Κλίμα ηττοπάθειας, με εκδηλώσεις που δεν αρμόζουν σε στελέχη των Ενόπλων μας Δυνάμεων, έχει καταλάβει την επικαιρότητα στη χώρα μας, δίνοντας τροφή στις ψυχροπολεμικές επιδιώξεις της Άγκυρας. Οι...κλάψες στο διαδίκτυο, όπου κυκλοφορούν και ειδικά ρολόγια, που μετρούν τις μέρες, τις ώρες και τα λεπτά από την αιχμαλωσία των δυο στρατιωτικών μας, οι κενές θέσεις σε εκκλησιές ακόμη και σε μάχιμες μονάδες, το μόνο που κάνουν είναι να ενισχύουν, στον υπερθετικό βαθμό, τον ψυχολογικό πόλεμο των Τούρκων. Την ίδια στιγμή, οι...παχιές δηλώσεις της πολιτικής ηγεσίας του ΥΕΘΑ έχουν το ίδιο βάρος με αυτές του Κιμ Γιονγκ Ουν, που εσχάτως «από στρίγγλα, έγινε αρνάκι». Κοινώς, μας πήραν όλοι στο ψιλό! Μέτρο, αυτοσυγκράτηση και εθνική πυγμή χρειάζεται, όπως τον Οκτώβριο του 1940. Και άμεσα η πολιτική ηγεσία της χώρας να αναζητήσει την αναγκαιότητα της παλαϊκής άμυνας, με τη συνεχή εκπαίδευση στα όπλα του ελληνικού πληθυσμού. Υπάρχει καλύτερο παράδειγμα από το στρατό του Ισραήλ;