Τις θυμάμαι σαν σήμερα τις κλήσεις στα ράδιο ταξί της Βέροιας, στα 1985, όταν είχα έρθει με μετάθεση στην 160 και επιλέχθηκα για το τηλεφωνικό κέντρο της μονάδας. «Πρώτο Αγίου Αντωνίου, πρώτο των ΚΤΕΛ, πρώτο Ιπποκράτους» ακουγόταν στην άλλη άκρη της γραμμής, με την κυρία του κέντρου των ταξί να καλεί για το πρώτο διαθέσιμο ταξί στις πιάτσες της Βέροιας.
Πέρασαν 10 χρόνια, το 1994, για να πεζοδρομηθεί το κέντρο της Βέροιας και να χαθεί η πιάτσα της Ιπποκράτους. Όσο την περπατάω όμως σήμερα, με τις εμφανώς παράνομες κατασκευές, ένθεν κακείθεν του κηπάκου της, των καφέ, οι οποίες κλείνουν δραματικά το χώρο στους πεζούς, τόσο νοσταλγώ την εύηχη, λεπτή και ευγενική φωνή της υπαλλήλου. «Πρώτο Ιπποκράτους, ένα ταξί στην 160». Ελπίζω η δημοτική αρχή, αν και βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο, να πράξει τα αυτονόητα. Φτάνει πια η τόσο καταφανής παραβίαση των δικαιωμάτων μας!
