Μία ακόμη αναγνώριση, από πολιτεία της Αυστραλίας, της Γενοκτονίας: Δικαιοσύνη και Αλήθεια απέναντι στη σιωπή και την άρνηση
Δε χρειάζεται, πιστεύω, να αναφερθούμε στη μεγάλη σημασία του Πόντου της Ιωνίας, της Καππαδοκίας, της Θράκης, στον παγκόσμιο πολιτισμό και βεβαίως στην ελληνική ιστορία. Και αυτό γιατί , μεταξύ των πολλών άλλων, ολόκληρος ο πλανήτης γνωρίζει και έχει ως σημείο αναφοράς τον χώρο αυτό ως παγκόσμιο κέντρο και μήτρα πολιτισμού, αρχιτεκτονικής, ιστορίας, αθλητισμού, ζωής, δυστυχώς όμως από τις αρχές του 20ου αιώνα και θανάτου.
Η άνοδος του τουρκικού εθνικισμού με την εδραίωση του ρατσιστικού κινήματος των Νεότουρκων στην εξουσία και στη συνέχεια του δασκάλου του Χίτλερ Μουσταφά Κεμάλ, καθώς και με συμφέροντα συνδεόμενα σε μεγάλο βαθμό με τη διείσδυση της Γερμανίας, η οποία έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, οδήγησαν στη Γενοκτονία του Ελληνισμού. Από τους πάνω από 3.000.000 προγόνους μας του 1914, πάνω από 1.000.000 δολοφονήθηκαν, ενώ 1.300.000 ήρθαν ως πρόσφυγες στην Ελλάδα. Άγνωστος αριθμός παρέμεινε ως εξισλαμισμένοι στην Τουρκία , ενώ εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι έγιναν πρόσφυγες σε άλλες χώρες (ΗΠΑ, Ρωσία, Ιράν, Συρία κ.ά)
Το τελευταίο μέρος της σύγχρονης Ελληνικής τραγωδίας, του Ολοκαυτώματος του Ελληνισμού της καθ΄ ημάς Ανατολής, διαδραματίζεται τον Αύγουστο – Σεπτέμβριο του 1922, όταν αρχίζει η επίθεση και το δολοφονικό έργο του Κεμάλ, αφού έχει υπογράψει σύμφωνο φιλίας και συνεργασίας με τη Σοβιετική Ένωση, τη Γαλλία και τη Ιταλία και έχει εξασφαλίσει τη σιωπή και την ανοχή των Βρετανών, οι οποίοι φωτογράφιζαν τη φωτιά στην προκυμαία της Σμύρνης….
Η εκδίωξη, η Γενοκτονία των Ελλήνων από τους Νεότουρκους και τον Μουσταφά Κεμάλ, οι οποίοι στράφηκαν εναντίον του Ελληνισμού, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα όχι μόνο στην ελληνική αλλά και στην παγκόσμια ιστορία.
Ωστόσο αυτό το έγκλημα δεν τιμωρήθηκε και έτσι επικράτησε η σιωπή, η παραχάραξη, η προπαγάνδα. Η αλήθεια όμως δεν μπορεί να κρυφτεί επ΄ άπειρον, η βία, ο ολοκληρωτισμός δεν (μπορεί να ) είναι η μοίρα της ανθρωπότητας. Έτσι η ανάδειξη, η διεθνοποίηση της Γενοκτονίας των προγόνων μας που ζούσαν στο οθωμανικό κράτος, λαμβάνει πλέον πανελλήνιες και διεθνείς διαστάσεις, μετά από σχετικές παρεμβάσεις των Ελλήνων στο εξωτερικό λαμβάνοντας και σχετικές αναγνωρίσεις (Σουηδία, Αυστρία, Ολλανδία, Αρμενία, ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία κ.α). Σημαντική στιγμή για την ανάδειξη του αποσιωπημένου εγκλήματος αποτελεί το ψήφισμα του Δεκεμβρίου του 2007 από τη Διεθνή Ένωση Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών για το Ολοκαύτωμα των Ελλήνων, των Ασσυρίων και των Αρμενίων στο χρονικό διάστημα 1914-1923.
Η συντριπτική υποστήριξη που δόθηκε στο ψήφισμα από την κορυφαία στον κόσμο οργάνωση μελέτης των Γενοκτονιών, ήδη έχει βοηθήσει στην ανάπτυξη της παγκόσμιας συνείδησης για το έγκλημα εναντίον των προγόνων μας και αποτελεί σημαντικό μέσο, έτσι ώστε η Τουρκία, η οποία αγνοεί και αρνείται εντελώς τις Γενοκτονίες, των Ελλήνων, των Αρμενίων να τις αναγνωρίσει. Ακολούθησε η έκθεση του Ολλανδού ευρωβουλευτή Camiel Eurlings για την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου για πρώτη φορά τέθηκε η προσχώρηση της Τουρκίας άμεσα συνδεδεμένη με την αναγνώριση Γενοκτονία των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων, ενώ η ασφαλιστική εταιρεία των ΗΠΑ New York Life Insurance Co., πριν μία δεκαετία έδωσε αποζημιώσεις στα θύματα της Γενοκτονίας των Ελλήνων, αναγνωρίζοντας έτσι το έγκλημα ως αιτία θανάτου των ασφαλισμένων Ελλήνων, μεταξύ των οποίων και του Αγίου Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομου, ο οποίος κατακρεουργήθηκε το 1922. Σημαντικός σταθμός στον αγώνα αναγνώρισης υπήρξε η δήλωση του Προέδρου των ΗΠΑ για τη Γενοκτονία των Αρμενίων, των Ελλήνων και των Ασσυρίων, δήλωση η οποία σηματοδότησε νέες εξελίξεις στο ζήτημα.
Μία από αυτές ήταν η, από πριν από λίγες ώρες, απόφαση από το κοινοβούλιο της πολιτείας της Τασμανίας στην Αυστραλία να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Ελλήνων, των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων. Είναι η τρίτη αναγνώριση της Γενοκτονίας στην Αυστραλία μετά τις πολιτείες της Νέας Νότιας Ουαλίας και της Νότιας Αυστραλίας, αναγνωρίσεις οι οποίες αποτελούν απόδειξη ότι η αλήθεια και δικαιοσύνη θα νικήσουν τη σιωπή, τη λήθη, την άρνηση.
Οι εξελίξεις που σημειώθηκαν και σημειώνονται το τελευταίο διάστημα συνιστούν πραγματική πρόοδο για το ζήτημα της αναγνώρισης. Από την παντελή απουσία λόγου και πράξης, από τη σιωπή, την άρνηση, την προπαγάνδα, το θέμα πέρασε στο προσκήνιο προκαλώντας αντιδράσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Στο μεν πρώτο θεσμοί και πρόσωπα προωθούν πλέον το ζήτημα φέρνοντας προ των ευθυνών το ελληνικό πολιτικό σύστημα, στο δε εξωτερικό με τη στάση της Τουρκίας που συνεχίζει να αρνείται το μαζικό έγκλημα και τη δραστηριότητα προσώπων και ενώσεων που προωθούν τις αναγνωρίσεις της Γενοκτονίας.
Η Γενοκτονία και ιδιαίτερα η διεθνοποίησή της αποτελεί ένα σημαντικό ζήτημα το οποίο, παρά τα χαμένα χρόνια και την πολιτική και κρατική ολιγωρία, αδιαφορία και απροθυμία κυριαρχεί ως αίτημα των Ελλήνων παγκοσμίως. Η ανάδειξη και διεθνοποίηση της Γενοκτονίας, αφορά όλον τον Ελληνισμό και θα πρέπει να αποτελεί κυρίαρχο συστατικό στοιχείο της εθνικής εξωτερικής πολιτικής που σέβεται την ιστορία και την αλήθεια, δηλαδή τη μνήμη της.
Θα πρέπει να αποτελεί η αποδοχή της ευθύνης του τουρκικού κράτους, κάτι που γεννά δικαίωμα αποκατάστασης, επανόρθωσης και αποζημίωσης, προϋπόθεση για τον ελληνοτουρκικό διάλογο και απόδειξη ειλικρίνειας από την Τουρκία, εάν θέλει η γειτονική χώρα να λογίζεται μέρος του πολιτισμένου πλανήτη, χώρα και καθεστώς που σέβεται δίκαιο, κυριαρχία, ανθρώπινα δικαιώματα, ελευθερία, μνήμη, ζωή.
Όχι άλλη σιωπή, όχι άλλη άρνηση, αναγνώριση του εγκλήματος, αναγνώριση της Γενοκτονίας τώρα!
Θεοφάνης Μαλκίδης
