γάστρα) και από την άλλη θα δαγκώνουμε το ψηφοδέλτιο για τον άνθρωπό ΜΑΣ, το σωτήρα ΜΑΣ, το δικό ΜΑΣ παιδί.

Γιατί, παρά τα όσα λέμε τώρα, την ώρα της κάλπης δεν ξεχνάμε, ποιος μας βοήθησε στο ρουσφέτι για το φανταρικό του γιόκα μας.

Για δουλειές δεν μιλάμε, αφού όλοι θέλουμε τα παιδιά μας να γίνουν από διευθυντές και πάνω. Μιλάμε όχι στο δημόσιο τομέα, αλλά στον ιδιωτικό.

Το δράμα του οποίου είναι ότι δεν βρίσκει εξειδικευμένο προσωπικό.

Σου λέει ο σύντροφος της δημοκρατικής νεολαίας. Γιατί ρε να πάω να δουλέψω για 160 πεντάευρα το μήνα και μάλιστα αν χρειαστεί και πάνω από οκτώ ώρες;

Δεν τη βγάζω καλύτερα αραχτός στην «παραλία» με εσπρεσάκι  φρέντο με πολλά παγάκια και να περνάει η ώρα στο χαλαρό;

Χτυπάω και 100 δίφραγκα επίδομα, τα τρόφιμα τα παίρνω από το ΤΕΒΑ, τσιμπάω και κανά κατοσταρικάκι από τη σύνταξη του παππού, θείος, θεία, όλο και κανά ταληράκι μου δίνουν, ο γέρος μου αν και με φωνάζει τεμπέλη, έτσι και του ζητήσω άι φόνι 14, θα το πάρει, έστω και αν αναγκαστεί να κόψει το χαρτί τουαλέτας.

Θα καθίσω τώρα οκτάωρο σε υπολογιστές ή σε άλλες τεχνικές εργασίες για 8 κατοστάρικα το μήνα; Να με πιαστεί η μέση από την καρέκλα;

Να βγάλω επικονδυλίτιδα στον αγκώνα;

Όχι ρε. Ποτέ, των ποτών. Εκτός αν είναι καμιά μπελβεντέρε στα μπαράκια το βραδάκι, με τα πιπινάκια να ρίχνουν τούφα το ντουμάνι.

Και έτσι περνάει ο καιρός, Ο Μήτσος βέβαια ούτε Μάιο θα τις κάνει τις εκλογές, αν τον κόβει φυσικά. Πάει 40 μέρες μετά από τις εκλογές του 2019, καλόν Αύγουστο του 2023, τις πρώτες.

Με την πιτσιρικαρία στα μπιτσόμπαρα, μόνοι κάτι χούφταλα θα πάνε να ψηφίσουν, μέσα στον καύσωνα.

Και βγαίνει ο Κούλης και με απλή αναλογική και ζήσαν αυτοί καλά, οι πολιτικοί λέμε και εμείς χειρότερα!