Το γαρ πολύ της θλίψεως...

Η κα Κουρκουτά έκανε η ίδια ένα εγκληματικό λάθος για την παράταξή της, να καταθέσει την τελευταία μέρα και ώρα, ένα ψηφοδέλτιο το οποίο καταφανώς δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις που όριζε με σαφήνεια ο νόμος.

Επιχείρησε μεταγενέστερα να διορθώσει το ατόπημά της με προσφυγή στην δικαιοσύνη. Ήταν δικαίωμά της. Η προσφυγή αυτή έχει στάδια και απαιτεί χρόνο για να ολοκληρωθεί. Φανταζόμαστε ότι γνώριζε τουλάχιστον αυτό.

Σε κάποιο σημείο της δικαστικής αυτής πορείας, ένα "όργανο" της δικαιοσύνης που έχει την ευθύνη επανεξέτασης, θεώρησε, αδίκως κατά την άποψή μας, ότι έπρεπε να γίνει αποδεκτή η συμμετοχή του ψηφοδελτίου της κας Κουρκουτά στις εκλογές που προηγήθηκαν και αυτό δυνητικά οδηγεί και σε ενδεχόμενο επαναληπτικών εκλογών.

Όμως φαντάζομαι να γνωρίζει η κα Κουρκουτά, ότι η πορεία δικαστικής διερεύνησης δεν έχει ολοκληρωθεί και την διχογνωμία των δύο "σωμάτων" θα λύσει το ανώτατο όργανο, στο οποίο έχουμε δικαίωμα προσφυγής.

Συνεπώς το να ζητάει να σταματήσουμε την πορεία, που η ίδια επέλεξε, στο σημείο που θα της έδινε την ευκαιρία να σώσει ότι σώζεται, είναι μια παράλογη απαίτηση, που γίνεται για να συγκρατήσει όσες δυνάμεις είναι δυνατόν πλέον, καθότι είναι σε γνώση όλων, ότι πλειάδα στελεχών της και δικαίως αμφισβητούν την ικανότητά της να ηγηθεί ψηφοδελτίου. Το αντιλαμβανόμαστε ανθρωπίνως, το απορρίπτουμε στην λογική του δημοσίου συμφέροντος.

Σε κάθε περίπτωση θέλουμε να γνωρίζει ότι πέραν της αγωνιώδους προσπάθειας πολιτικής της επιβίωσης, ο Δήμος έχει προβλήματα που χρειάζονται αντιμετώπιση, καθότι η ζωή δεν περιμένει την διόρθωση λαθών της υποψήφιας Δημάρχου και αυτά τα θέματα αντιμετωπίζουμε ως ουσιώδη.

Όταν και αν τελεσιδίκως αποφασιστεί η επανάληψη των εκλογών, απλά θα έχουμε και επανάληψη των αποτελεσμάτων.

Μην βιάζεστε να "αυτοκτονήσετε"...