breaking news Νέο

Κοινωνικός Τουρισμός και προπαγάνδα -Του Αλέκου Χατζηκώστα

Κοινωνικός Τουρισμός και προπαγάνδα  -Του Αλέκου Χατζηκώστα

Τα ...ταμπούρλα της κυβερνητικής προπαγάνδας ακούγονται με αφορμή την έναρξη του προγράμματος κοινωνικού τουρισμού 2023 - 2024, που φέτος κατά «προεκλογική» τύχη αναμένεται να λειτουργήσει έναν μήνα νωρίτερα (1η Ιουλίου, αντί για 1η Αυγούστου).

Παρά τους διθυραμβικούς τόνους, όμως, και το πρόγραμμα αυτό, όπως και τα προηγούμενα, συνεχίζει να κινείται στην πεπατημένη των περικοπών και της υπονόμευσης του δικαιώματος των εργατικών - λαϊκών οικογενειών στις διακοπές και στην αναψυχή.

Ετσι, οι 300.000 επιταγές που θα δοθούν δεν αντιστοιχούν ούτε στο 10% των μισθωτών και των ανέργων, χωρίς να υπολογίσουμε ότι στους δικαιούχους συμπεριλαμβάνονται και άλλα μέλη της οικογένειας (παιδιά). Αυτό σημαίνει ότι η συντριπτική πλειοψηφία μισθωτών και ανέργων θα «πεταχτεί» έξω από το πρόγραμμα, με κάθε λογής εισοδηματικούς «κόφτες», που βάζουν τον πήχη στα όρια της στατιστικής φτώχειας, ενώ εξαιρούνται και τα 2,5 εκατομμύρια των συνταξιούχων.

Αξίζει να αναφερθεί ότι το 2011 το κονδύλι για τον κοινωνικό τουρισμό ήταν στα 62,5 εκατ. ευρώ, ενώ τα τελευταία χρόνια είναι 35 εκατ. Οι δικαιούχοι ήταν 570.000 και οι μέρες διανυκτέρευσης 7, αντί για 6 που είναι τώρα.

Κυρίως όμως πρόκειται για πρόγραμμα που χρηματοδοτείται εξολοκλήρου από τις εισφορές των μισθωτών, χωρίς ο κρατικός προϋπολογισμός να βάζει ούτε ένα ευρώ!

Χώρια που το χρηματικό ποσό των επιταγών είναι σταγόνα στον ωκεανό του πραγματικού κόστους μιας βδομάδας διακοπών για μια λαϊκή οικογένεια, ακόμα κι αν συμπεριληφθεί στους ...τυχερούς, που ούτως ή άλλως θα αναγκαστούν στη συνέχεια να βάλουν το χέρι βαθιά στην τσέπη.

Το δικαίωμα στις διακοπές των λαϊκών στρωμάτων χρειάζεται ριζικά διαφορετική πολιτική. Μία πολιτική που διαχρονικά δεν ακολουθούν οι κυβερνήσεις της χώρας μας! Δεν μπορεί στην Ελλάδα του 2023 οι εργαζόμενοι να συμβιβάζονται µε αυτή την κατάσταση. Σήμερα υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες ώστε οι εργαζόμενοι καθολικά να απολαμβάνουν φθηνές και ποιοτικές διακοπές. Τέτοιου είδους δικαιώµατα κατέκτησαν οι εργαζόµενοι στις χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόµησης τον 20ό αιώνα. Οι εργάτες και οι εργάτριες, οι οικογένειές τους, τα παιδιά και οι έφηβοι είχαν διασφαλισµένο το δικαίωµα στην ξεκούραση και την αναψυχή, σε οργανωµένες υποδοµές του εργατικού κράτους.

Να ορισμένα αναγκαία μέτρα για το σήμερα που θα πρέπει να διεκδικηθούν αλλά και να γίνουν κριτήρια της λαϊκής ψήφου:

 Μείωση κατά 50% της τιµής των εισιτηρίων και των ναύλων, χωρίς να δοθούν νέες επιδοτήσεις και προνόµια στους εφοπλιστές.

 Δωρεάν µετακινήσεις για ανέργους, φοιτητές, στρατευµένους, ΑµεΑ, χρονίως πάσχοντες. Μειωµένα εισιτήρια για συνταξιούχους, αναπληρωτές, πολύτεκνους κ.ά.

 Συχνή σύνδεση των νησιών µε την ηπειρωτική χώρα και µεταξύ τους, µε πλοία σύγχρονα και ασφαλή και µε ναυτεργάτες µε πλήρη εργασιακά, κοινωνικοασφαλιστικά και συνδικαλιστικά δικαιώµατα.

 Να ξεκινήσουν όλα τα προγράµµατα που καταργήθηκαν, να διευρυνθούν τα προγράµµατα Κοινωνικού Τουρισµού.


Σύνδεση Συνδρομητή

Καλώς Ήρθατε! Συνδεθείτε στο λογαριασμό σας

Να με θυμάσε Ξεχάσατε τον κωδικό σας;

Δεν είστε συνδρομητής; Αίτηση Εγγραφής

Ξεχάσατε τον κωδικό σας

Αίτημα Εγγραφής