Με αφορμή τη θλιβερή επέτειο της επιβολής της 7χρονης δικτατορίας στην Ελλάδα, ο Αλέκος Χατζηκώστας στην εκπομπή του «Λόγια σταράτα» στο Ράδιο Αιχμή-102,8 πραγματοποίησε την Παρασκευή τηλεφωνική συνέντευξη με το Γιάννη Κατσαρό, από το Δ.Σ του Συνδέσμου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων 1967-1974 - ΣΦΕΑ (είναι στέλεχος του ΚΚΕ, πρώην βουλευτής).
Απαντώντας στην ερώτηση σχετικά με τις αιτίες και στοχεύσεις του πραξικοπήματος, τόνισε : «Το πραξικόπημα δεν ήταν έργο μερικών "επίορκων αξιωματικών", όπως οι αναθεωρητές της Ιστορίας υποστηρίζουν. Δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία». Το ετοίμαζε η άρχουσα τάξη από το 952 με το τότε Σύνταγμα, που σε συγκεκριμένα άρθρα προέβλεπε άρση των πολιτικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, για να μην πάθει ζημιά το σύστημα. Να θυμηθούμε ότι μέχρι το 1966 υπήρχαν πολιτικοί κρατούμενοι. Ήταν επιλογή της άρχουσας τάξης της χώρας και είχε την υποστήριξη των ΗΠΑ .Η 7χρονη στρατιωτική δικτατορία της 21/4/1967 εδραιώθηκε στην ωμή βία, στις διώξεις, στις συλλήψεις, στις εκτοπίσεις και φυλακίσεις των πολιτικών αντιπάλων της, κύρια των κομμουνιστών. Στόχος να λύσει κάποιες αντιθέσεις στο εσωτερικό της άρχουσας τάξης, καθώς και έπρεπε να ξεκαθαριστεί το τοπίο στη χώρα μας, με το λαϊκό κίνημα στο «γύψο», και οι αγγλοαμερικάνοι να έχουν λυμένα τα χέρια τους ενόψει εξελίξεων κυρίως στη Μ. Ανατολή».
Σχετικά με την αντίσταση του λαού σημείωσε : «Στην αρχή ο λαός ήταν μουδιασμένος. Από την αρχή η δικτατορία προχώρησε σε χιλιάδες συλλήψεις προδικτατορικών αγωνιστών, σε βασανιστήρια, άρχισε η λειτουργία των στρατοδικείων, καταργήθηκαν οι πολιτικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις. Λίγοι ήταν αυτοί που έμειναν πιστοί στην εμπιστοσύνη της δύναμης του λαού. Σιγά-σιγά άρχισε να οργανώνεται το αντιδικτατορικό κίνημα, οργανώσεις , ν’ αναπτύσσονται κάποιοι συνδικαλιστικοί αγώνες. Μέχρι που φτάσαμε το ’73 με τη Νομική και την εξέγερση του Πολυτεχνείου».
Αναφορικά με τα συμπεράσματα που πρέπει να βγουν, υπογράμμισε : «Παρά το γεγονός ότι το ’74 έπεσε η Χούντα, τα ιδανικά του αντιδικτατορικού αγώνα παραμένουν ζωντανά και επίκαιρα, με σύγχρονο περιεχόμενο, έτσι ώστε να εκφράζουν τις σημερινές λαϊκές ανάγκες. Να θυμηθούμε ορισμένα απ’ αυτά, όπως ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ, ΕΞΩ ΟΙ ΗΠΑ, σε μία περίοδο που η χώρα έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο αμερικανονατοϊκό στρατηγείο. Παραμένει επίκαιρο και ζωντανό το ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, τι πιο επίκαιρο για τους σημερινούς μισθούς πείνας, τις πετσοκομμένες συντάξεις, την ακρίβεια, με τις παρακολουθήσεις».
Και κατέληξε : «Όποια τρομοκρατία και ν’ ασκηθεί σε βάρος του λαού, ό,τι μέσα και αν χρησιμοποιεί η εκάστοτε αντιλαϊκή πολιτική, ο λαός αργά η γρήγορα θα βγει στο προσκήνιο, θα δείξει το ανάστημά του και θ’ αποδείξει τη δύναμη που έχει. Έτσι έγινε το ’21, με την Εθνική Αντίσταση, έτσι έγινε και με τη δικτατορία. Είμαστε αισιόδοξοι ότι και σήμερα ο λαός μας, που βιώνει καταστάσεις οικονομικού στραγγαλισμού, θα βρει τη δύναμη και θα σηκώσει το ανάστημά του κόντρα στο κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις, την Ε.Ε και σε ΗΠΑ-ΝΑΤΟ».
