Ήταν 30η Απριλίου, όταν οι Σοβιετικοί κατέλαβαν το Ράιχσταγκ, το σύμβολο του τρίτου Ράιχ και του ναζισμού, που τόσα δεινά έφερε στον κόσμο, με εκατομμύρια νεκρούς, κυρίως αμάχους. Μεταξύ τους και 27 εκατομμύρια κάτοικοι και στρατιώτες της τότε Σοβιετικής Ένωσης. Η ιστορία γράφτηκε με αίμα, πριν τη συνθηκολόγηση άνευ όρων του ναζισμού στις 9 του Μάη του 1945. Αίμα Αθώων. Με το ολοκαύτωμα των Εβραίων, αλλά και εκατομμυρίων ανθρώπων στις χώρες της Ευρώπης. Μαζί τους και εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες, που χάθηκαν από την πείνα, τις αρρώστιες και την εξαθλίωση που επέβαλε το κατοχικό καθεστώς των δοσιλόγων συνεργατών των Γερμανών. Οι Γερμανοί ξεχνούν. Έχουν αυτή την...«ασθενή μνήμη», την οποία υποβοήθησαν και οι μετακατοχικές ελληνικές κυβερνήσεις, που δεν αξίωσαν τις πολεμικές αποζημιώσεις από αυτή. 130 πόλεις και χωριά σβήστηκαν από το χάρτη της Ελλάδας, στο πλαίσιο των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, που έπραξαν οι ναζί και οι συνεργάτες τους. Ελάχιστοι εκ των οποίων τιμωρήθηκαν, μετακατοχικά. Οι Γερμανοί ξεχνούν. Το χειρότερο όμως είναι ότι ξεχνούν και οι Έλληνες. Οι ταγμένοι φυσικά με τη...«σωστή πλευρά» της ιστορίας.