Νέος, ως όρος, ο δικαιωματισμός. Από την προστασία όμως των δικαιωμάτων μειονοτικών ομάδων, δεν μπορεί ο "δικαιωματισμός" να παραπέμπει σε δαίμονες και μάγισσες, όπως οι τραγουδιστές (τρόπος του λέγειν) της Ιρλανδίας. Μια παρακμάζουσα, non binary, Ευρώπη, χωρίς ταυτότητα και φύλα. Στο όνομα πάντα του "δικαιωματισμού" είναι καλλιτεχνική άποψη να παρουσιάζεις μια εσταυρωμένη εγκυμονούσα Παναγία. Από τη μια οι, όποιες, "μειοψηφίες", αλλά από την άλλη, ένας γεννοβολών ισλαμισμός, που είναι βέβαιο ότι θα γίνει πλειοψηφία σε λίγες δεκαετίες στην Γηραιά Ήπειρο. Και τότε δεν υπάρχουν τα "τείχη της Βιέννης" να τον σταματήσουν.